Από τη μέρα που γεννιόμαστε, ζούμε σε έναν κόσμο ο οποίος είναι γεμάτος από άγραφους νόμους. Αρχικά στην οικογένεια μας, αργότερα στο σχολείο, και πολύ περισσότερο στις παρέες μας και στην καθημερινότητα μας. Το ίδιο ισχύει και για το ποδόσφαιρο, καθώς για πολλούς είναι κομμάτι της ζωής μας. Τι γίνεται όμως όταν παραβείς κάποιον από αυτούς;
Τι είναι οι άγραφοι νόμοι;
Με τον όρο «Άγραφος νόμος» χαρακτηρίζεται το σύνολο των κανόνων δικαίου που δεν υπάρχουν κάπου γραμμένοι, δεν έχουν τεθεί υποχρεωτικά από την Πολιτεία και κάποιος που τους παραβαίνει δεν μπορεί να διωχθεί ποινικά. Αναφέρει το λεξικό. Είναι όμως εύκολα αντιληπτό, ότι δεν μπορεί να δοθεί ακριβής ορισμός του τι είναι ένας άγραφος νόμος. Το μόνο σίγουρο είναι, ότι όποιος τους «παραβαίνει» δεν είναι και ο πιο αγαπητός στον περίγυρο του.
Οικογένεια
Έχω την τύχη να έχω μία μεγαλύτερη αδερφή. Η αδερφή μου ήταν ο πρώτος άνθρωπος που μπορούσα να της ζητήσω να με καλύψει για οτιδήποτε και τις περισσότερες φορές δεν με απογοήτευσε.
Παρά το γεγονός ότι είναι μεγαλύτερη, όταν ήταν 19 χρονών και εγώ 15, αυτός που γύριζε τελευταίος από τις βραδινές μας εξόδους ήμουν εγώ. Οι γονείς μου την ρωτούσαν τι ώρα γύρισα και πάντα έλεγε μία (μπορεί και δύο ώρες λιγότερες από την πραγματική). Αυτός ήταν ο δικός μας «άγραφος νόμος».
Κάποια μέρα, (από τις πολλές που ήμασταν τσακωμένοι) όταν οι γονείς μου της έκαναν την ίδια ερώτηση, όχι μόνο δεν αφαίρεσε καμία ώρα, αλλά πρόσθεσε δύο! Ήταν η πρώτη φορά που «έσπαγε» ο άγραφος νόμος που είχαμε τηρήσει κατά γράμμα για τόσα χρόνια και αυτός είναι ο λόγος που το θυμάμαι ακόμα και σήμερα, ενώ έχουν περάσει αρκετά χρόνια.
Σχολείο
Όλοι μας έχουμε περάσει από τα θρανία και ξέρουμε ότι τα σχολικά μας χρόνια είναι γεμάτα από άγραφους νόμους. Πάντα όμως υπήρχαν κάποιοι που δεν τους τηρούσαν και ήταν οι «δακτυλοδεικτούμενοι» στα διαλείμματα και όχι μόνο.
Ο σημαντικότερος σχολικός «νόμος» είναι το «ισχύς εν τη ενώσει». Όταν κάποιος είχε διαβάσει και ήξερε καλύτερα από κάποιον άλλον τα θέματα σε ένα διαγώνισμα, τον βοηθούσε ή τον άφηνε να αντιγράψει… με δικά του λόγια. Ποιος όμως δεν έχει έστω ένα παράδειγμα συμμαθητή του, ο οποίος κάλυπτε το γραπτό του λες και ήταν η συνταγή της Coca – Cola;
Παρέα
Η κάθε παρέα έχει και αυτή τους δικούς της άγραφους νόμους. Η δικιά μας έχει έναν και καλό. Να μην εκθέσει ο ένας τον άλλον με οποιονδήποτε τρόπο μπορεί κανείς να φανταστεί.
Σίγουρα δεν έχουμε το αλάθητο του Πάπα και έχουν υπάρξει στιγμές που κάποιος από εμάς έχει φέρει σε δύσκολη θέση τον άλλον χωρίς να το θέλει. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα που ακολουθεί.
Είμαστε 3άδα σε γνωστή καφετέρια της Νέας Σμύρνης. Για τις ανάγκες της ιστορίας, ήμασταν, ο «ψηλός» ο «γαμπρός» και εγώ. Ο «γαμπρός» ήταν σε σχέση χρόνια και φεύγοντας για να πάει τουαλέτα μας λέει μόνο ένα πράγμα: «Αν πάρει η τάδε μην το σηκώσετε». Τι πιο απλό;
Ελα όμως που δυο λεπτά μετά χτυπάει το τηλέφωνο και είναι η τάδε. Όπως ήταν φυσικό, δεν μου περνάει καν από το μυαλό να το σηκώσω όταν βλέπω τον «ψηλό» να κάνει αυτό ακριβώς που δεν έπρεπε.
«Ελα κορίτσι μου. Τι κάνεις; Ο «γαμπρός» δεν είναι εδώ έχει πάει τουαλέτα. Πάρ’ τον σε λίγο». Προσπαθώ να καταλάβω τι ακριβώς έχει συμβεί μπροστά στα μάτια μου και πριν προλάβω να τον ρωτήσω τι ακριβώς σκεφτόταν ήρθε ο «γαμπρός».
Ακολουθεί ο εξής διάλογος:
Γαμπρός: «Όλα καλά, πήρε η τάδε;»
Ψηλός: «Πήρε»
Γαμπρός: «Δεν το σηκώσατε ε;»
Ψηλός: «Το σήκωσα εγώ»
Γαμπρός: «Γιατί ρε φίλε; Δεν σου είπα να μην το σηκώσεις; Δεν της είχα πει ότι είμαι έξω»
Ψηλός: «Ρε φίλε, δεν ξέρω τι έπαθα. Μπήκε ο διάβολος μέσα μου!»
Μέχρι να ξεστομίσει αυτή την ατάκα και να κλάψουμε από το γέλιο, ο «ψηλός» ήταν για μένα η αδερφή μου στο πρώτο παράδειγμα και το κακομαθημένο παιδί στο σχολείο. Άσχετα αν ακόμα και τώρα το θυμόμαστε, γελάμε και τον πειράζουμε.
Ποδόσφαιρο
Όπως στα παραπάνω παραδείγματα, έτσι και στο ποδόσφαιρο υπάρχουν άγραφοι νόμοι. Εκτός από τους κανόνες και νόμους που είναι γραμμένοι στα βιβλία, υπάρχουν άλλοι, οι οποίοι είναι γενικά αποδεκτοί και εδώ και αρκετά χρόνια μεταξύ των ποδοσφαιριστών.
Η παραμικρή επαφή με τον τερματοφύλακα εντός περιοχής είναι φάουλ. Δεν ισχύει όμως το ίδιο και για τους παίκτες που μαρκάρουν τους αντιπάλους τους, ειδικότερα στις στημένες φάσεις.
Χωρίς υπερβολή, σε κάθε παιχνίδι, σε κάποια από τις πολλές στημένες φάσεις υπάρχουν μαρκαρίσματα εντός περιοχής που με το γράμμα του νόμου είναι πέναλτι. Αν δίνονταν όλα όμως, τα ματς θα τελείωναν με σκορ τύπου 5-4.
Σε μία τέτοια φάση, στο παιχνίδι Μπαρτσελόνα – Μίλαν, ο διαιτητής της αναμέτρησης καταλόγισε πέναλτι. Σύμφωνα με τους κανονισμούς, καλά έκανε. Όμως δεν τήρησε τον άγραφο νόμο του ποδοσφαίρου με αποτέλεσμα να βγουν όλοι χαμένοι από αυτήν την απόφαση.
Τα εκατομμύρια των τηλεθεατών που έκατσαν να δουν το παιχνίδι μεταξύ δύο κορυφαίων ομάδων, έχασαν το ενδιαφέρον τους για το ματς μετά την συγκεκριμένη απόφαση. Η Μίλαν δεν είχε την ευκαιρία να διεκδικήσει ό,τι της αναλογούσε από το συγκεκριμένο παιχνίδι και η Μπαρτσελόνα, ενώ ήταν σαφώς ανώτερη από τους «ροσονέρι» πάει στα ημιτελικά με την «ετικέτα» της αγαπημένης της UEFA…
Όταν πας να γίνεις πρωταγωνιστής παραβαίνοντας τους άγραφους νόμους, καταλήγεις να είσαι το «μαύρο πρόβατο»…
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.