Ρεπορτάζ: Κατερίνα Καραβία, Κώστας Παπαντωνίου
Τέσσερα χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, πολλοί είναι εκείνοι που προσπαθούν να μη ξεχαστεί το έγκλημα της Χρυσής Αυγής. Ενημερώνονται για τη δική και ενημερώνουν, συμμετέχουν σε διαδηλώσεις, δηλώνουν όπου άλλου μπορούν την αλληλεγγύη τους.
Στη συγκέντρωση του Συντάγματος, δίνουν το παρών όλες οι ηλικίες, όλες οι εθνικότητες, όλοι οι άνθρωποι που δεν πιστεύουν σε διακρίσεις και σε ανώτερες-κατώτερες φυλές. “Βρισκόμαστε εδώ για να τιμήσουμε τη μνήμη ενός νέου ανθρώπου. Βρισκόμαστε εδώ ώστε να αποτρέψουμε ότι θα συμβεί ξανά το ίδιο στο μέλλον”, μας λέει πατέρας που έχει κατεβεί στην πορεία με το παιδί του.
Ο μικρός κρατά από τη μία το χέρι του πατέρα και από την άλλη της μητέρας. Δείχνει να νιώθει ασφαλής, αν και βρίσκεται σε ένα ασυνήθιστο περιβάλλον. Η βόλτα είναι σε μέρη όπου είχε ξαναδεί, όμως οι άνθρωποι δεν περπατούν στα πεζοδρόμια και τ’ αμάξια δεν διασχίζουν τους δρόμους. Γύρω του υπάρχουν μεγάλα πανιά με κεφαλαία γράμματα και λέξεις που δεν αναγνωρίζει. Πολλά από αυτά έχουν φωτογραφίες με το ίδιο πρόσωπο. Έναν νέο άντρα με μούσια και σκουλαρίκι, που έχει τα γυαλιά του ακουμπισμένα στα μαλλιά και κρατά ένα μικρόφωνο. Το βλέμμα του είναι μελαγχολικό, όμως όλη η παρουσία εκπέμπει δυναμισμό, όπως τα τραγούδια του.
“Ο Παύλος ζει τσακίστε τους ναζί”. Το σύνθημα ακούγεται σε όλη τη διαδρομή της πορείας και απ’ όλα τα κομμάτια της. Οι περισσότεροι μιλούν για 3.000-4.000 κόσμο. Κανείς όμως δεν το λέει απογοητευμένος, γιατί η πορεία είναι ολοζώντανη. Από τα μπλοκ ακούγονται συνέχεια συνθήματα και ο κόσμος συζητά για τις τελευταίες εξελίξεις στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Στην κεφαλή της πορείας τον τόνο με συνθήματα στη γλώσσα τους δίνουν μετανάστες, άνθρωποι που έχουν χτυπηθεί και βασανιστεί πολύ από τους χρυσαυγίτες. Κρατούν πανό ενάντια στον φασισμό, λένε “όχι” στην Ισλαμοφοβία και φωνάζουν για τις σφαγές μουσουλμάνων στη Μιανμάρ.
Στις περισσότερες πορείες το αρχικό ραντεβού δίνεται στα Προπύλαια και την πλατεία Κλαυθμώνος. Αυτή τη φορά στο Σύνταγμα. Ο προορισμός δεν είναι η Βουλή, αλλά τα γραφεία εκείνων που θέλουν να την καταργήσουν κι ας κάθονται πλέον στα έδρανά της.
Τα συνθήματα που ακούγονται είναι ευρηματικά και ουσιαστικά, καταφέρνοντας να συμπυκνώσουν σε λίγες λέξεις σημαντικά πολιτικά νοήματα. Όπως προχωράμε ακούμε: “Κάθε ψήφος στη Χρυσή Αυγή – γίνεται μαχαίρι στα χέρια των ναζί” – “Οι χρυσαυγίτες θέλουν εμφύλιο των φτωχών -γιατί είναι τα τσιράκια των αφεντικών”.
Διάβασε αν θέλεις ακόμη:
Όσο ανεβαίνουμε την Μεσογείων το σύνθημα που ακούγεται όλο και πιο δυνατά είναι “ο Πάυλος ζει – τσακίστε του ναζί”. Οι διαδηλωτές μέχρι εκείνη την ώρα, ανάλογα το μπλο, λένε διαφορετικά συνθήματα. Είναι όμως η στιγμή που οι φωνές ενώνονται, γιατί βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για τα γραφεία της Χρυσής Αυγής. Βρισκόμαστε επίσης στο σημείο που οι πολυκατοικίες είναι ενωμένες η μία με την άλλη και αυτό βοηθά να ακουστεί ακόμη πιο βροντερή η φωνή του κόσμου. Οι πολυκατοικίες, που καθημερινά ψυχοπλακώνουν, εκείνη τη στιγμή ανυψώνουν τη φωνή και το ηθικό. Ο κάθε διαδηλωτής νιώθει πράγματι έτοιμος να τσακίσει το ναζισμό, ό,τι κι αν αντικρίσει εμπρός του.
“Έχει αρκετό κόσμο, περισσότερο από άλλες χρονιές. Υπάρχει μια ενωτική ατμόσφαιρα, κυρίως γιατί ο κόσμος καταλαβαίνει πως είναι ένα θέμα που μας αφορά όλους”, μας λέει ο Γιάννης, 44 ετών. Για τη σημασία των διαδηλώσεων, τονίζει ότι “ειδικά όταν είναι μαζικές, στέλνουν το μήνυμα ότι ο άλλος δεν μπορεί να κάνει ό,τι θέλει.”
Βασικό αίτημα της πορείας είναι το κλείσιμο των γραφείων της Χρυσής Αυγής. Ο Σταύρος, 65 χρονών λέει ότι οι κυβερνήσεις δεν το κάνουν, με την πρόφαση, ότι η Χ.Α είναι κοινοβουλευτικό κόμμα. “Έτσι λέγανε τότε και για το κόμμα του Χίτλερ και φτάσαμε στο ολοκαύτωμα”. “Πρέπει να πάψει να αντιμετωπίζεται ως κόμμα, γεγονός που της δίνει οικονομική και πολιτική δύναμη”, λέει και προσθέτει ότι η στάση των συνδικαλιστών της ΕΡΤ, θα μπορούσε να είναι παράδειγμα. “Το σωματείο τους έχει αποφασίσει ότι θα κάνουν στάση εργασίας όποτε καλούνται να καλύψουν κάποια εκδήλωσή τους”.
Στην πορεία έχουν κατέβει και πολλοί μαθητές. Οι Γιάννης, Δημήτρης και Βαγγέλης, μαθητές Γ’ Λυκείου ήρθαν από πολύ μακριά, από τον Ασπρόπυργο. “Συζητούσαμε μεταξύ μας και κάποια στιγμή λέμε “πάμε πορεία;” Αυτή είναι η 3η φορά που κατεβαίνουμε”. Όπως λένε το κάνουν γιατί “ο φασισμός ανεβαίνει στην Ελλάδα κι αν εμείς οι νέοι δεν κάνουμε κάτι, τότε ποιος;” Επίσης στον Ασπρόπυργο έγιναν πρόσφατα φασιστικές επιθέσεις σε βάρος μεταναστών εργατών, κάτι που τους έχει ευαισθητοποιήσει. “Δεν πιστεύουμε στις διακρίσεις και τον ρατσισμό, θέλουμε μια κοινωνία που μας χωρά όλους”.
Η αστυνομία δεν επιτρέπει στην πορεία να φτάσει στον προορισμό της. Έχει κλείσει σε μεγάλη απόσταση από τα γραφεία της οργάνωσης με κλούβες τον δρόμο και στον χώρο βρίσκονται διμοιρίες των ΜΑΤ. Ακολουθούν συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομικών. Κατά τη διάρκειά τους συλλαμβάνεται 16χρονος, ο οποίος καταφέρνει να διαφύγει, ωστόσο τον χτυπά διερχόμενο αμάξι στην Λ. Αλεξάνδρας, με αποτέλεσμα να μεταφερθεί στο ΚΑΤ σε κρίσιμη κατάσταση. Ευτυχώς, μάθαμε μετά, ότι διέφυγε τον κίνδυνο.
Ο κόσμος υπό την πίεση των αστυνομικών υποχωρεί σταδιακά προς τους Αμπελόκηπους. Άλλοι πάλι αποφασίζουν να πάρουν τη διαδρομή με τα πόδια και πάλι προς το Σύνταγμα. Ακούραστοι. Όπως είναι ακούραστοι για τον αγώνα ενάντια στον φασισμό.
Επόμενο ραντεβού, στο Κερατσίνι, στο μνημείο του Παύλου.
Διάβασε αν θέλεις ακόμη:
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.