Το δίδυμο των Black Keys, Dan Auerbach και Patrick Carney, με τον νέο δίσκο Turn Blue επιχείρησε μια αλλαγή στον ήχο τους. Δεν έχει αφήσει όμως και την καλύτερη γεύση.
«Δε μπορούμε να κατηγορήσουμε τους Black Keys για την προσπάθειά τους να γίνουν περισσότερο βαθυστόχαστοι, όμως μιλάμε για μία μπάντα που η μεγαλύτερή της αρετή είναι η ρηχότητα που τη χαρακτηρίζει.» Με αυτά τα λόγια έκλεισε το Pitchfork το review του για τον πολυαναμενόμενο νέο δίσκο του διδύμου από το Akron του Ohio. Όχι άδικα, καθώς είναι γνωστό σε όλους πως οι Black Keys δεν υπήρξαν ποτέ κάτι το groundbreaking για τη μουσική βιομηχανία. Αντίθετα, η επιτυχία τους βασίστηκε στην κλασική συνταγή των «βρώμικων» blues, των πιασάρικων ρυθμών και των στίχων που ο καθένας μας θα μπορούσε να έχει γράψει, μα δεν έγραψε ποτέ!
Και εκεί ακριβώς έγκειται το πρόβλημα στη νέα κυκλοφορία των Keys. Οι Dan Auerbach και Patrick Carney είναι προφανές πως με το Turn Blue επιχείρησαν μια αλλαγή στον ήχο τους, στην προσπάθειά τους να διαχειριστούν και να διατηρήσουν τις προηγούμενες, ιδιαίτερα επιτυχημένες, κυκλοφορίες τους, τα Brothers (2010-2011) και El Camino (2011-2013). Πολλές φορές όμως, όταν αλλάζει κανείς και υπερπροσπαθεί να καινοτομήσει για να είναι διαχρονικά αρεστός στο κοινό του, τα πράγματα λειτουργούν αντίστροφα.
Έτσι οι βραβευμένοι με Grammy, Brit και MTV Video Music Awards, Black Keys, παρέδωσαν στους φανς τους ένα δίσκο απελπιστικά βαρετό, σχεδόν δήθεν, με το πρώτο single του, το Fever, να είναι άκρως ενοχλητικό μετά από μία μόλις ακρόαση. Ούτε ο Danger Mouse στην παραγωγή, ούτε και οι όποιες υποψίες stoner και neo-psychedelia ήχου φαίνεται πως ήταν αρκετές για να μας πείσουν. Το άνοιγμα αυτό της μπάντας, από εναλλακτική σε πιο mainstream, και η ξαφνική εισαγωγή των keyboards στη μουσική τους ενδεχομένως να είναι και ο λόγος που οι μέχρι τώρα κριτικές του νέου άλμπουμ της είναι τόσο απελπιστικές.
Για να μην είμαστε όμως εντελώς αρνητικοί, σίγουρα το Turn Blue έχει και θετικά σημεία, όπως το κομμάτι Weight of Love, η ψυχεδελική εισαγωγή του οποίου σε ταξιδεύει, αλλά και το Year In Review, με τον catchy ρυθμό του.
Σε κάθε περίπτωση, οι Black Keys είναι ένα από τα λίγα σύγχρονα συγκροτήματα με τόσο μεγάλο fan base και έχοντας κυκλοφορήσει από το 2001, οπότε και δημιουργήθηκαν, οκτώ ολόκληρους δίσκους, δύσκολα θα τους κακολογούσαμε. Το Turn Blue ας είναι μονάχα μια άτυχη στιγμή. Εμείς θα περιμένουμε για το rebound.
Ναταλία Πετρίτη
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.