Η Ανδριάνα Μπάμπαλη και ο Ρους συνεργάζονται για πρώτη φορά, διαπιστώνοντας πως έχουν ένα κοινό μουσικό κώδικα. Τα Σάββατα 5 και 12 Μαρτίου τους βρίσκουν στην Μουσική Σκηνή Σφίγγα για ένα ξεχωριστό ταξίδι.
Γεννημένοι τον ίδιο μήνα της ίδιας χρονιάς, με διαφορά ημερών, θυμούνται τις μουσικές καταβολές τους που τους έφεραν στο σήμερα. Από Τρύπες και Ξύλινα σπαθιά, Nίκο Πορτοκάλογλου, Θανάση Παπακωσταντίνου, Παπάζογλου και Μάλαμα. Και φυσικά το δικό τους υλικό. Από το συντριπτικό χιτ “Εξαιρέσεις” του Ρους, το “Ενα φιλί “ που έγραψε για τη Χαρούλα Αλεξίου, το “Κόκκινο φως”, “Μαριονέτες” αλλά και τα τραγούδια της Μπάμπαλη “Μοίρα μου έγινες”, “Δες καθαρά”, “Είσαι εσύ ο άνθρωπος μου”, “Γίνε κομμάτια” και από τη νέα της δισκογραφική δουλειά: «Τ’ ακουστικά», «Πέντε βήματα», «Μεσοπέλαγα», που έχουν ήδη ξεχωρίσει.
Ανδριάνα Μπάμπαλη: Τραγούδι, κιθάρα, γιουκαλίλι
Rous: Τραγούδι, κιθάρα, μπάσο
Σίμος Συμεωνίδης: Κιθάρες
Παύλος Μοναστηριώτης: Τύμπανα
Ανδριάνα: “Θα έριχνα τα χρήματα μου σε 1 κομμάτι με εντυπωσιακή παραγωγή, παρά σε ένα μέτριο και ψεύτικο άλμπουμ”.
Rous: “H μουσική πάντα είχε έναν παράλληλο δρόμο με την τεχνολογική εξέλιξη. Η εξέλιξη της τεχνολογίας επηρέασε διαχρονικά ακόμα και τη δημιουργικότητα με θετικό τρόπο. Το διαδίκτυο ως τεχνολογικός παράγοντας έχει αντίκρισμα προς τη διανομή της”
Αρχισατε να ασχολείστε με τη μουσική πριν από…
Ανδριάνα: Αγόρασα την πρώτη κιθάρα μου στα 15 και άρχισα να μαθαίνω να παίζω και παράλληλα, εντελώς αυθόρμητα, τραγουδούσα. Ετσι ξεκίνησαν όλα. Με έμαθε τα πρώτα ακόρντα ο γιός της σπιτονοικοκυράς μας. Αργότερα, στα 18 γράφτηκα στο ωδείο κι από εκεί πήραν όλα το δρόμο τους.
Rous: Από μικρή ηλικία όταν και άρχισα να προσέχω περισσότερο τους ήχους μέσα στα τραγούδια που άκουγαν οι γονείς μου. Έπιασα στα χέρια μου το πρώτο μουσικό όργανο. Η πρώτη απόπειρα να γράψω τραγούδι ήρθε πολύ αργότερα στις αρχές της εφηβείας.
Τί στάθηκε ως αφορμή για να συνεργαστείτε οι δυο σας;
Ανδριάνα: Η πρόταση έγινε από μένα στον Ρους, μου άρεσε πολύ ο δίσκος του, και είχα την αίσθηση πως ταιριάζουμε. Και είχα δίκιο. Περνάμε πολύ ωραία στα λάιβ, γι’αυτό παίζουμε μαζί από τον προηγούμενο Οκτώβρη.
Rous: Αισθάνομαι ότι ήρθε εντελώς μοιραία αυτή η συνεργασία. Σαν να μην υπήρχε δεύτερη σκέψη. Αν έπρεπε να αναφέρω και κάποια αφορμή, αυτή θα ήταν η πρώτη δισκογραφική «συνεύρεση» με την Ανδριάνα στον δίσκο της Χάρις Αλεξίου οπου συμμετέχουμε και οι δύο με τραγούδια.
Θυμάστε πότε βγάλατε τα πρώτα σας χρήματα από το τραγούδι;
Ανδριάνα: Το 1999 που πρωτομπήκα στην μπάντα του Νίκου Πορτοκάλογλου.
Rous: Πραγματικά μου είναι δύσκολο να θυμηθώ. Ίσως να έχουν περάσει πάνω από 20 χρόνια. Περνάνε τα χρόνια ε;
Ανδριάνα υπάρχει κάποιο τραγούδι του Ρους που να αγαπάς περισσότερο; Γιώργο ποιο τραγούδι της Ανδριάνας θα έπαιρνες πάντα μαζί σου στη σκηνή;
Ανδριάνα: Πολλά, αλλά έχω κολλήσει με ένα καινούργιο ακυκλοφόρητο κομμάτι που έπαιξε όμως πολύ στον Μέντα. Το “Κοντά στη πλατεία”, που θα είναι στο νέο cd που ετοιμάζει ο Ρους και αναμένω με χαρά.
Rous: Πάντα θα έπαιρνα μαζί μου “Τ’ ακουστικά”, είναι ένα από τα τραγούδια που απολαμβάνω πάντα πάνω στη σκηνή. Το “5 βήματα”, το “Δες καθαρά”, αλλά και το “Μεσοπέλαγ είναι επίσης μέσα. Σε 16 χρόνια η Ανδριάνα έχει αφήσει πάρα πολλά και τα τραγούδια που αναφέρω είναι λίγα.
Εν αρχή ην ο στίχος ή η μουσική για σας;
Ανδριάνα: Κυρίως η μουσική και πολύ πιο σπάνια ο στίχος. Λόγω κιθάρας…
Rous: Εν’ αρχή ήν το καθαρό κεφάλι από δεύτερες και τρίτες σκέψεις. Όταν είσαι καλά λειτουργείς αυθόρμητα χωρίς να έχει σημασία ποιο έρχεται πρώτο. ‘Αλλες φορές είναι ο στίχος, άλλες φορές μια μελωδία, και άλλες φορές μια απλή σκέψη.
Η επιτυχία ενός τραγουδιού μπορεί να “αδικήσει” το συνολικό αποτέλεσμα και τα υπόλοιπα κομμάτια ενός δίσκου; Από την άλλη η αναγνωσιμότητα που εισπράττει κανείς από μια επιτυχία πόσο «βοηθάει» στην καλλιτεχνική δημιουργία;
Ανδριάνα: Η αλήθεια είναι πως αν έχεις ένα συντριπτικό χιτ, δύσκολα το ξεπερνά κάποιο άλλο κομμάτι του δίσκου. Κι αν έχεις ένα τέτοιο κομμάτι σίγουρα θα είναι ένα μέσα στο δίσκο. Εννοείται πως δίνει μεγάλη ώθηση στην καριέρα, αλλά νομίζω πως δημιουργεί το άγχος του να το επαναλάβεις ή να το ξεπεράσεις στο μέλλον.
Rous: Όταν ένα τραγούδι επιτυγχάνει περισσότερο από τα άλλα, υπάρχουν λόγοι. Πολλές φορές δε μας αρέσει που κάποια κομμάτια «χάνονται» μέσα σε ενα δίσκο. Η αλήθεια όμως είναι ότι τα καλά τραγούδια βρίσκουν το δρόμο τους αργά ή γρήγορα.
Τί μουσική ακούτε; Υπάρχει κάποιο άλμπουμ που να ξεχωρίσατε μέσα στο 2015 αλλά και τις πρώτες μέρες του 2016 που διανύουμε;
Ανδριάνα: Πολλά και διάφορα ακούω. Μου άρεσε η “Καναδέζα” του Πέτρου Μάλαμα πολύ. Κι ένα κομμάτι που ακούω τελευταία, το “Ονειρο”, που λέει η Βίκυ Καρατζόγλου.
Rous: Η μουσική είναι τρόπος ζωής. Θέλω να πω ότι μπορεί να ακούσει τα πάντα κανείς, και να τα «δεχτεί» αναλόγως με την κατάσταση που τον βρίσκουν. Προτιμώ κάποια είδη σε σχέση με κάποια άλλα δε θα μπορούσα να πω ότι ακούω μόνο ροκ ή μπλουζ ή κοντεποράνεα ποπ. Ένας καλός δίσκος που άκουσα τελευταία είναι το “Carrie and Lowell” του Sufjan Stevens, αλλά και το «Βelieve I’m going down” του Kurt Vile.
Διαδίκτυο και μουσική… Το πρώτο αποτελεί πια τον πομπό όπου φεύγει το «σήμα» της επικοινωνίας αν συνυπολογίσουμε και το καθόλου ή ελάχιστο οικονομικό κόστος που απαιτείται για τη συντήρηση του;
Ανδριάνα: Ναι αλλά παράλληλα έχουμε μεγάλο όγκο πληροφορίας που πάει χαμένη. Έτσι, ίσως όμορφα πράγματα να περνούν απαρατήρητα. Ο μηχανισμός αλλά και το χρήμα εξακολουθούν να παίζουν ρόλο στην προώθηση, κι ας παραμυθιαζόμαστε ότι κάποια πράγματα τα ανέδειξε το κοινό από μόνο του…
Rous: H μουσική πάντα είχε έναν παράλληλο δρόμο με την τεχνολογική εξέλιξη. Η εξέλιξη της τεχνολογίας επηρέασε διαχρονικά ακόμα και τη δημιουργικότητα με θετικό τρόπο. Το διαδίκτυο ως τεχνολογικός παράγοντας έχει αντίκρισμα προς τη διανομή της. Πρέπει να ρωτήσετε τις δισκογραφικές λοιπόν.
Πόσο μειώθηκε το κόστος συντήρησης μιας δισκογραφικής, πόσα τμήματα μέσα σε μια εταιρεία δεν χρειάζονται πια, πόσο αυξήθηκε το μέχρι πρότινος «retail» στα «ηλεκτρονικά δισκοπωλεία» τώρα που τα άλμπουμ τοποθετούνται προς πώληση κατα χιλιάδες. Γιατί έχει διαφορά το ράφι του παλιού δισκοπωλείου οπου θα έβρισκες καμιά 100αρια cd του δημοφιλούς καλλιτέχνη (και πολλά λέω) σε σχέση με την εικονική τοποθέτηση οπου τα νούμερα ξεφεύγουν.
Ζούμε σε μια εποχή όπου με ένα χαμηλό σχετικά μπάτζετ μπορεί κάποιος να φτιάξει μόνος του (d.i.y) αλλά και να κυκλοφορήσει μόνος του μια δουλειά. Αυτή η ελευθερία αλλά και η ευθύνη που χρεώνεται ο δημιουργός είναι κάτι που ωφελεί τελικά;
Ανδριάνα: Ο καθένας μπορεί να πάρει την ευθύνη του, ζούμε σε έναν ελεύθερο κόσμο. Είναι προσωπική επιλογή να εκτεθείς και να κριθείς τελικά.
Rous: Η δημιουργία πάντα ωφελεί. Δεν ήταν ποτέ κάτι μείον. Οι d.i.y παραγωγές έχουν πολλές φορές ενδιαφέρον, και άλλες φορές είναι συγκλονιστικές.
Στον αντίποδα του πράγματος «στεγάζεστε» κάτω από την ομπρέλα δισκογραφικών εταιρειών από τις λίγες που ακόμα υπάρχουν στο μουσικό χάρτη. Θεωρείτε ότι είστε από τους «τυχερούς»; Θυμάμαι ακόμα μια δήλωση της Ανδριάνας σε συνέντευξη πως είναι προτιμότερο να παρουσιάζουν οι καλλιτέχνες ένα κομμάτι κάθε φορά και ας μην υπάρχει ολοκληρωμένο άλμπουμ…
Ανδριάνα: Ακόμα το υποστηρίζω αυτό. Προσωπικά θα μου έδινε μεγάλη ελευθερία και θα με απάλασσε από πολλά άγχη. Επίσης θα επένδυα σε κάτι που θεωρώ δυνατό και θα έριχνα τα χρήματα μου σε 1 κομμάτι με εντυπωσιακή παραγωγή, παρά σε ένα μέτριο και ψεύτικο άλμπουμ.
Rous: Θα χρησιμοποιήσω μια φράση του Μπάμπη Στόκα. «Η δισκογραφική είναι σαν το έταιρον ήμισυ. Ξεκινάει η σχέση με ενθουσιασμό και στο τέλος πάντα όλα γίνονται πιο δύσκολα και στη συνέχεια χάλια.» Ή κάπως έτσι τέλος πάντων. Όλα είναι φαινομενικά. Είναι στην επιλογή του καλλιτέχνη ο δρόμος που θα διαλέξει.
Ανδριάνα συμμετείχες πρόσφατα στη συναυλία αγάπης που διοργάνωσαν οι φιλοι της Κοινωνικης Κουζινας Ο Άλλος Ανθρωπος (Πειραιώς 117 στο ACADEMY στις 22 Φεβρουαρίου) όπου συμμετείχαν αρκετοί καλλιτέχνες ενώ μοιράστηκε δωρεάν φαγητό για όλους. Μίλησε μας για αυτή την εμπειρία.
Ανδριάνα: Το δυσάρεστο είναι πως φτάσαμε πια στο σημείο να παίζουμε συχνά πυκνά σε εκδηλώσεις για να μαζέψουμε φαγητό για ανθρώπους εν έτει 2016. Το ευχάριστο είναι πως ο κόσμος βοηθά απ’το υστέρημα του πλέον τους συνανθρώπους του. Ως πότε όμως θα αντέχει; Η κατάσταση πλέον είναι αποπνικτική, τι να πω…
Ολο αυτό που συμβαίνει γύρω μας καθημερινά ειδικά με το μείζον θέμα του προσφυγικού που παίρνει διαρκώς τεράστιες διαστάσεις κυρίως μετά τα τελευταία γεγονότα σας απογοητεύει, σας θυμώνει, σας πεισμώνει;
Ανδριάνα: Όλα τα παραπάνω. Η μόνη λύση είναι να αποκατασταθεί με κάποιο τρόπο η καθημερινότητα και η ειρήνη σε αυτά τα κράτη για να παραμείνουν εκεί οι άνθρωποι. Υπάρχουν πολλές ευθύνες, σε πολλές πλευρές, αλλά πια το πράγμα είναι εκτός ελέγχου. Πάντως θεωρώ ότι ο κόσμος στην πλειοψηφία του το διαχειρίζεται με περίσσια ανθρωπιά.
Rous: Εμείς στην Ελλάδα σκεφτόμαστε το θέμα με ανθρωπιστικό προσανατολισμό. Εχουμε δράσεις με ανθρωπιστικό χαρακτήρα. Προσπαθούμε. Οι νησιώτες έχουν σταθεί στο ύψος τους. Δεν έχουν επιλογές. Βλέπουν ανθρώπους να πνίγονται. Όσο πιο βόρεια πάς, το ζήτημα αρχίζει να παίρνει μια πιο τεχνοκρατική μορφή. Το καταλαβαίνεις εύκολα. Η γλώσσα λανθάνει δύσκολα ειδικά σε αυτό το επίπεδο πολιτικής.
Μόνοι τους τα λένε. Θέτουν επί τάπητος το θέμα και κάνουν διαβουλεύσεις, λες και πρόκειται για μια εμπορική συναλλαγή. Και από την άλλη υπάρχουν άνθρωποι σε συνθήκες εξαθλίωσης. Είναι άσχημο, μη αποδεκτό. Σίγουρα πρέπει να βρεθούν λύσεις, αλλά πρέπει να γίνει σύντομα. Το προσφυγικό εξέθεσε για τα καλά τις αδυναμίες της ευρωπαϊκής ένωσης. Αλλά αυτό το βιώσαμε και λίγο καιρό πιο πριν. Τώρα πρέπει να βρεθεί τρόπος να βοηθήσουμε αυτούς που έχουν πραγματικά ανάγκη.
Τα Σάββατα 5 και 12 Μαρτίου θα εμφανιστείτε στην μουσική σκηνή Σφίγγα για δυο ακόμα ξεχωριστές μουσικές παραστάσεις. Μιλήστε μας για αυτές τις βραδιές…
Ανδριάνα: Θεωρώ πως τα λάιβ μας με τον Ρους είναι ειλικρινή και ψυχωμένα. Στεκόμαστε ο ένας πλάι στον άλλον και λέμε τα τραγούδια μας παρέα σε όλο το λάιβ. Αυτό που εννοούμε συνεργασία. Είναι σίγουρο πως όπου περνάνε καλά οι συνεργάτες δεν μπορεί παρά να περάσει καλά κι ο κόσμος.
Rous: Μετά από ένα χρόνο, ξανά σε αθηναϊκή σκηνή με την Ανδριάνα. Αυτή τη φορά, κοντά στην πλατεία.
Τα επόμενα σχέδια σας; Να περιμένουμε κάποιο καινούργιο δισκογραφικό βήμα ή είναι ακόμα νωρίς; Από την άλλη αυτή η συνεργασία θα …μεταφερθεί και στο στούντιο;
Ανδριάνα: Επιστρέφω στην ρίζα μου, την ποπ, όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ όμως. Ναι, έχω ζητήσει τραγούδια απ’το Γιώργο, κάτι θα ετοιμάσουμε, για φθινόπωρο.
Rous: Όλα είναι πιθανά, κάθε τι νέο κρύβει από πίσω του και την αίσθηση μιας ελπίδας, μιας προσδοκίας για το μέλλον.
Πληροφορίες:
ΣΦΙΓΓΑ MUSIC THEATRE, Σάββατα 5 και 12 Μαρτίου
Ακαδημίας & Ζωοδόχου Πηγής (είσοδος στον πεζόδρομο-Κιάφας 13), Αθήνα
Ώρα έναρξης: 22.30
Τιμές εισιτηρίων: Είσοδος: 12 € (με μπύρα ή κρασί)
Φιάλη κρασί 50 ευρώ
Φιάλη ουϊσκι 100 ευρώ
Πλήρες μενού 4 πιάτων (35 ευρώ το άτομο)
Πληροφορίες – κρατήσεις:
Τηλέφωνο σταθερό: 211-4096149
Τηλέφωνο κινητό: 6987-844845
Official pages: www.facebook.com/andrianababaliofficial
www.facebook.com/RousMusik/
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.