Για 8η συνεχόμενη χρονιά, το Αντι-απαγορευτικό Φεστιβάλ έλαβε χώρα στην Αθήνα, στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού. Σε μία κοινωνία συντηρητική όσον αφορά την αποπινοικοποίηση της χρήσης των ναρκωτικών ουσιών, το φεστιβάλ έρχεται να ευαισθητοποιήσει, να ενημερώσει και να αλλάξει τα “κακώς κείμενα” γύρω από τους νόμους που ορίζουν ως εγκληματίες χιλιάδες χρήστες “ελαφριών” ναρκωτικών.
Έπειτα από πολλά χρόνια αντι-απαγορευτικού αγώνα, στη Βουλή κατατέθηκε ένα νομοσχέδιο, που δείχνει να αποτελεί το πρώτο βήμα δικαίωσης της μακροπρόθεσμης αυτής προσπάθειας . Το εν λόγω νομοσχέδιο λοιπόν, εστιάζει στην αποποινικοποίηση τη χρήσης, προμήθειας και κατοχής για προσωπική χρήση, κατοχυρώνει το δικαίωμα στην θεραπεία, μετατρέπει σε πταίσμα την αυτοκαλλιέργεια κάνναβης, ενώ μεριμνά για την αποσυμφόρηση των φυλακών. Δυστυχώς οι αντιδράσεις των πιο συντηρητικών κομμάτων δεν θα μπορούσαν να λείψουν και το νομοσχέδιο παραμένει στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, πριν οδηγηθεί στην ολομέλεια για επικύρωση.
Ας επιστρέψουμε στα περί του φεστιβάλ όμως. Χιλιάδες άτομα έδωσαν νέα πνοή στο χώρο του αεροδρομίου του Ελληνικού. Οι λόφοι γέμισαν με παρέες που γελούσαν και το τσιμέντο με σκηνές μουσικής, ανθρώπους που χόρευαν από κάτω, και εκατοντάδες αυτοσχέδια μαγαζάκια και περίπτερα που πουλούσαν από βιολογική σοκολάτα μέχρι ρούχα, βιβλία και …κανναβικά σκίτσα. Οι απέραντες εκτάσεις ξαφνικά μετατράπηκαν σε μια μεγάλη πλατεία που σε συνδυασμό με τη λίγη βλάστηση, την κοντινή αίσθηση της θάλασσας και τον υπέροχο ουρανό, σε μετέφεραν συνειρμικά στις τελευταίες διακοπές σου, σε κάποιο όμορφο χωριουδάκι. Ο συγκεκριμένος χώρος βέβαια, δεν αποτελεί τυχαία επιλογή αλλά μία συμβολική δράση επανάκτησης του δημόσιου χώρου.
Τα συγκροτήματα που εμφανίστηκαν επί σκηνής , αν και στην πλειοψηφία τους δεν ήταν ιδιαιτέρως γνωστά κατάφεραν να ξεσηκώσουν με τους ιδιαίτερους ρυθμούς του και με κομμάτια που εμπεριείχαν αναφορές στο σκοπό της βραδιάς. Ενδεικτικό είναι ότι μέχρι τις 5.30 τα ξημερώματα η σκηνή ήταν γεμάτη με κόσμο που λικνιζόταν στους ρυθμούς της ska-punk μουσικής.
Το φεστιβάλ κατάφερε να ενώσει χιλιάδες φωνές διαφορετικών ανθρώπων για ένα τόσο σημαντικό σκοπό. Άγνωστοι μεταξύ τους έγιναν μια παρέα, καθισμένοι στο κρύο τσιμέντο που ξαφνικά έμοιαζε τόσο ζεστό και οικείο. Κανείς δεν ήταν μόνος του εκείνη τη βραδιά, στερεότυπα και διακρίσεις έμοιαζαν να βρίσκονται πολύ μακριά από το χώρο του Ελληνικού.
Το Αντι-απαγορευτικό είχε σαν σκοπό τη διαμαρτυρία, η οποία φάνηκε να προσλαμβάνει μία τελείως διαφορετική διάσταση. Αυτή του χορού, της ξεγνοιασιάς και της ενότητας. Εξάλλου όταν κοιτάς έναν τόσο καθαρό ουρανό και βρίσκεσαι ανάμεσα σε μια καλή παρέα η βία, οι φωνές και ο θυμός περιττεύουν.
Η καλύτερη πρόληψη δεν είναι ούτε οι σκληρές ποινές φυλάκισης ούτε η δαιμονοποίηση των ναρκωτικών ,αλλά η σωστή ενημέρωση και η αλήθεια. Το μήνυμα που πέρασε μέσα από το Αντί-απαγορευτικό φεστιβάλ ήταν ηχηρό και σίγουρα ξεπέρασε τα όρια του Ελληνικού. Οι χρήστες ναρκωτικών δεν είναι εγκληματίες αλλά συνάνθρωποι μας!
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.