Στα μαθηματικά ο όρος αξίωμα ορίζεται ως εξής : “Αξίωμα είναι μια πρόταση, την οποία δεχόμαστε ως αληθή, που χρησιμεύει ως αρχή για το συμπέρασμα άλλων προτάσεων με λογικό τρόπο“. Λόγου χάρη, αξίωμα αποτελεί η παραδοχή ότι από δύο σημεία διέρχεται μοναδική ευθεία.
Σε αυτό το άρθρο θα γίνει μια προσπάθεια να ερμηνεύσουμε τα πολιτικά τεκταινόμενα στη χώρα μας από την αξιωματική πλευρά και με τη βοήθεια συνεπαγωγών να καταλήξουμε σε κάποιο λογικό συμπέρασμα.
Με ελάχιστες εξαιρέσεις όλοι οι λαοί της γης ζουν σε μια καπιταλιστική κοινωνία. Στον καπιταλισμό ηγεμονεύουσα ή αλλιώς εκμεταλλεύτρια τάξη είναι η κοινωνική τάξη που έχει τον έλεγχο των παραγωγικών μονάδων που παράγουν προϊόντα ή προσφέρουν υπηρεσίες και η εργατική τάξη ή αλλιώς εκμεταλλευόμενη είναι αυτή που πουλάει την εργατική της δύναμη, είτε χειρωνακτική, είτε διανοητική για να μπορέσει να ζήσει. Αυτή η κοινωνική διαστρωμάτωση βασίζεται στον, αποκαλούμενο, ταξικό διαχωρισμό.
Επόμενο αξίωμα το στάδιο του καπιταλισμού το οποίο βιώνουμε σήμερα. Στο έργο του Λένιν ‘’Ιμπεριαλισμός’’, ο ηγέτης της Οκτωβριανής Επανάστασης υποστηρίζει ότι βασικό χαρακτηριστικό του ιμπεριαλισμού – καπιταλισμού είναι “το πέρασμα από την κατάκτηση των εδαφών στο μοίρασμα και ξαναμοίρασμα των αγορών ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Μοίρασμα των αγορών σημαίνει και εξαγωγή των καπιταλιστικών κοινωνικών σχέσεων στις αποικίες“.
Με λίγα λόγια, το ξεζούμισμα των κρατών που δεν μπορούν είτε να εκμεταλλευτούν τον πλούτο τους είτε να ορθοποδήσουν οικονομικά. Εδώ είναι που μπορούμε να βγάλουμε το πρώτο συμπέρασμα μας. Αυτές οι χώρες ουσιαστικά είναι εξαρτημένες από τις ιμπεριαλιστικές για να μπορέσουν να σταθούν όχι μόνο οικονομικά, αλλά και εκμεταλλευτικά από την ντόπια αστική τάξη προς την εργατική. Με αυτούς τους όρους μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η Ελλάδα είναι μια εξαρτημένη χώρα από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Πάμε τώρα στα του σήμερα. Λίγο – πολύ την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στη χώρα μας τη βιώνουμε όλοι. Καταβαράθρωση της αγοραστικής δύναμης του λαού μέσω των μειώσεων μισθών, συντάξεων επιδομάτων κτλ, ξήλωμα όλου του κοινωνικού ιστού κ.α., κ.α.. Στις πρόσφατες εκλογές, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α κέρδισε με ένα ικανό ποσοστό τις εκλογές για να έχει την λαϊκή βούληση να διαπραγματευτεί με τους Ευρωπαίους εταίρους.
Μία από τις κόκκινες γραμμές του λεγόμενου προγράμματος της Θεσσαλονίκης ήταν ότι οποιαδήποτε απόφαση για το ζήτημα της Ελλάδας θα πρέπει να παρθεί με τη χώρα ΕΝΤΟΣ της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης. Κόκκινη γραμμή, η οποία μπορεί να θεωρηθεί ως “Αξίωμα” βάσει του τρόπου με τον οποίο τέθηκε από το ΣΥΡΙΖΑ και του ορισμού που δώσαμε παραπάνω. Θα προσπαθήσουμε να αποδείξουμε ότι βάσει των αξιωμάτων του κειμένου και των συμπερασμάτων που βγάλαμε να αποδείξουμε ότι αυτή η κόκκινη γραμμή είναι λανθασμένη.
Κυρίαρχο στοιχείο της καπιταλιστικής κοινωνίας είναι η ταξική πάλη.Από την πλευρά της εργατικής τάξης, ζητούμενο αποτελεί η δημιουργία των συσχετισμών δυνάμεων, τέτοιων ώστε να αντλούν κατακτήσεις υπέρ των εργαζομένων ακόμα και στο έδαφος του καπιταλισμού. Δηλαδή, ο λαός πρέπει να θέσει αιτήματα, τα οποία να κατανοεί αρχικά, και μέσα από την πάλη του και τις νίκες να μπορέσει να φτιάξει τους συσχετισμούς ώστε να προχωρήσει μπροστά και να φτάσει ως την τελική ανατροπή.
Βάσει αυτής της ροής της σκέψης, ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να φτάσει ως την ανατροπή της πολιτικής που εφαρμόζεται τα τελευταία 5 χρόνια παρά μόνο να τη “διαχειριστεί”. Μία διαχείριση, η οποία όπως είδαμε από τη διαπραγμάτευση που έγινε τις τελευταίες μέρες, έβγαλε ως κερδισμένο μόνο την, ουσιαστικά κουμανταδόρα της Ε.Ε., ιμπεριαλιστική Γερμανία. Σχεδόν καμία εξαγγελία του προεκλογικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα εφαρμοστεί για τουλάχιστον 4 μήνες, η επιτήρηση θα συνεχίσει να υπάρχει και στην πραγματικότητα το “σκίσιμο” του μνημονίου μετατίθεται.
Επομένως βλέπουμε ότι δεν μπορούν να υπάρξουν οι συσχετισμοί για το λαό ώστε να πετύχει αυτά που ζητάει εντός ενός ιμπεριαλιστικού μηχανισμού, όπως η Ε.Ε. Άρα το αίτημα για έξοδο της Ελλάδας από την Ε.Ε. – Ευρωζώνη είναι καίριο για την δημιουργία πρόσφορου εδάφους, ώστε ο λαός να πετύχει καλύτερους όρους στην εργασία και στη διαβίωση, αλλά και περαιτέρω διεκδικήσεις και δημοκρατία.
Σημαντικό ζήτημα είναι, επίσης, ότι το αίτημα για αποδέσμευση θα πρέπει να τεθεί ως ένα τακτικό στόχο και όχι ως ένα στρατηγικό καθώς κάτι τέτοιο δεν κάνει τίποτα άλλο από το να μεταθέτει στο απώτερο μέλλον μετά την επίτευξη μιας άλλης κοινωνίας. Οπότε, αποδυναμώνει το λαϊκό κίνημα, διότι ο λαός αντιλαμβάνεται πλέον την ανάγκη εξόδου, αλλά δεν είναι απαραίτητο να έχει αποσαφηνίσει από τώρα ποια κοινωνία θέλει στο μέλλον.
Τελειώνοντας, συμπεραίνουμε ότι παλεύοντας για την έξοδο από την Ε.Ε. ο λαός παλεύει για τη δημοκρατία. Οι λαοί μπορούν να ζήσουν χωρίς τις κεφαλαιαγορές, οι αγορές δεν μπορούν να επιβιώσουν χωρίς τους λαούς.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.