Αν οι εκλογές μπορούσαν, να ανατρέψουν το σύστημα, τότε θα καταργούνταν ή θα ήταν παράνομες.
Δεν είναι λίγες οι φορές που προσωπικά έχω επιμείνει στο να εστιάζω πάνω στην παραπάνω άποψη και να προσπαθώ είτε να την αντικρούσω με λογικά επιχειρήματα, είτε να αναγνωρίσω ότι δικαιολογημένα βρίσκει μπόλικους υποστηρικτές, κάτι που ενδεχομένως θα με οδηγούσε στο να αποδεχτώ και να ενστερνιστώ τη συγκεκριμένη θέση. Πλέον όμως υπάρχουν κάποια δεδομένα, τα οποία διαφοροποιούν την κατάσταση, δίνουν άλλη βαρύτητα στη σημασία της εκλογικής διαδικασίας και δείχνουν πως τελικά η διαμόρφωση των συσχετισμών εντός του Κοινοβουλίου αποτελούν έναν από τους μεγαλύτερους φόβους της κυβέρνησης και ενός συστήματος, το οποίο βρίσκεται υπό κατάρρευση.
Εκλογές δεν έγιναν στις 4 Νοεμβρίου, όπως θα περίμενε κανείς, μετά την πτώση του ΠΑΣΟΚ, όπως φυσικά δεν θα περίμενε κανείς, να αποφασίσει το υπό διάλυση κόμμα να συγκροτήσει μαζί με τη Νέα Δημοκρατία και το ΛΆΟΣ έναν νέο κυβερνητικό σχήμα, το οποίο δεν εκλέχθηκε από τον λαό και εκτός των άλλων κλήθηκε να δεχτεί ότι θα εκπροσωπείται και θα εκφράζεται από έναν τραπεζίτη.
Παρόλα αυτά, η δημοκρατία αποτέλεσε για πολλοστή φορά ξεχασμένο όρο στο συρτάρι των εμπνευστών αυτής της πρακτικής, που τον ξεθάβουν, όποτε το επιτάσσει η ανάγκη της ικανοποίησης συγκεκριμένων συμφερόντων.
Ο Παπαδήμος μάλιστα έθεσε ως απαραίτητο όρο για την ανάληψη πρωθυπουργικών καθηκόντων, την αποχαρακτηρικοποιήση της 19ης Φεβρουαρίου, ως ημέρας ανάδειξης της νέας σύνθεσης της Βουλής, ο οποίος φυσικά έγινε δεκτός… Τότε, ξεκίνησε μία εκστρατεία από πολλά μέσα ενημέρωσης, με στόχο την εδραίωση της αντίληψης πως ο αντικαταστάτης του Γιώργου Παπανδρέου, δεν εμπλέκεται σε κομματικές διαφορές, αλλά είναι άριστος γνώστης των οικονομικών και ικανός να οδηγήσει σε μονοπάτι ανάπτυξης τη χώρα, αφού πρώτα εξασφαλίσει την επιβίωση της.
Φυσικά για την επίτευξη των προαναφερθέντων απαιτείται πίστωση χρόνου, η οποία μεταφράζεται σε διαρκή αναβολή της έμπρακτης απόφασης του κόσμου να δείξει πως θέλει να πορεύεται και από ποιους θέλει να εκπροσωπείται και φυσικά ποιες είναι οι θέσεις του πάνω σε θέματα μείζονος σημασίας, τα οποία αφορούν άμεσα τη ζωή του.
Το ερώτημα λοιπόν το οποίο εύλογα τίθεται είναι το ακόλουθο. Υπάρχει ή όχι απαγόρευση στους πολίτες να ψηφίσουν; Προσοχή η απαγόρευση αυτή κινείται στα πλαίσια μίας ιδιόμορφης νομιμότητας. Δεν είναι τυπικά υπαρκτή, αλλά επί της ουσίας ορατή δια γυμνού οφθαλμού.
Το δεύτερο ερώτημα που ακολουθεί είναι το γιατί επιδιώκεται η αποφυγή του να οδηγηθούμε στις κάλπες; Από τη στιγμή μάλιστα που οι πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες έχουν διοικήσει μέχρι τώρα αποδεδειγμένα απέτυχαν και οδήγησαν την κατάσταση στο απροχώρητο μοιάζει με επιβεβλημένη επιλογή την αντικατάσταση τους και των πρακτικών τους από ανθρώπους, οι οποίοι επιλέγουν διαφορετικούς δρόμους διευθέτησης των θεμάτων που έχουν τεθεί επί τάπητος.
Μάλλον όμως υπάρχει φόβος. Φόβος για αλλαγή των ισορροπιών, οι οποίες θα οδηγήσουν κατ’ επέκταση στο τέλος των σχεδίων που κάποιοι χαράσσουν στην πλάτη μας. Αυτός ο φόβος δείχνει πολλά. Και φανερώνει ακόμα περισσότερες αδυναμίες. Ακόμα και αν δεν θέλουμε να πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις, την κλιμάκωση των καθημερινών κοινωνικών αγώνων και τη συνεχή δημιουργία νέων πυρήνων αντίστασης, οι εχθροί μας προδίδονται από τους όχι και τόσο λεπτεπίλεπτους ελιγμούς τους.
Εν κατακλείδι, μάλλον οι εκλογές πρέπει να θεωρούνται ένα ακόμα απολεσθέν δικαίωμα, το οποίο φυσικά είναι στο χέρι μας να ανακτήσουμε…
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.