Στην ταινία του Κεν Λόουτς «ο άνεμος χορεύει το κριθάρι», οι Ιρλανδοί διεκδικούν την απόσχιση από το Ηνωμένο Βασίλειο, καταλήγοντας στο τέλος σε έναν ατέρμονο εμφύλιο πόλεμο. Αντίστοιχο είναι και το θέμα στο οσκαρικό «Breaveheart», όπου οι Σκωτσέζοι στρέφονται απέναντι στους Άγγλους και στον βασιλιά Εδουάρδο τον `Α, διεκδικώντας την ανεξαρτησία των εδαφών και δικαιωμάτων τους. Στην πραγματική ζωή και χωρίς τον Γουίλιαμ Γουάλας μπροστάρη, οι πολίτες της Σκωτίας προσέφυγαν (με συμμετοχή που άγγιξε το 90%) στις κάλπες για το δημοψήφισμα υπέρ της απόσχισης από το Ηνωμένο Βασίλειο, με το αποτέλεσμα να διατηρεί τη χώρα τους πάντως, υπό την αιγίδα του Στέμματος.
Εκτός από την Σκωτία όμως, υπάρχουν και άλλες περιοχές που διεκδικούν την αυτονομία τους, ζητώντας την απόσχιση από τα κράτη που ανήκουν. Δεν είναι τυχαίο πως σε αρκετές περιοχές έχουν σχηματιστεί περιφερειακοί συνασπισμοί που παρακάμπτουν τις κεντρικές κυβερνήσεις των χωρών τους, ενώ Καταλονία (Ισπανία), Βάδη – Βυρτεμβέργη (Γερμανία), Ροδανός – Άλπεις (Γαλλία), Λομβαρδία (Ιταλία), αυτοαποκαλούνται ως «οι τέσσερις μηχανές της Ευρώπης», έχοντας συνολικά υψηλότερο ΑΕΠ από ολόκληρη την Ισπανία!
Το 3pointmagazine παρουσιάζει μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές και κινηματικές περιπτώσεις.
Η απαίτηση της Βαρκελώνης
Η Καταλονία ζητά εδώ και πολλά χρόνια την ανεξαρτητοποίηση από το κράτος της Ισπανίας, απαίτηση που αφορά τόσο την τοπική εδαφική υπεροχή όσο και τις φορολογικές της υποχρεώσεις. Πολύ περισσότερο μάλιστα, όσον αφορά στο δεύτερο σκέλος, όπου ζητά αντιμετώπιση ανάλογη με της Βασκονίας, υποστηρίζοντας ότι οι κατά κεφαλήν φόροι που καταβάλλει στη Μαδρίτη, ισοδυναμούν με το 10πλάσιο εκείνων που καταβάλλονται από τους Βάσκους! Το κοινοβούλιο έχει εγκρίνει ήδη το δημοψήφισμα της 9ης Νοεμβρίου, με τη Μαδρίτη πάντως να είναι κάθετα αντίθετη σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Τη στιγμή που το συνταγματικό δικαστήριο θα κρίνει (πιθανότατα) παράνομο το δημοψήφισμα, ο πρωθυπουργός της χώρας Μαριάνο Ραχόι, έχει τονίσει και δημόσια ότι θα κάνει τα πάντα για να μην φτάσουν σε καταστάσεις ανάλογες με της Σκωτίας. Την ίδια ώρα, ο ηγέτης του Καταλανικού εθνικιστικού φιλελεύθερου κόμματος Δημοκρατική Σύγκλιση της Καταλωνίας (CDC) και πρόεδρος της κομματικής σύμπραξης Convergència i Unió (CIU), Αρτούρ Μας έχοντας πλέον και την υποστήριξη της Ρεπουμπλικανής Αριστεράς της Καταλονίας, συνεχίζει να στηρίζει τις αποσχιστικές τάσεις. Εξάλλου, στις 11 Σεπτεμβρίου σχεδόν 2 εκ. Καταλανοί ξεχύθηκαν στους δρόμους καταλαμβάνοντας συνολική έκταση 7,5 χλμ, ζητώντας την ανεξαρτησία τους.
Η Χώρα των Βάσκων
Αντίστοιχες αποσχιστικές τάσεις επικρατούν και στη Χώρα των Βάσκων, όπου τα πράγματα βέβαια έχουν βαθύτερες πολιτικές και εθνικιστικές ρίζες. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Βάσκοι αυτονομιστές του ΕΤΑ, από το 1968 μέχρι και το 2011 όταν και ανακοίνωσαν την κατάπαυση πυρός του ένοπλου επαναστατικού τους αγώνα, προχώρησαν στη δολοφονία περισσοτέρων από 800 ανθρώπων!
Στη Ναβάρα μάλιστα, τον περασμένο Απρίλιο διεξήχθη και ένα – ανεπίσημο πάντως – δημοψήφισμα, για την απόσχιση της περιοχής από την Ισπανία. Μια περιοχή που χαίρει ιδιαίτερης μεταχείρισης, αφού εισπράττει τους δικούς της φόρους, ενώ από τη Μαδρίτη υφίσταται και (διακριτική) χρηματοδότηση των περιφερειακών της κυβερνήσεων.
Ισχυροποιείται η τάση της Φλάνδρας
Στο μεταξύ, ιδιαίτερη δύναμη αποκτούν χρόνο με το χρόνο και οι αποσχιστικές τάσεις της Φλάνδρας στο Βέλγιο, μιας περιοχής παραδοσιακά αγροτικής, φτωχής και βασικού τροφοδότη φθηνών εργατικών χεριών, στα σιδηρουργεία της Βαλλονίας. Μετά τη διακοπή της λειτουργίας των ανθρακωρυχείων όμως και της κρίσης στον τομέα της σιδηρουργίας τη 10ετία του ’70, η Βαλλονία μοιραία οδηγήθηκε σε ύφεση, ενώ η Φλάνδρα, χάρη στο λιμάνι της Αμβέρσας που αποτέλεσε ορμητήριο χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων υψηλής τεχνολογίας, κατάφερε να αποκτήσει τη δική της οικονομική ανεξαρτησία, γλυκοιτάζοντας την απόσχιση από το Βέλγιο.
Τα τελευταία χρόνια, τα τοπικά εθνικιστικά πολιτικά Κόμματα αποκτούν όλο και μεγαλύτερη επιρροή που σήμερα φτάνει στο 40% των Φλαμανδών, εξ όσων τάσσονται ανοιχτά υπέρ της απόσχισης. Το κεντροδεξιό Κόμμα της Νέας Φλαμανδικής Συμμαχίας μάλιστα, είναι αυτό που ηγείται της όλης προσπάθειας, κερδίζοντας ολοένα και περισσότερα ποσοστά στις εθνικές, αλλά και ευρωπαϊκές εκλογές.
Έτοιμοι και οι Βαυαροί
Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι υποστηρικτές των αποσχιστικών ιδεών στη Γερμανία, προερχόμενοι από την ευρύτερη περιοχή της Βαυαρίας. Μιας περιοχής που υπήρξε δουκάτο, αυτόνομο εκλεκτοράτο, ακόμα και βασίλειο υπό την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, την περίοδο του Μεσαίωνα.
Από το 1950 πάντως, όταν και οι αποσχιστές συγκέντρωναν ποσοστά που έφταναν κοντά στο 20%, οι πιθανότητες πλέον δεν έχουν μειωθεί δραματικά, καθώς τα ποσοστά που συγκέντρωσαν στις τελευταίες εθνικές εκλογές δεν ξεπέρασαν το 2,1%. Αξίζει να σημειωθεί, ότι οι Βαυαροί συνεργάζονται άμεσα με τους ομολόγους τους στην Σκωτία, που διεκδίκησαν και πέτυχαν τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος.
Από τη Βενετία με… αγάπη
Στην Ιταλία και στις νότιες περιοχές, οι τάσεις απόσχισης είναι εξίσου δυναμικές, με κυριότερες εκείνες του Τιρόλο και του Βενέτου. Ειδικότερα δε στο δεύτερο, που δεσπόζει η Βενετία και αποτελεί πόλο έλξης για τους τουρίστες που επισκέπτονται κάθε χρόνο την γειτονική χώρα, παραμένοντας έτσι ένας ισχυρός κόμβος στην οικονομία του κράτους, μέσω της τουριστικής βιομηχανίας. Τη στιγμή πάντως που έκδηλη είναι η δυσαρέσκεια από την πλευρά των Βενετών απέναντι στη Ρώμη και την κεντρική διοίκηση της Ιταλίας, την οποία θεωρούν υπεύθυνη για την κρίση και την εγκατάλειψη του φτωχού ιταλικού νότου.
Την ίδια ώρα, στη Βενετία ο τουρισμός της επιτρέπει να παραμένει η πλουσιότερη περιοχή της Ιταλίας, ενώ στην ενδοχώρα εδρεύουν αρκετές βαριές βιομηχανίες που κρατούν την οικονομία σε ένα στάδιο που δεν επηρεάζει ιδιαίτερα το βιοτικό επίπεδο των πολιτών της. Υπό το φόβο των… χειρότερων όμως, αρκετοί είναι εκείνοι που επιζητούν αναφανδόν την ανεξαρτητοποίηση της ευρύτερης περιοχής, διοργανώνοντας μάλιστα και (ανεπίσημο) διαδικτυακό δημοψήφισμα!
Στα «πιτς» και το Νότιο Τιρόλο
Όσον αφορά στην ημιαυτόνομη γερμανόφωνη περιοχή του Νοτίου Τιρόλο, η ιδέα της απόσχισης φαίνεται να ωριμάζει χρόνο με το χρόνο, καθώς η περιοχή – όπως υποστηρίζουν οι πολίτες – αδυνατεί να αντεπεξέλθει στην οικονομική κρίση. Έφτασαν μάλιστα στο σημείο ακόμη και να προτείνουν αγορά της ανεξαρτησίας τους, με ένα ποσό που φτάνει στα 15 δισεκατομμύρια ευρώ! Το Νότιο Τιρόλο προσαρτήθηκε στην Ιταλία το 1919 μετά το τέλος του `Α Παγκοσμίου Πολέμου και με απόφαση των Συμμάχων παρέμεινε αυτόνομη περιοχή της Ιταλίας και μετά τον Β` Παγκόσμιο, καταβάλλοντας φόρους στη Ρώμη που δεν ξεπερνούν το 10% της υποχρέωσης, με το υπόλοιπο 90% να επενδύεται στην περιοχή.
Πλέον όμως, η Ρώμη ζητά περισσότερα και οι γερμανόφωνοι Τιρολέζοι αρνούνται να ανταποκριθούν, θεωρώντας ότι δεν φέρουν ευθύνες για το δυσθεώρητο χρέος της χώρας. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα, ότι η ανεργία στο Νότιο Τιρόλο δεν ξεπερνά το 2%, έναντι του 10% σε όλη την Ιταλία και με τα εισοδήματα να είναι πολλαπλάσια του ιταλικού Νότου.
Το παράδειγμα της Κριμαίας…
Νωπό είναι πάντως και το παράδειγμα της Κριμαίας, όπου μετά τα πολιτικά γεγονότα και τον πόλεμο που ξέσπασε τους προηγούμενους μήνες, οι κάτοικοι της χερσονήσου προσέφυγαν στις κάλπες, πετυχαίνοντας τελικά την απόσχιση από την Ουκρανία και την προσάρτηση της περιοχής στη Ρωσία.
…και οι άλλες
Τα παραπάνω παραδείγματα είναι τα πλέον χαρακτηριστικά, αλλά όχι τα μοναδικά. Η Ουαλία διεκδικεί επίσης την απόσχιση από το Ηνωμένο Βασίλειο, όπως και τα σουηδόφωνα νησιά Ολάντ από τη Φιλανδία, ενώ το ίδιο ισχύει και για περισσότερους από 1,5 Μαγυάρους που κατοικούν στη Ρουμανία. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, εκεί όπου οι γαλλόφωνοι κάτοικοι του Καναδά διεκδικούν την αυτονόμησή τους σε ξεχωριστό κρατίδιο, ενώ χαρακτηριστικό είναι πως όσοι επιθυμούν την απόσχιση, αυτοαποκαλούνται «Κεμπεκουά», εκ του αυτονομιστικού Κόμματος «Parti Quebecois» που ηγείται της όλης προσπάθειας.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.