Πένθιμω
Συνδέθηκα
Με κάθε οσιομάρτυρα επί γης
Έως ότου πέθανε
Και ο τελευταίος
Δίχως χέρια έμεινα
Με εργαλεία αναμνήσεις
Ζήτηση δεν υπάρχει για αυτές
Κι ας είναι τσάμπα η προσφορά τους
Έτσι κατάλαβα
Γιατί μιλ...
Στοχάζομαι
Βρήκα χθες βράδυ
Μία φωτογραφία
Δικιά σου
Είχες κόψει την άκρη του δαχτύλου σου
Και στην κάμερα το πρόβαλλες
Χαμογελώντας
Η ανάλυση ήταν ικανοποιητική
Φαινόταν καθαρά
Το λευκό σου δέρμα
Που είχε λ...
Παρατηρώ
Κοιτάξτε
Το σκουπιδιάρικο
Τον σκουπιδιάρη του πώς τον προβάλλει
Τον περιφέρει ως τρόπαιο
Ή ως όπλο τον κραδαίνει;
Βγείτε απ’ τα σπίτια γείτονοι
Δείτε πώς καμαρώνει
Κι ο σκουπιδιάρης με τη μάσκα του
Πο...
Δικάζω
Κύριε σκηνοθέτη,
Πρόσφατα διάβασα κάποια άρθρα σχετικά με νέες επιστημονικές έρευνες που αποδίδουν μεγάλη πιθανότητα ύπαρξης ζωής σε άλλα σημεία του διαστήματος. Με αφορμή αυτές τις έρευνες και την έντονη ανησ...
Οι Φίλοι
Από εδώ ο Φόβος
αριστερά η Έμπνευση
πίσω η Ρούτι
Οι φίλοι μου μέσα στο σπίτι
Κλαίμε μαζί
Κοιμόμαστε μαζί
Τρώμε στον ύπνο μας
Ξυπνάμε με εφιάλτες
Σήμερα ημέρα έκτη
είχαμε πει να παίξουμε κρυφτό
Συνέχε...
Βερολίνω
Μπερλίν Μπερλίν
Με είδες στο όνειρό σου χθες
Ταξίδευα μποέμικα
Ινδίες Τζαπάν Αμέρικα
Με κιμονό και μ’ ένα δώρο
Μπερλίν μου ασυνάρτητο τι λες;
Πως ονειρεύομαι έναν γκάνγκστερ
Να έχει το όπλο στο δ...
Τοποθετούμαι
Ο Ένζο και η μικρή Λίνα ενώνονται
Ζώνονται εκρηκτικά
Μα φλέγονται οι κακόμοιροι από σκέψεις
Ο κυνισμός τους αποκάλυψε
Στο αίμα τους βρέθηκε ρομαντισμός
Σε υψηλές τιμές
Κινδύνευε η ζωή τους
...
Ενζώνομαι
Ο Ένζο βάζει μουσική
Με τα ανθρωπάκια του γελάει
Ριφίλ ποτό και δως του πάλι
Μηδενιστής κι ωραίος με κοιτάει
Γιατί δεν σκοτωνόμαστε;
Εν συνεχεία «Το Καταραμένο Τραγούδι» του Enzo Mertucci
...
Μορφεύω
Και αν ο θάνατος
Είναι γλυκός
Δελεαστικός σαν ύπνος
Έπειτα από πολύκαιρη μίζερη αϋπνία
Αν μοιάζει αεράκι στο μέρος της καρδιάς
Εκεί όπου καίει απ’ τον άσβεστο ρυθμό της
Τρέμω μην τον μπερδέψουμε
Με α...
Ανυπάρχω
Είμαστε ο Εωσφόρος
Διαμελισμένος σε κομμάτια δισ.
Εδώ στην κόλαση εκτίουμε ποινή
Σε φως ήλιου θνητού -όχι αυτόφωτοι
Η ανταρσία για ουράνια ισότητα μας έριξε
Ένα ήμαστε κάποτε
Έπειτα πολεμάμε τον εαυτό μας...
Υπομένω
Έχω μεγάλη υπομονή
Ξαπλώνω το κορμί μου στα σκληρά
Σχήματα ακανόνιστα να παίρνει
Υπομονή της κάτω γνάθου
Την προεκτείνω έως απέναντι
Το κρανίο βαρύ πέφτει στις πλάτες μου
Ο αυχένας τοξότης στοχεύει το μ...
Φαντασιώνω
Μια μέρα οι σύμμαχοι θα κουραστούν
Θα βγούνε απ' τις κρυψώνες με τα χέρια τους ψηλά
Τα όπλα στο έδαφος παρατημένα
Θα φοράνε περίεργα κοστούμια σαν το Σαρλό
Μα θα είναι ξυπόλυτοι
Και με τα πέλματά τους μ...