Author Λίνα Φούντογλου

Ποτέ μου δεν κατάλαβα τι γλώσσα μου μιλούσε. Σίγουρα έμοιαζε με γερμανό ή ρώσο μα γλώσσα γαλλική να ήτανε ή αγγλικά μιλούσε; Ήτανε Μάρτης κι αυτός ξανθός μα έναν Φλεβάρη πριν, ξανθός πολύ δεν ήταν ή μάλλον...

Πριν να τελειώσει για όλους μας ο χρόνος ο Δέλτα έγραψε ένα ποίημα. Μου είπε, Λίνα έγραψα κάτι για εσένα Έπειτα το ανέβασε στο διαδίκτυο Τίτλο είχε το όνομά μου, έγραφε Λίνα κι εγώ ήμουνα η μόνη που ήξερα ...

Πρόφερε, αργά, τη λέξη απόλαυσέ την. Τα σύμφωνα να τα πατάς, φωνήεντα απ΄τη μήτρα απ’ τους όρχεις να γεννάς. Από τη μήτρα, από το διάφραγμα τα λέω, σωστά; Νιώθω. τελείες. σε. κάθε. λέξη. Όση χρειάζεται να ...

-Να μην χαλάει ούτε κρότος τη ροή να έχεις την έμπνευση με το ε σε άρση να δίνεις φως απ΄ το σκοτάδι σου μαύρο τις νύχτες να φοράς να χάνεσαι να μην σε βρίσκει η παύση Ν΄ αφήνεις πίσω σου μονάχα ζωντανούς ...

Εγκέφαλοι μονάχα τ΄ άλλα περιτύλιγμα για έναν άσκοπο σκοπό για ένα είδος Τα μάτια ό,τι πιο κοντά μα τα ‘χει εκπαιδεύσει Στο τέλος ερωτεύεται αυτόν που αν την πάρει αγκαλιά τον κάθετο άξονα στη γη δε χάν...

Θα ήθελα να είχα έναν γιο που να τον έλεγαν Βίκτωρ έναν αδερφό που να τον έλεγαν Βάλτερ Γκρόπιους ένα αγόρι που να το λέγανε Σαρλ Μπωντλαίρ ή Αντρέ έναν φίλο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν ή Τένεσι έναν σύντροφο...

  Οι Γερμανοί τους διέλυσαν Οι Αμερικανοί τους διέλυσαν Οι Τούρκοι τους διέλυσαν Οι Ισραηλινοί τους διέλυσαν Οι Γάλλοι τους διέλυσαν Οι Ρώσοι τους διέλυσαν Οι Γερμανοί συγχωρέστε τους Γερμανούς ...

Απόψε κράτησα την Ευρώπη αγκαλιά Σε αγόρι είχε μεταμορφωθεί έναν μικρούλη καλλιτέχνη Τον έβαλα στο στήθος μου να ξαποστάσει από το δρόμο φτωχό και αδύναμο τον ένιωσα δικό μου Ξανάνιωσα ολόκληρη τον ύστερο...

Εξόφλαμο τέρας, στην πόλη κατοικεί. Τέτοιον καιρό να τον χαρεί. Από τον Πόλο λέει κατέβηκε και άρια καταγωγή πως έχει απ' τον προπάππου. Μεγάλα χέρια. Λεκανοπέδιο Αττικής κι ακόμα λίγο χώραγε. Κινούνταν με τα μ...

Σα να μου κόψανε το σώμα κεφάλι έμεινα αβοήθητο Οι λέξεις μία γλώσσα μακριά καμιά κανείς μας δε γνωρίζει Σώματα δεν υπάρχουν να μιλήσουμε παιδιά να κάνουμε δεν έχουν μείνει Κι εγώ που ονειρευόμουνα νερό ...

Αν τόσο δα σημαντική λογιάζεις είμαι Οσόποιος έχει μέσα του νερό χρωματιστό που ρυθμικά χτυπά Μάθε πως θα ‘κοβα ένα μέλος μου θυσία στους θεούς για να ‘στε ευτυχισμένοι Στον τόπο αυτό κι εδώ τριγύρω απαίδ...

Γνωρίζονται. Είναι μαζεμένοι. Στα τυπικά πάνε καλά. Τεντώνουν το χέρι. Τα δάχτυλα ενωμένα. Προεξέχει ο αντίχειρας. Είναι αυτός που θα βοηθήσει στο σφίξιμο. Κοιτάζονται εμφανώς. Στη συνέχεια βλέπονται στα κλεφτά...