Blackwater ή αλλιώς ιδιωτικοποιείστε τον στρατό

Λίγες μόλις μέρες μετά τις καταγγελίες της γερμανικής εφημερίδας ‘Bild am Sonntag’ ότι η CIA υποστηρίζει τους ουκρανούς στρατιώτες και αστυνομικούς στις επιχειρήσεις εναντίον των φιλορώσων αυτονομιστών στις ανατολικές επαρχίες της χώρας, έρχεται και νέο δημοσίευμα που κάνει λόγο για περίπου 400 αμερικανούς μισθοφόρους της Blackwater, που βοηθούν τους Ουκρανούς.

Η είδηση βασίζεται σε μηνύματα μέσω ασυρμάτων που αντάλλαξαν τα κέντρα διοίκησης του ρωσικού στρατού, σε καμία περίπτωση όμως δεν προκαλεί έκπληξη. Άλλωστε η είδηση ότι υπάρχουν σύγχρονοι μισθοφόροι ιδιωτικών στρατών, που πηγαίνουν όπου προκύπτει ανάγκη -ή καλύτερα όπου υπάρχει χρήμα- μόνο καινούρια δεν είναι. Πόσω μάλλον όταν πρόκειται για την Blackwater, γνωστή πια με το όνομα Academi, μία από τις μεγαλύτερες αμερικανικές ιδιωτικές εταιρείες παροχής υπηρεσιών ασφάλειας, η οποία για πολλά χρόνια συνεργάζονταν με την κυβέρνηση των ΗΠΑ, όταν αυτή εξαπέλυε τον πόλεμο “κατά της τρομοκρατίας” στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.

Επιχείρηση: Ιδιωτικοποιείστε τον στρατό

Η ιδιωτικοποίηση -και- των ενόπλων δυνάμεων είναι σύνηθες φαινόμενο στις ΗΠΑ, καθώς ακολουθεί πιστά τις επιταγές της Σχολής του Σικάγο περί ιδιωτικοποίησης των πάντων. Όπως πολύ χαρακτηριστικά αναφέρει στο βιβλίο της “Το Δόγμα του Σοκ” η Ναόμι Κλάιν: “πρόκειται, στην ουσία, για έναν παγκόσμιο πόλεμο που διεξάγεται σε όλα τα επίπεδα από ιδιωτικές εταιρείες οι οποίες αμείβονται για την ανάμειξή τους με δημόσιο χρήμα και είναι εξουσιοδοτημένες να προστατεύουν εις το διηνεκές το έδαφος των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά και να εξολοθρεύουν το “κακό” στο εξωτερικό”.

Αν λοιπόν παλαιότερα οι πόλεμοι, αλλά και οι φυσικές καταστροφές αποτελούσαν προσοδοφόρα επιχείρηση για κατασκευαστές πολεμικού εξοπλισμού ή για κατασκευαστικές εταιρείες, τώρα πια ο πρώτος και βασικός ρόλος ενός πολέμου ή μιας καταστροφής, είναι το άνοιγμα νέων αγορών. Η “μπίζνα” του πολέμου έχει τόσο πολύ ιδιωτικοποιηθεί, που δεν υπάρχει πια λόγος να τελειώσει ένας πόλεμος για να σημειωθεί οικονομική άνθηση -το μέσο έχει γίνει ο σκοπός.

 Η δημιουργία και οι πρώτες δουλειές

Στο πλαίσιο αυτό δημιουργήθηκε το 1997 και άνθησε σε όλη την επόμενη δεκαετία η εταιρεία Blackwater από τον πρώην αξιωματικό του αμερικανικού Ναυτικού, Erik Prince. Το όνομά της προήλθε από την τύρφη (ορυκτός άνθρακας) της λίμνης Great Dismal, στη Βόρεια Καρολίνα, δίπλα στην οποία δημιουργήθηκε το πρώτο στρατόπεδο εκπαίδευσης των μελών, στις 15 Μαϊου το 1998. Η πρώτη “δουλειά” της εταιρείας ήταν να προμηθεύσει με πλήρη κάλυψη 20 άνδρες, για να προστατεύουν την έδρα της CIA και μία ακόμα βάση, που είχε αναλάβει να συλλάβει τον Οσάμα Μπιν Λάντεν.

Το 2003 η Blackwater εξασφαλίζει το πρώτο της υψηλό συμβόλαιο με την κυβέρνηση των ΗΠΑ, λαμβάνοντας 27,7 εκατομμύρια. Μέχρι τον Ιούνιο του 2004 η εταιρεία πληρώθηκε με παραπάνω από 320 εκατομμύρια δολάρια, όπως προέβλεπε ο πενταετής προϋπολογισμός του State Department για την Παγκόσμια Υπηρεσία Προσωπικής Προστασίας, η οποία προστατεύει αξιωματούχους των ΗΠΑ, τόσο εντός της χώρας, όσο και σε περιοχές πολέμου ή γενικευμένης σύρραξης. Μία από αυτές τις αποστολές ήταν η προστασία των αμερικανών αξιωματούχων στην Πρεσβεία της χώρας στο Ιράκ, τη μεγαλύτερη πρεσβεία των ΗΠΑ, στον κόσμο.

Μία ακόμα αποστολή που της ανατέθηκε από την κυβέρνηση Μπους -και πληρώθηκε αδρά για αυτό- ήταν η συμβολή με ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αλλά και προστασία της όλης επιχείρησης, στη Νέα Ορλεάνη και τις γύρω περιοχές, όταν αυτές επλήγησαν από τον τυφώνα Κατρίνα, το 2005.

Έργα και ημέρες στο Ιράκ

Στο διάστημα μεταξύ 2005 – 2007 μέλη του προσωπικού ασφαλείας της Blackwater ενεπλάκησαν σε 195 περιστατικά πυροβολισμών. Στα 163 από αυτά το προσωπικό της Blackwater άνοιξε πρώτο πυρ, κάτι που σύμφωνα με τον ιδρυτή της εταιρείας Erik Prince, ήταν εντολή της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Αρκετά από αυτά τα περιστατικά συνέβησαν όταν οδηγοί αρνούνταν να σταματήσουν σε μπλόκα της Blackwater ή όταν ιρακινά αυτοκίνητα οδηγούν πολύ κοντά σε αμερικανικά κονβόι, οπότε και οι αμερικανοί κομάντο άρχιζαν να πυροβολούν.

 Ένα τέτοιο περιστατικό συνέβη τον Φεβρουάριο του 2005 όταν τέσσερις φύλακες της εταιρείας συνόδευαν ένα κονβόι του State Department, στη Βαγδάτη και άνοιξαν πυρ 70 φορές σε ένα αυτοκίνητο, από το οποίο -όπως τόνισαν αργότερα- αισθάνθηκαν ότι απειλούνται, μιας και δεν σταματούσε στα σήματά τους. Η μοίρα του οδηγού είναι άγνωστη, αφού μετά τους πυροβολισμούς συνέχισαν την πορεία τους. Μάλιστα ο John Frese κορυφαίος αξιωματούχος της πρεσβείας, αρνήθηκε να τιμωρήσει ή να ασκήσει πειθαρχικά μέτρα στους τέσσερις που άνοιξαν πυρ, γιατί -όπως ανέφερε- κάτι τέτοιο θα έριχνε το ηθικό τους (!).

Η αποχώρηση

Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε στις 17 Σεπτεμβρίου το 2007, όταν μέλη της Blackwater άνοιξαν πυρ απέναντι σε αμάχους στη Βαγδάτη και σκότωσαν 17 πολίτες. Το ειρωνικό της υπόθεσης είναι ότι όταν ρωτήθηκε σε μετέπειτα συνέντευξή του ο Erik Prince, αν ο ίδιος ή οι άντρες του έχουν σκοτώσει αθώους ανθρώπους, απάντησε με χιούμορ: “Μπορεί να έχει γίνει κι αυτό”.

Μπορεί η συγκεκριμένη ενέργεια να αποτέλεσε την αφορμή της ανάκλησης του συμβολαίου της εταιρείας με την κυβέρνηση των ΗΠΑ και την αποχώρησή της από το Ιράκ, ωστόσο τόσο κατά τη διάρκεια της παραμονής της στη χώρα, όσο και στη συνέχεια, αποδείχθηκε ότι η Blackwater προχώρησε σε αμέτρητες βιαιοπραγίες χωρίς λόγο και σε κατάχρηση εξουσίας απέναντι σε ιρακινούς -με την ανοχή πάντα της κυβέρνησης των ΗΠΑ.

Αφού λοιπόν το μέσο έχει γίνει ο σκοπός και η “μπίζνα” του πολέμου παρουσιάζει εκπληκτικά αποτελέσματα σε επίπεδο κέρδους, δεν είναι καθόλου περίεργο ή ύποπτο το δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας που μιλάει για μισθοφόρους. Όλα έχουν προβλεφθεί από τη Σχολή του Σικάγο και σίγουρα αποφέρουν εγγυημένο κέρδος. Η επιχείρηση “ιδιωτικοποίηση των πάντων” προχωρά με γοργούς ρυθμούς…