Μια ακόμα απώλεια κοσμαγάπητου καλλιτέχνη έγινε γνωστή λίγο πριν το 2016 φτάσει στο τέλος του: η ηθοποιός και συγγραφέας Carrie Fisher, που απέκτησε διεθνή φήμη χάρη στους ρόλους της στην αυθεντική τριλογία του «Πολέμου των Άστρων», έφυγε από τη ζωή σε ηλικία εξήντα χρονών, μετά από καρδιακό επεισόδιο που υπέστη την προηγούμενη εβδομάδα.
Η Fisher ήταν κόρη των επίσης ηθοποιών Debbie Reynolds και Eddie Fisher (ο πατέρας της υπήρξε παράλληλα και ιδιαίτερα επιτυχημένος ως τραγουδιστής). Ξεκίνησε την κινηματογραφική της καριέρα από την ταινία Shampoo του Hal Ashby, αλλά η μεγάλη της επιτυχία ήρθε με την πρώτη ταινία Star Wars, του George Lucas, όπου έπαιξε τον εξαιρετικά δημοφιλή ρόλο της πριγκίπισσας Leia. Ό,τι και να πει κανείς για το πόσο μεγάλη ήταν η επιτυχία και η επίδραση που είχε στο σινεμά των επόμενων δεκαετιών η συγκεκριμένη σειρά ταινιών και ειδικά εκείνες οι τρεις πρώτες, δεν θα είναι υπερβολή.
Κανένας από τους επόμενους ρόλους της δεν μπόρεσε να συναγωνιστεί σε δημοφιλία αυτόν της Leia, η Fisher, ωστόσο, υπήρξε πολύ παραγωγική για τις επόμενες δεκαετίες, όχι μόνο παίζοντας σε σημαντικές εμπορικές και καλλιτεχνικές επιτυχίες (The Blues Brothers, Όταν ο Χάρι γνώρισε τη Σάλι, Η Χάνα και οι αδερφές της, Austin Powers: International Man of Mystery), αλλά και γράφοντας βιβλία, σενάρια και θεατρικά (συνέβαλε επίσης στη συγγραφή σεναρίων όπως το Φονικό Όπλο 3 και The Wedding Singer, χωρίς το όνομά της να αναφερθεί στους τίτλους). Το πιο γνωστό τα βιβλία της, το ημι-αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα Postcards From The Edge, μιλούσε όχι μόνο για τα προβλήματά της με τη διασημότητα και τον εθισμό, αλλά και για την ταραχώδη σχέση με τη μητέρα της. Το βιβλίο έγινε ταινία από τον Mike Nichols (Ο Πρωτάρης, Εργαζόμενο Κορίτσι, Closer), με πρωταγωνίστριες τις Shirley MacLaine και Meryl Streep – και πάλι σε σενάριο της Fisher. Ο αυτοβιογραφικός θεατρικός μονόλογος Wishful Drinking γνώρισε επίσης μεγάλη επιτυχία και κυκλοφόρησε και σε έντυπη μορφή.
Η πρόσφατη αναβίωση του saga των Star Wars σηματοδότησε και την επιστροφή της Fisher στον πιο θρυλικό της ρόλο. Ασχέτως της καλλιτεχνικής και εμπορικής επιτυχίας του φιλμ (που ήταν αμφότερες διόλου ευκαταφρόνητες), η Fisher έγινε, με αφορμή την επανεμφάνισή της, το αντικείμενο επιθέσεων body shaming από όχι ιδιαίτερα νοήμονες χρήστες του twitter, χρήστες στους οποίους η ηθοποιός απάντησε με καίριο και αφοπλιστικό τρόπο, αποδεικνύοντας έτσι την ετοιμολογία και την ευθύτητα που τη διέκριναν.
Η Fisher είχε μια κόρη, την Billie Lourd (επίσης ηθοποιό, εμφανίστηκε και αυτή στο The Force Awakens), από τη σχέση της με τον ατζέντη Bryan Lourd, ενώ παλιότερα υπήρξε παντρεμένη –κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 και για σύντομο χρονικό διάστημα- με τον μουσικό Paul Simon. Συνολικά, εμφανίστηκε σε πάνω από 40 ταινίες και πάνω από 30 τηλεοπτικές παραγωγές, ενώ υπέγραψε οκτώ βιβλία, τέσσερα σενάρια και δύο θεατρικά. Πέρα από τον εμβληματικό ρόλο της πριγκίπισσας Leia, πέρα από την μεγάλη επιτυχία των κειμένων της αλλά και άλλων καλλιτεχνικών εγχειρημάτων της, η Fisher υπήρξε ένας άνθρωπος με ταλέντο, με ξεχωριστό χιούμορ και ξεχωριστή ειλικρίνεια και ευθύτητα, μη διστάζοντας να μιλήσει –σε ταινίες, βιβλία και δημόσιες εμφανίσεις- και για τα προσωπικά της προβλήματα αλλά και για τις πιο δυσάρεστες πτυχές της κινηματογραφικής βιομηχανίας.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.