Βάψιμο και τσούγκρισμα αυγών, σούβλισμα του αρνιού, περιφορά του Επιταφίου, το μοίρασμα του Αγίου Φωτός: μερικά από τα πασχαλιάτικα έθιμα που ακόμη συνεχίζουν να υπάρχουν.Τα έθιμα είναι πλέον ντεμοντέ ή όχι ή απλά ενοχλητικά;
Ο καφές, κακά τα ψέματα, ενώνει τους ανθρώπους. Μια κούπα καφέ είναι το έναυσμα για μια κουβέντα. Ένα κυλικείο, λοιπόν, αποτελεί ζωτικό χώρο σε μια Σχολή, διότι είναι σημείο συνάντησης και συναναστροφής με γνωστούς, αλλά και με άγνωστους συμφοιτητές.
Το αν θα συνεχίσουν περιστατικά σεξισμού να απειλούν τις κοινωνίες μας είναι και στο δικό μας -«απαλό, γυναικείο»- χέρι. Οι συσχετισμοί στη δύναμή της έχουν προοδεύσει προς όφελός της. Και καπνίζει και ψηφίζει. Μπορεί, όμως, να φοράει ότι θέλει; Να τρώει όπως θέλει; Να μην έχει πρότυπα ανορεξικά; Να υπερασπίζεται την ταξική της θέση, χωρίς να παραγκωνίζεται από τους άνδρες; Μάλλον όχι…
Συχνά αναφερόμαστε στην πολυτάραχη ιστορία της Ελλάδας με παράπονο και υποστηρίζουμε πως είμαστε ένας βασανισμένος λαός που έχει υποστεί πολλά. Αλλά και η Κύπρος είναι ένα νησί που λόγω της στρατηγικής του θέσης αποτελεί φιλέτο και πάντα γινόταν αντικείμενο διεκδικήσεων.
Όταν ο Σαρλ Μπωντλαίρ έγραφε «Αν δεν είστε αληθινοί άνθρωποι, να είστε αληθινά ζώα», προφανώς δεν εννοούσε την αλληλεγγύη, αλλά για την ώρα βολεύει να τον αναφέρω.[...] Η κρίση, σαφώς, δεν είναι ευκαιρία για να ξυπνήσουμε. Ούτε η αιτία. Υπήρξε, όμως, η αφορμή για να δούμε τι γίνετε γύρω μας.
Πρώτο στην καρδιά Ελλήνων και Κυπρίων παραμένει το ραδιόφωνο, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα για τα «Ραδιοφωνικά Βραβεία 2012» που διοργανώνει το ΝΟΗΣΙΣ, με την υποστήριξη Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων του European School Radio και εθελοντών.
Άλαν Μάθισον Τούριγκ. Πολλοί από εμάς δεν γνωρίζουν το όνομα αυτό. Κι όμως πρόκειται για τον πατέρα της πληροφορικής, χωρίς την οποία σήμερα η ζωή μας δε θα ήταν ως έχει. Ο Άλαν Τούρινγκ όμως ήταν ομοφυλόφiλος. Και για αυτό το λόγο το όνομά του δεν έγινε ευρέως γνωστό.
Η κρίση είναι γεμάτη ειρωνίες και αντιφάσεις. Και η μεγαλύτερη ειρωνία απ’ όλες είναι ότι ο κόσμος γύρω καίγεται και όλοι ζουν στο ροζ συννεφάκι τους. Σε μια εποχή που η λύση είναι η πρωτοβουλία, η αυτοοργάνωση, η κινητοποίηση, λίγες μόνο δράσεις γίνονται αναλογικά με το τι χρειάζεται.
Δύο μουσικές επιλογές που ίσως όλοι, λίγο πολύ, έχουμε αγαπήσει, που με το άκουσμά μας η προσοχή μας αμέσως θα στραφεί εκεί. Δύο τραγούδια, ένα κείμενο, ένα μουσικό ταξίδι.