Ένα, δύο, Μαρία, Κώστας, πέντε, έξι, Γιάννα…
Αν είναι ένα το σημαντικό μάθημα που πρέπει να πάρουμε από την πρόσφατη έως παρούσα κατάσταση είναι πως οι αριθμοί δεν είναι αριθμοί. Είναι ονόματα, πρόσωπα, άνθρωποι. Είναι εγώ. Είναι εσύ.
Twinning and Sister Cities
Όταν πραγματοποιείται ένα twinning μεταξύ πόλεων, δύο είναι τα βασικά κίνητρα. Η πολιτισμική αλληλεπίδραση και το εμπόριο. Φυσικά, θεμελιώδες είναι το πολιτισμικό κέρδος για την κουλτούρα και την «πνευματική ανάπτυξη» της πόλης, όμως δεν θα μπορούσαμε να παραβλέψουμε το οικονομικό όφελος.
Στα χνάρια της Ελλάδας
Η Ελληνική Οικονομία πέραν από τις πληγές που έχει ανοίξει λόγω σειράς ευρωπαϊκών επιλογών, είναι και δέκτης εδώ και χρόνια μιας μεγάλης εισροής χρηματικής στήριξης. Σήμερα, η στήριξη αυτή μετουσιώνεται στα γνωστά μας ΕΣΠΑ. Πώς φτάσαμε όμως εδώ και με ποιες βλέψεις;
Αλληλεπιδρώντας με τους Δεινόσαυρους
Αλληλεπιδρούμε μεταξύ μας σαν μια αγέλη που για να τραφεί συνεργάζεται και επιτίθεται στους πιο αδύναμους. Σαν ένα σμήνος που για να επιζήσει, μεταναστεύει. Σαν μια τάξη που για να μάθει, εκπαιδεύεται. Για όλα αυτά και πολλά ανώτερης κοινωνικής ανάγκης ο άνθρωπος αλληλεπιδρά μέσω θεσμών, συστημάτων, αξιών και τιμωριών!
Παραμύθι, μύθοι, μύθοι…
Γαλανόλευκη κλωστή παλιά, δε ζυγιάζει πια καλά
τρώει κλώτσους να κυλίσει μα σε γούβες σταματά
δεν είν’ τριχιά, δεν είν’ μαλλί μάλλον κάτι πιο βαθύ
πάρε θέση στη σειρά, παραμύθι(;) ξεκινά.
Με λένε Ζ
Μα λάθος ή σωστός να είναι ο καπιταλισμός, το γεγονός ότι δεν μπορώ να δουλέψω δεν αλλάζει. Τι θα κάνω; Να Ζητήσω και άλλα για το μεταπτυχιακό; Να περιμένω Ζητώντας μέχρι να αλλάξουν τα πράγματα; Να δουλέψω εθελοντικά μέχρι να αναγνωριστεί η δουλειά μου; Αυτό που σίγουρα ξέρω είναι πως σήμερα με λένε Ζ. Με λένε Ζ και κοστίζω.
Εδώ που φτάσαμε, να κινηθούν τα κάτω – πάνω
Το τείχος που ορθώνεται απειλητικά για τον καθένα μας ξεχωριστά και συνολικά για το Ελληνικό οικονομικό περιβάλλον, έχει για τούβλα ένα συνεχόμενο δανεισμό για μια μη παραγωγική και πλέον μη καταναλωτική κοινωνία. Ζητήσαμε βοήθεια, μας τη δίνουν με το σταγονόμετρο και κάθε σταγόνα κοστίζει τόκο, ανεργία ακόμη και αίμα. Εδώ που φτάσαμε λοιπόν, πρέπει να κινηθούν τα κάτω – πάνω.
Έρωτας με το στανιό
Πώς γίνεται να αυξάνεις τους φόρους, να προβαίνεις σε ιδιωτικοποιήσεις και παράλληλα να μειώνεις μισθούς(άρα μείωση κατανάλωσης – πώς να αγοράσουν χωρίς χρήματα;!) αλλά και να προβαίνεις σε απολύσεις (αύξηση ανεργίας); "Δεν γίνεται" είναι η απάντηση, αν αναζητάς αναπτυξιακά αποτελέσματα. Μια επιτηδευμένη απουσία λογικής!
Κοίτα Εμείς
- Κοίτα, εμείς είμαστε μια υπερχρεωμένη χώρα. Δανειζόμαστε για να πληρώσουμε τα δανεικά, για λάθος μακροοικονομικούς δείχτες, μειώνουμε μισθούς και συντάξεις, αφήνουμε μια ύφεση να μπει μες τη ζωή μας, να μας διαπεράσει σαν κρύος αέρας, να μας ανατριχιάσει και να φτάσει ως το κόκκαλο.
Ένα μνημόνιο… ΟΧΙ σαν όλα τα άλλα
Ο Ελληνικός ορισμός του μνημονίου είναι χαραγμένος με κόκκινα γράμματα στις συνειδήσεις του λαού, γεγονός αδιαμφισβήτητο. Όμως επειδή το νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις, ένα καλό, άλλο μνημόνιο υπογράφεται σήμερα στην Κύπρο μεταξύ της φιλοξενούσας, της Ελλάδας και του Ισραήλ.
Το 10 το καλό!
Το 10 το καλό είναι φύλλο τράπουλας σε τυχερό παιχνίδι, αλλά και το ποσοστό της μείωσης του ΦΠΑ στην εστίαση από 1-8-2013! Πράγματι, 10 ποσοστιαίες μονάδες κάτω, από 23% σε 13%, σε πειραματικό στάδιο μέχρι το τέλος του έτους έτσι ώστε να δούμε τις αντιδράσεις της αγοράς!
Πριν την «Ελευθερία»
Πριν να διαλέξεις αν αυτός είναι ο σωστός ο δρόμος,
θα πρέπει πρώτα να συμβουλευτείς το πλήρωμα σου.