Απόψεις

Αν ο Οκούρ ήταν Έλληνας

Τις τελευταίες μέρες οι διαδηλωτές της Τουρκίας γνωρίζουν το πιο βάναυσο πρόσωπο της κρατικής κασταστολής. Δεν το βάζουν κάτω όμως, οραματίζονται την Τουρκία διαφορετικά, δείχνουν έμπρακτα το πάθος τους για αντίσταση και ανατροπή και συνεχίζουν. Σύμμαχός τους στον αγώνα από το μακρινό Λος Άντζελες και ο κορυφαίος παλαίμαχος μπασκετμπολίστας, Μεχμέτ Οκούρ.

Οι ειδήσεις που ”πουλάνε”

Η ταινία La vie d’ Adele κερδίζει με διθυραμβικές κριτικές το βραβείο καλύτερης ταινίας στο φεστιβάλ των Καννών.Προχθές το βράδυ εντοπίζεται η 13χρονη Χριστίνα, ενώ χθες συλλαμβάνεται και ο 23χρονος που φέρεται να την «παρέσυρε».Τι σύνδεση μπορεί να έχουν αυτές οι δύο, φαινομενικά, άσχετες ειδήσεις;

Συζητώντας για τα πάντα εκτός από το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο

Συζητάμε για το αν η Ν.Δ. "φλερτάρει" με τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, για το αν το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜ.ΑΡ. κάνουν απέλπιδες προσπάθειες να επιβιώσουν πολιτικά, για το αν ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να προσελκύσει τους "προοδευτικούς πολίτες". Μόνο για το νομοσχέδιο δε συζητάμε.

Η άνοιξη όλα τα μπορεί

Επανέρχομαι στην πραγματικότητα, μου έκανε καλό η βόλτα μου αυτή, η αθώα περιήγηση στα παιδικά μου χρόνια, αλλά με γέμισε με βάρη, σκέψεις και τύψεις. Αν τώρα δεν αντιδράσω, εγώ, εσύ, ο Γιάννης, τότε πώς θα μεγαλώσουν αυτά τα παιδιά;

«Πόλεμος» στον ΣΥΡΙΖΑ

«Πόλεμος» και «ανακωχή». Εννέα στα δέκα δημοσιεύματα που αφορούσαν την Κ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ που πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο είχαν αυτές τις δύο λέξεις για τίτλο. Έχουν σχέση, όμως, με το τί πραγματικά γίνεται στον ΣΥΡΙΖΑ; Και ναι και όχι.

Δεν είναι ο μόνος

Η πορεία ενός ανθρώπου μπορεί να φαίνεται λαμπρή, ακόμη και από την παιδική του ηλικία και τα σχολικά του χρόνια, αλλά όταν συναντά την πραγματικότητα μπορεί να γίνει σκληρή. Αυτό μπορεί να τον αλλάξει και να τον κάνει το ίδιο σκληρό και απαθή. Και μάλλον δεν είναι ο μόνος.

Τα Μουσεία στο περιθώριο

Ποιος ενδιαφέρεται για τα μουσεία εν μέσω κρίσης; Κανείς. Mια κουβέντα περί καλύτερης αξιοποίησης του πολιτισμικού πλούτου αυτής της χώρας δεν θα άνοιγε σε μια συζήτηση παρέας, πόσο μάλλον σε μια δημόσια συζήτηση.

Χωράμε όλοι και θα χωράμε πάντα

Δεν δίνω πια σημασία στις γριές που μουρμουράνε "τσκ, τσκ, τσκ, τι άλλο θα δούμε" και στους Ελληνάρες που σκέφτονται φωναχτά ότι "για τους ανθρώπους είναι το τραίνο, δε χωράμε πια με τα ποδήλατα". Ηττώνται καθημερινά από τον κόσμο που αλλάζει ερήμην τους.

Η αβάσταχτη μοναξιά της αβεβαιότητας

Θα μπορούσαμε κάλλιστα να κάνουμε παρέα - πραγματική και διαδικτυακή - μόνο με όσους συμφωνούν σε όλα μαζί μας. Αλλά τότε θα δεχόμασταν να κλειστούμε σε έναν μικρόκοσμο ομοφωνίας, όπου δεν θα κάναμε τίποτα άλλο παρά να επικροτούμε ο ένας την άποψη του άλλου.

Depeche Mode: όπως τους είδα

Η προσέλευση του κοινού, με sold out στα φθηνά εισιτήρια και το terra vibe με τον περισσότερο κόσμο που ίσως έχω δει ποτέ μου εκεί, έδειξε ότι υπάρχει ακόμα μεγάλη δίψα για συναυλίες από πρωτοκλασάτα ονόματα του παγκόσμιου μουσικού στερεώματος. Μια αποτίμηση της συναυλίας των Depeche Mode στο Τerra Vibe

Αυτό το άρθρο είναι άσχετο με τη Δημουλά

Σε ένα παράλληλο σύμπαν, ξυπνάω μία ωραία πρωία και γράφω ένα άρθρο. Ήμουν, λέει, σε μία ομιλία του Αλέξη (ένας είναι ο Αλέξης) και αναφέρω τα εξής: "Ε, μα καλά, ίδιοι είναι όλοι αυτοί οι αναρχοσυμμορίτες. Τί μας είπε ο Αλέξης; Ότι θα φέρει τη δικτατορία του προλεταριάτου, θα κολεκτιβοποιήσει την περιουσία όλων των νοικοκυραίων και βέβαια θα μας βγάλει από το ευρώ. Αν είναι δυνατόν".
//