Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κόμμα, που δεν ήταν ακριβώς κόμμα. "Είμαστε κίνημα", έλεγε ο αρχηγός του. "Πολιτευτές, αντιστασιακοί, φοιτητές, συνδικαλιστές με ποικίλες δοξασίες συνωστίζονται σε έναν πολιτικό φορέα που προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στον κοινοβουλευτισμό της εποχής και την 'επανάσταση'.
Γιατί δεν είστε μόνοι πια. O Πέτρος Δούκας είναι εδώ... Εμφανίστηκε σαν μάννα εξ ουρανού εκεί που είχαμε απελπιστεί... και επιτέλους έδωσε την πολυπόθητη λύση στο πρόβλημα της ανεργίας και της κρίσης μαζί.
Τα κόμματα έχουν ένα σωρό θέματα να ασχοληθούν αυτή την περίοδο: "λίστα Λαγκάρντ" και προανακριτική επιτροπή, νέο φορολογικό νομοσχέδιο [...] αιθαλομίχλη και επίδομα θέρμανσης είναι στην κορυφή της ατζέντας εδώ και μέρες.Η Χρυσή Αυγή όμως δεν είναι σαν τα άλλα κόμματα, και γι' αυτό, από όλα τα προβλήματα της χώρας, επέλεξε να αναδείξει το ζήτημα της στρατιωτικής θητείας.
Δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με μια ακροδεξιά οργάνωση, που πήρε ώθηση από τον κόσμο εν μέσω κρίσης, αλλά με ένα Δούρειο Ίππο, που βλέπει την ελληνική κοινωνία σαν άλλη Τροία. Ας ελπίσουμε ότι η ιστορία δεν θα επαναληφθεί με άλλους πρωταγωνιστές, αλλά την ίδια τραγική κατάληξη.
Είναι αλήθεια ότι το επάγγελμα του αστυνομικού ανέκαθεν προκαλούσε τα πάθη. Πόσες φορές ένστολοι δεν έχουν πέσει θύματα φραστικών, αλλά και σωματικών επιθέσεων;
Ζήσαμε δύο δυνατές εκλογικές αναμετρήσεις, τη δημιουργία νέων κομμάτων και το μετασχηματισμό παλιών και, συνολικά, μεγάλες ανατροπές στον πολιτικό χάρτη με φρέσκιες (;) δυνάμεις να αλλάζουν το σκηνικό που επικρατούσε με ελάχιστες διαφοροποιήσεις από τη δεκαετία του '80.
Είμαστε τρομοκράτες, είμαστε τρομοκράτες και οι προγονοί μου εργάτες τρομοκράτες ήταν κι αυτοί...τραγουδούσε περιπαιχτικά ο Άσιμος στους δρόμους των Εξαρχείων.
"Τι παράδοξο", έγραψε στο Facebook μία φίλη. "Είμαστε για καφέ πέντε άτομα και λέμε όλοι ότι δεν έχουμε λεφτά - αλλά το πιο παλιό κινητό πάνω στο τραπέζι είναι το iPhone 4". Το ποστ αυτό συμπύκνωσε σε μία πρόταση το πώς αντιλαμβάνεται την ύφεση η πλειοψηφία των Ελλήνων.
H έλλειψη ρευστότητας σε συνδυασμό με τον σκληρό ανταγωνισμό ρίχνουν τα μεροκάματα στα τάρταρα ενώ η ανεργία σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Οποιαδήποτε φιλο-καλαντικά μέτρα δεν αναμένονται πριν την Πρωτοχρονιά του 2014, όταν ο Άγιος Βασίλης θα φέρει την ανάπτυξη και όλοι θα τρώμε μελομακάρονα σε χρυσούς δίσκους, μοιράζοντας 50ευρα σε κάθε μπόμπιρα που δεν φτάνει να μας χτυπήσει το κουδούνι.