To ρατσιστικό φιλανθρωπικό ίδρυμα
Σχεδόν κάθε έκφανση της καθημερινότητας στη χώρα μας, είναι διαποτισμένη από το ρατσισμό και την ημιμάθεια. Δύο στοιχεία βέβαια, που δεν περιμένει κάποιος να συναντήσει σε μία φιλανθρωπική οργάνωση.
Αποστολή “Εξαφανίστε τις γυναίκες”
Είναι γνωστό ότι στις αραβικές χώρες οι γυναίκες έχουν ελάχιστα κοινωνικά δικαιώματα, όμως τουλάχιστον... υπάρχουν.Εσχάτως βέβαια επιχειρήθηκε να μην συμβαίνει ούτε αυτό, μιας και η σουηδική εταιρεία ΙΚΕΑ..τις εξαφάνισε από τους καταλόγους της
Meanwhile in Europe
Ενώ στην Ελλάδα, εφηύραμε δεκάδες ευφυολογήματα για τις «πίπες» του Σεραφείμ και διαδώσαμε τις πιο αστείες γελοιογραφίες για τα γεννητικά όργανα του Μεϊμαράκη, στη Μαδρίτη, την Πορτογαλία και την Γαλλία διοργανώνονταν μαζικές διαδηλώσεις..
Να πούμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους
Ανεξαρτήτως του αν τάσσεται κάποιος υπέρ ή εναντίον της Χρυσής Αυγής, οφείλει να αναγνωρίσει πως η συνθηματολογία και η επιχειρηματολογία της είναι ξεκάθαρη. Είναι απλή μεν, αλλά απολύτως σαφής, άρα και προσιτή.
H αποτυχία του Λιάγκα, ο αγώνας περηφάνιας του Αλαφούζου και τα… προσόντα των πολιτικών μας
Όταν εμπιστευόμαστε τη ζωή μας σε πολιτικούς που μιλούν όχι μόνο μεταφορικά, αλλά και κυριολεκτικά για… πίπες δεν μπορούμε να έχουμε περισσότερες προσδοκίες. Αντιθέτως να νιώθουμε ευχαριστημένοι που δεν τις βλέπουμε και σε live μετάδοση. Το ίδιο ισχύει και για το κομμάτι της ενημέρωσης και για τη λειτουργία μιας ομάδας. Έχουμε αυτό που επιλέγουμε. Αν δεν το θέλουμε, ας αλλάξουμε προτιμήσεις.
Ψάξε, ψάξε δεν θα την βρεις
Γιατί πολύ απλά δεν ήταν εκεί. Αναφέρομαι στην απεργία της Τετάρτης όπου η Χρυσή Αυγή ήταν άφαντη. Όσο και να έψαχνες... καμία σημαιούλα-κοντάρι, καμία στολή παραλλαγής, πουθενά τα φουσκωτά μέλη της.
Τι έχουμε μάθει;
Τι έχουμε μάθει μετά από 5 χρόνια ύφεσης; Ναι, πρώτον, δεν είναι κρίση αλλά ύφεση και δεύτερον, δεν ξεκίνησε όταν η κυβέρνηση Παπανδρέου δήλωσε αδυναμία δανεισμού από τις αγορές - ύφεση έχουμε από το 2008.
Μπάτσος ή αστυνομικός;
«Δεν ψηφίζουμε εμείς τους νόμους», απάντησε ο τρίτος κατά σειρά Ματατζής σε έναν από τους πολλούς ανθρώπους που διαμαρτύρονταν για τη στάση της αστυνομίας απέναντι στους διαδηλωτές.
Déjà vu
Το ημερολόγιο δείχνει 26 Σεπτεμβρίου 2012 και έχουμε την πρώτη φθινοπωρινή πανελλαδική απεργία, το πρώτο κάλεσμα για πανεργατική διαδήλωση.
ΕΣΗΕΑ: Το σωματείο που θα θέλαμε
Δεν ξέρω τι κάνουν οι υπόλοιποι δημοσιογράφοι όταν τους ρωτούν σε ποιό σωματείο είναι. Προσωπικά απλά χαμογελώ. Πως να εξηγήσεις άλλωστε σε κάποιον πως η λέξη σωματείο για τους περισσότερους δημοσιογράφους είναι όνειρο θερινής νυκτός;
Δεν πιστεύω να απεργήσει κανείς;
Όταν με ρωτούν τί δουλειά κάνω, σπάνια απαντάω "δημοσιογράφος", ακόμα πιο σπάνια ότι έχω δουλέψει κυρίως στην τηλεόραση. Οι αφελείς νομίζουν ότι δημοσιογράφος στην τηλεόραση σημαίνει "αποκαλυπτικά" ρεπορτάζ με κρυφή κάμερα και σε κάθε περίπτωση λεφτά, δόξα, μέικ-απ και λάμψη.
Κάντε ησυχία, μην μας ακούσουν τα παιδιά
Τι απομένει λοιπόν; Οι επαναστατικές ιδέες των νέων και το γέλιο των παιδιών. Το πρώτο δέχεται ήδη το δικό του πόλεμο, ωστόσο γνωρίζει πώς να προστατευτεί. Ήρθε η ώρα να προστατευθεί και το δεύτερο.