Η αναλγησία και η παντελής έλλειψη ανθρωπιάς ενός δικαστικού συστήματος που δεν σέβεται το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου -ακόμη κι αν αυτός είναι ο πιο στυγνός δολοφόνος- στη νοσηλεία, μόνο σε κράτος δικαίου δεν προσομοιάζει.
Το 2013 ζήσαμε πολλά. Το Βατικανό άλλαξε ηγεσία, ο Nelson Μandela απεβίωσε, ο Satoshi Nakamoto εφηύρε το ψηφιακό συνάλλαγμα, η αμερικανική κυβέρνηση σταμάτησε να λειτουργεί, ενώ οι διαρροές στοιχείων δεν έπαψαν να την απειλούν... Και άλλα πολλά. Πολλά άλλαξαν και πολλά έμειναν ίδια.
Δεν είμαι ανθέλληνας. Αλλά η εκδίωξη εργαζόμενης από το σούπερ μάρκετ "Γαλαξίας", μόνο και μόνο επειδή ήταν αλλοδαπή, δίνει μια καλή αφορμή να τελειώνουμε με το μύθο: δεν βοηθάμε κανέναν αγοράζοντας ελληνικά προϊόντα, από ελληνικές επιχειρήσεις, γενικώς και αορίστως.
Άσε που οι κομμουνιστές εκτός του ότι θα μας πάρουν τα σπίτια (όσα απομείνουν μετά τους πλειστηριασμούς) ξυρίζουν και το κεφάλι τους. Ενώ εμείς; Άνθρωποι σοβαροί, νοικοκυραίοι, με γραβάτες και ταγιεράκια.
Η 6η Δεκέμβρη έχει το δικό της ξεχωριστό κομμάτι στην ιστορία. Είναι η μέρα που πέθανε ο πρίγκιπας της ροκ, Παύλος Σιδηρόπουλος. Είναι η μέρα που δολοφονήθηκε από ειδικό φρουρό ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, ένας μικρός μαθητής που έκανε το... λάθος να βρεθεί στα Εξάρχεια. Είναι ακόμα η μέρα που συμβολίζει τη γέννηση μιας εξέγερσης που άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια της.
"Όχι στο τέμενος", τιτλοφορείται άρθρο του Φαήλου Κρανιδιώτη. Δυστυχώς, τα επιχειρήματα που επιστρατεύει δεν αρμόζουν ούτε στον πιο οπισθοδρομικό, κοντόφθαλμο και μισαλλόδοξο Ελληνάρα - πόσω μάλλον σε σύμβουλο του πρωθυπουργού.
Κάθε μέρα τα πανεπιστήμια «ανοίγουν», από συνέλευση σε συνέλευση, από σύγκλητο σε σύγκλητο, από είδηση σε είδηση, για να ‘ρθουν μετά οι «κακοί» διοικητικοί και «τα ακροαριστερά τάγματα εφόδου» να διαψεύσουν τις προσδοκίες των πρωτοετών.