Οι προσευχές για εικονοστάσι
Σε μία χώρα που τα σχολεία είναι λιγότερα από τις εκκλησίες και τα θρησκευτικά σημαντικότερα από την πληροφορική, μία ακόμη εκκλησία - αυτή τη φορά μέσα στη Βουλή- μάλλον θετικά, παρά αρνητικά θα αντιμετωπιζόταν.
Αξιοπρέπεια λέγεται Σταυρούλα
Αν κάτι χάνεται με επικίνδυνους ρυθμούς σε αυτή την χώρα είναι η αξιοπρέπεια. Αυτή που, άμα της γυρίσεις την πλάτη μια φορά, δεν θα την ξαναδείς ποτέ.
Κάτι έχει αλλάξει
Φτάνοντας στη ΔΕΗ αντιλήφθηκα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Καθώς κλείδωνα το ποδήλατο, συνειδητοποίησα ότι δεν υπήρχε η γνωστή ουρά, που βγαίνει από το κτίριο και φέρνει βόλτα το τετράγωνο. «Ύποπτο», σκέφτηκα. «Πολύ ύποπτο».
78η ΔΕΘ: Εδώ… όλοι τρέχουν!
Τις τελευταίες μέρες παρατηρώ στη Θεσσαλονίκη μια ολοένα και πιο έντονη κινητικότητα, τόσο σε επίπεδο έργων όσο και στην αύξηση των αστυνομικών δυνάμεων. Η εύλογη απορία μου για αυτήν την κατάσταση βρήκε απάντηση δύο μέρες πριν, όπου πέρασε από μπροστά μου ένα από εκείνα τα παλιά λεωφορεία – που έχουν την ηλικία των προγόνων μας. Την επόμενη εβδομάδα ξεκινά η Διεθνής Έκθεση!
Η κινηματογραφική εταιρεία που τάχα δεν ήταν ομοφοβική
Πριν από λίγες ημέρες είχε γνωστοποιηθεί η είδηση ότι η εταιρεία Village Roadshow αποφάσισε να αποσύρει τη διαφήμιστική της καμπάνια από το www.newsbomb.gr, καθώς το δεύτερο δημοσίευσε ένα ανυπόγραφο ομοφοβικό άρθρο. Η τροπή που πήρε η υπόθεση όμως μόνο ως αντι-ρατσιστική δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.
Είναι εδώ, στο DNA του Νεοέλληνα
Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να μην είναι στην επόμενη κυβέρνηση, μπορεί να συρρικνωθεί ακόμη περισσότερο, μπορεί ακόμα και να διαλυθεί. Η πασοκική νοοτροπία, όμως, θα κυριαρχεί για πολύ καιρό ακόμα στη χώρα.
Μήπως είμαστε όλοι ρατσιστές;
Τον τελευταίο καιρό έχουν επανέλθει στη «μόδα» οι συζητήσεις περί του ενδόμυχου ρατσισμού που κουβαλάει κάθε «αριστερός», άθεος, αναρχικός και γενικότερα κάθε είδους αποκαλούμενος «αντι-ρατσιστής». Οι συζητήσεις αυτές βέβαια σπανίως γίνονται από κοντά αλλά στο διαδίκτυο, οπότε συγκρατείς τα νεύρα σου και αποφασίζεις τελικά να μην χρησιμοποιείς κεφαλαία φωνάζοντας σαν υστερικός.
Περί συσκότισης
Έχει ήδη χυθεί πολύ μελάνι και φωτιστεί πολλά πίξελ από απόψεις, διαφωνίες, αφορισμούς και αναλύσεις για το κλείσιμο της ελληνικής τηλεόρασης. Δυό, το πολύ τρείς απόψεις κυριάρχησαν και οι αποχρώσεις τους, που οφείλονται περισσότερο στο ιδιόλεκτο του κάθε γράφοντος και όχι σε πραγματική διαφοροποίηση σε κάποια κρατούσα άποψη.
Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα
Κανένα «κωλόπαιδο» δεν γεννήθηκε «κωλόπαιδο» και κανένας «λαμπρός χαρακτήρας» δεν βγήκε από την κοιλιά της μάνας του τόσο «λαμπρός».
Μάθαμε τον Αντετοκούνμπο “ξένο”
H άνεση με την οποία ο Μιχαλολιάκος προβαίνει σε ρατσιστικά παραληρήματα, δεν εκπλήσσει και δεν έχει να κάνει μόνο με την άνοδο της Χρυσής Αυγής. Αντιθέτως "μάθαμε" από μικροί τον Αντετοκούνμπο "ξένο". Όπως "μάθαμε" να φορτώνουμε πάνω του και τα προβλήματά μας, να τον μισούμε, να τον αντιμετωπίζουμε ως παρείσακτο.
Όταν η θέση της γυναίκας πιάνει… πάτο
Λένε ότι μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις. Αν ισχύει, τότε ίσως αυτή η εικόνα μπορεί να δείξει με τον πιο απλό τρόπο ότι υπάρχουν διακρίσεις που γίνονται εις βάρος των γυναικών ακόμη και στον 21ο αιώνα. Έχουμε να διανύσουμε ακόμη απόσταση μέχρι την ισότιμη συμμετοχή των γυναικών τόσο στην εργασία όσο και στην κοινωνία.
Το πουτανάκι, ο σεξισμός και η ηθικολογία του ίντερνετ
Δεν κατανοώ την ανάγκη του ανθρώπου, ανεξαρτήτως φύλου, να ηθικολογήσει και έπειτα να βρίσει και να κρίνει με τον πιο χυδαίο τρόπο έναν άνθρωπο που ουσιαστικά δεν είχε ποτέ προσωπική επαφή μαζί του. Δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται να ξεκαρδίζεται κάποιος με το κλάμα και το τρέμουλο ενός 15χρονου κοριτσιού.