Επίκαιρα και Εφήμερα

Η επανάσταση που δεν έγινε ποτέ…

Και εγώ ζηλεύω τους Τούρκους, τους Ισπανούς, τους Αιγύπτιους. Δεν είναι μίσος, ούτε φθόνος, ούτε πάσχω από κόμπλεξ εθνικής - πολιτισμικής “κατωτερότητας”. Είναι όμως το γαμώτο που μια ζωή με πνίγει... Η ιστορική ευκαιρία που πάει χαμένη...

Δεν αρκεί πια το “έχω πολλούς γκέι φίλους”

"Κοίτα να δεις παιδάκι μου, εγώ δεν έχω πρόβλημα. Ο καθένας στο κρεβάτι του να κάνει ό,τι θέλει. Αλλά όπως και να το κάνουμε, είναι μια διαταραχή, δεν είναι φυσικό". Μέχρι εκεί έφτασε η "κατανόηση" της προηγούμενης γενιάς για την ομοφυλοφιλία.

Τουρκία: Διεκδικώντας το αυτονόητο

Όλα δείχνουν να ξεκίνησαν από ένα πάρκο. Μία αυθόρμητη πρωτοβουλία ακτιβιστών, που θέλησαν να υπερασπιστούν έναν πνεύμονα πρασίνου στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης, ο οποίος προορίζεται για εμπορικό κέντρο. Η συνέχεια ήρθε με τη βίαιη καταστολή της διαμαρτυρίας και της ακόμα πιο βίαιης αντίδρασης του κράτους απέναντι σε εκατομμύρια διαδηλωτές. Πλέον η μορφή διαμαρτυρίας αλλάζει. Όπως και οι λόγοι.

Αν ο Οκούρ ήταν Έλληνας

Τις τελευταίες μέρες οι διαδηλωτές της Τουρκίας γνωρίζουν το πιο βάναυσο πρόσωπο της κρατικής κασταστολής. Δεν το βάζουν κάτω όμως, οραματίζονται την Τουρκία διαφορετικά, δείχνουν έμπρακτα το πάθος τους για αντίσταση και ανατροπή και συνεχίζουν. Σύμμαχός τους στον αγώνα από το μακρινό Λος Άντζελες και ο κορυφαίος παλαίμαχος μπασκετμπολίστας, Μεχμέτ Οκούρ.

Οι ειδήσεις που ”πουλάνε”

Η ταινία La vie d’ Adele κερδίζει με διθυραμβικές κριτικές το βραβείο καλύτερης ταινίας στο φεστιβάλ των Καννών.Προχθές το βράδυ εντοπίζεται η 13χρονη Χριστίνα, ενώ χθες συλλαμβάνεται και ο 23χρονος που φέρεται να την «παρέσυρε».Τι σύνδεση μπορεί να έχουν αυτές οι δύο, φαινομενικά, άσχετες ειδήσεις;

Συζητώντας για τα πάντα εκτός από το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο

Συζητάμε για το αν η Ν.Δ. "φλερτάρει" με τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, για το αν το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜ.ΑΡ. κάνουν απέλπιδες προσπάθειες να επιβιώσουν πολιτικά, για το αν ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να προσελκύσει τους "προοδευτικούς πολίτες". Μόνο για το νομοσχέδιο δε συζητάμε.

Η άνοιξη όλα τα μπορεί

Επανέρχομαι στην πραγματικότητα, μου έκανε καλό η βόλτα μου αυτή, η αθώα περιήγηση στα παιδικά μου χρόνια, αλλά με γέμισε με βάρη, σκέψεις και τύψεις. Αν τώρα δεν αντιδράσω, εγώ, εσύ, ο Γιάννης, τότε πώς θα μεγαλώσουν αυτά τα παιδιά;

«Πόλεμος» στον ΣΥΡΙΖΑ

«Πόλεμος» και «ανακωχή». Εννέα στα δέκα δημοσιεύματα που αφορούσαν την Κ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ που πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο είχαν αυτές τις δύο λέξεις για τίτλο. Έχουν σχέση, όμως, με το τί πραγματικά γίνεται στον ΣΥΡΙΖΑ; Και ναι και όχι.

Δεν είναι ο μόνος

Η πορεία ενός ανθρώπου μπορεί να φαίνεται λαμπρή, ακόμη και από την παιδική του ηλικία και τα σχολικά του χρόνια, αλλά όταν συναντά την πραγματικότητα μπορεί να γίνει σκληρή. Αυτό μπορεί να τον αλλάξει και να τον κάνει το ίδιο σκληρό και απαθή. Και μάλλον δεν είναι ο μόνος.

Τα Μουσεία στο περιθώριο

Ποιος ενδιαφέρεται για τα μουσεία εν μέσω κρίσης; Κανείς. Mια κουβέντα περί καλύτερης αξιοποίησης του πολιτισμικού πλούτου αυτής της χώρας δεν θα άνοιγε σε μια συζήτηση παρέας, πόσο μάλλον σε μια δημόσια συζήτηση.

Χωράμε όλοι και θα χωράμε πάντα

Δεν δίνω πια σημασία στις γριές που μουρμουράνε "τσκ, τσκ, τσκ, τι άλλο θα δούμε" και στους Ελληνάρες που σκέφτονται φωναχτά ότι "για τους ανθρώπους είναι το τραίνο, δε χωράμε πια με τα ποδήλατα". Ηττώνται καθημερινά από τον κόσμο που αλλάζει ερήμην τους.

Η αβάσταχτη μοναξιά της αβεβαιότητας

Θα μπορούσαμε κάλλιστα να κάνουμε παρέα - πραγματική και διαδικτυακή - μόνο με όσους συμφωνούν σε όλα μαζί μας. Αλλά τότε θα δεχόμασταν να κλειστούμε σε έναν μικρόκοσμο ομοφωνίας, όπου δεν θα κάναμε τίποτα άλλο παρά να επικροτούμε ο ένας την άποψη του άλλου.
//