Ξεφυλλίζουμε

του Λευτέρη Μπάιλα Ο Νικολιός κοντοστάθηκε. Έκανε να μιλήσει μα το μετάνιωσε. Μετά το πήρε απόφαση. “Ξέρεις..καμιά φορά η μοναξιά, βαράει κατακέφαλα. Πειράζει το μυαλό του ανθρώπου. Υπάρχουν φορές που χάνει τ...

του Λευτέρη Μπάιλα Το εσωτερικό του κτηρίου αποτελούταν από τέσσερα δωμάτια συμμετρικά κατανεμημένα, γύρω από έναν κύκλο που όριζε η βάση του κυλινδρικού στελέχους του φάρου. Τα τρία απ’ αυτά, ήταν υπνοδωμάτια...

του Λευτέρη Μπάιλα αθώς ο Δράκος πλεύριζε την μικρή προβλήτα στα Δυτικά του νησιού, το Σκαλάκι όπως το έλεγαν, ο Πέτρος σάλταρε απ’ το καΐκι για να πιάσει τον κάβο. Τον έδεσε σε μια μικρή δέστρα που υπήρχε πάν...

του Λευτέρη Μπάιλα Ο Πέτρος που τόση ώρα άκουγε με προσοχή, βγήκε απ’ το λήθαργό του. “Τί είναι όμως όλα αυτά, τότε γέρο;” Έδειξε γύρω του. “Τα βουνά, οι πέτρες, τα σύννεφα; Όλα αυτά που δεν έχουν ζωή; Πο...

του Λευτέρη Μπάιλα Σιωπή. Ο Πέτρος είχε απομείνει σαν χάνος. Μπορεί αυτός ο άνθρωπος να άκουσε τη σκέψη του; Μάλλον όχι. Σύμπτωση! Αυτό ήταν. Μια ελεεινή σύμπτωση. Μια ελεεινή σύμπτωση συνδυασμένη με την βλα...

του Λευτέρη Μπάιλα “Δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι που σε γνωρίζω παλληκάρι μου. Έχω ακούσει τόσα για σένα από τους ντόπιους εδώ και με έτρωγε η περιέργεια. Από πρώτη κοψιά βλέπω ότι τα λόγια σε αδικούσαν.” “Και η ...