Απεριορίστων διαδρομών

Στήλη με ποίηση της Λίνας Φούντογλου, κοινωνικές ανησυχίες και εσωτερικές διαδρομές.

Αποχαιρετώ

Οι φίλοι ανταλλάξανε κοπέλες. Οι κοπέλες πρόσωπα αγοριών. Αλλάξανε παπούτσια. Ένα νούμερο πιο μεγάλο. Μεγάλωσαν. Μανιωδώς ρωτάω. Του 88; Του 89; Του 90; Του 86 ε; Όλοι μου απαντάνε αφελώς. Δίνουν τον τόπο και τ...

Σκέφτομαι

Μα πού να έχω αλλεργία. Η νοσοκόμα λέει να κοιτάξω από την άλλη. Φαντάσου πολυτέλεια. Ο "πολιτισμένος" κόσμος, στον οποίον ανήκει και το "πολιτισμένο" μου εγώ -αν δε θέλει- δε βλέπει αίμα. Γυρνάει από την άλλη....

Είμαι

Μονάχα ό,τι γνώρισα οι σχέσεις μου με όσους γνώρισα είμαι οι φίλοι μου ο πρώτος έρωτας είμαι οι Σύντροφοί μου. Αν δε με γνώριζα και μίλαγα μ΄ αυτούς τότε θα καταλάβαινα ποια είμαι και θα έλεγα ότι με ...

Περιμένω

Τι; Το τρόλλεϋ. Πού; Στο Σύνταγμα. Μη ρωτάς, δε θελει να έρθει. Ας σκεφτώ κάτι άλλο. Όταν δεν περιμένεις κάτι -λένε- έρχεται πιο εύκολα. Μαλακίες, αλλά βοηθάει να τις πιστεύεις καμιά φορά. Ας φανταστώ κάτι.. Τα...

Τρέχω

Να προλάβω. Φτάνω. Σε δύο λεπτά θα έρθει. Τέλεια. Φτάνει και σταματάει τη μία του πόρτα μπροστά μου. Aκριβώς. Το έχω εκπαιδεύσει σκέφτομαι. Τσεκάρω τις άδειες θέσεις. Τσεκάρω τους ανταγωνιστές. Σπερματάκια που ...

Τυχαίω

Κακό προαίσθημα που συντονίστηκε με μία αυτοκτονία. Τόσες συμβαίνουν κάθε μέρα. Πολλαπλά εμβόλια που προκαλούνε ανοσία στην κοινωνία. Οι ελκυστικές ράγες τραβήξανε τους πιο αδύναμους. Τα αντισώματα είναι ακόμα ...

Προαισθάνομαι

Βρίσκομαι στο μαντείο μου. Μασάω φύλλα δάφνης. Πάλι κάτι κακό θα μας συμβεί. Στάση λεωφορείου. 12 και 1 μμ. Το λεωφορείο ανοίγει την αγκαλιά του. Είμαι έτοιμη να αφεθώ όταν ένας μπόμπιρας τρέχει μπροστά μου τρα...

Παρακαλώ ακούστε με

Λίγη ησυχία σας παρακαλώ Είμαι η κόρη σας ρε κοινωνοί μικρή, λεπτούλα σαν κλωστή και αυτοαναφορική Τι σας ζητάω απ το να ακούσετε μια χάρη σας ζητώ Εγώ είμαι που θα γεννήσω τα παιδιά σας -ούτε αυτό τους σ...
//