Tη μνήμη των «εξαφανισμένων» επί δικτατορίας Πινοτσέτ  τίμησαν δυο ποδοσφαιριστές, πριν την έναρξη του αγώνα του Πρωταθλήματος Χιλής.

Πριν την έναρξη του αγώνα με την Παλεστίνο, ο 39χρονος Νταβίντ Πισάρο, πρώην άσος της Ρόμα και άλλων ιταλικών ομάδων, και ο 28χρονος Ισάακ Ντίας που είναι συμπαίκτης του Πισάρο στην Ουνιβερσιδάδ ντε Τσίλε κατέθεσαν λουλούδια στο μνημείο του Estadio Nacional για τα θύματα της δικτατορίας του Πινοτσέτ, όπου οπαδοί της ομάδας είχαν αναρτήσει ανθοστολισμένη πινακίδα με το σύνθημα “No olvidamos”- «Δεν ξεχνάμε».

Ένα  μνημείο  εντός του Estadio Nacional για τους «εξαφανισμένους», τους ανθρώπους  δηλαδή που εξαφανίστηκαν στα χρόνια της χούντας του Πινοτσέτ, άλλοι βασανίστηκαν, άλλοι δόθηκαν σε οικογένειες πλουσίων φίλα προσκείμενων στον δικτάτορα Πινοτσέτ. «Ένας λαός δίχως μνήμη είναι ένας λαός χωρίς μέλλον», λέει το μνημείο που βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του Estadio Nacional, του σταδίου που επί της στρατιωτικής δικτατορίας του Πινοτσέτ λειτούργησε ως κέντρο κράτησης και βασανιστηρίων για τους αντιφρονούντες.

Εκεί στα αποδυτήρια του Εθνικού σταδίου εκτελέστηκε και ο τραγουδιστής, συνθέτης και ποιητής Βίκτορ Χάρα, πρωτοστάτης του κινήματος Nueva Cancion. Μαρτυρίες αναφέρουν πως ένας υπολοχαγός με το προσωνύμιο «Πρίγκιπας» αναγνώρισε μέσα στο πλήθος τον Χάρα. Αφού τον βασάνισαν στη συνέχεια τον δολοφόνησαν. Ορισμένοι αναφέρουν πως οι βασανιστές του έσπασαν τα χέρια και του έδωσαν μία κιθάρα περιγελώντας τον ζητώντας του να παίξει. Ο Χάρα φέρεται να τραγούδησε κάποια αποσπάσματα από το Venceremos.

Για το κίνημα «La Nueva canción»:

«Δεν υπάρχει επανάσταση χωρίς τραγούδια»

Στις τσέπες του, σ’ ένα κομμάτι χαρτί ένα μισοτελειωμένο ποίημα…«Η σιωπή και οι κραυγές θα είναι το τέλος του τραγουδιού μου…». Λίγες ημέρες αργότερα, στο παπούτσι ενός συγκρατούμενού του βρέθηκε το τελευταίο του ποίημα με δύο τίτλους: “Somos cinco mil” -«Είμαστε πέντε χιλιάδες»…

Με πληροφορίες από eldesconcierto.cl και  latercera.com

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε όμως σε δύο πόλεις, σε πολύ μικρή ηλικία στη Λαμία-και τα καλοκαίρια στο χωριό-και ύστερα μόνιμος κάτοικος Αθήνας. Όταν τέλειωσε το σχολείο και δήλωνε τη σχολή Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών, έβλεπε όπως τα περισσότερα παιδιά πιο ρομαντικά την ιδέα της δημοσιογραφίας. Αργότερα, δουλεύοντας, συνειδητοποίησε ότι η δουλειά είναι πάντα δουλειά και για ένα τόνο διαφέρει από τη δουλεία. Πέρασε από διάφορα διαδικτυακά μέσα μέχρι να καταλήξει να την κερδίσει η διεθνής επικαιρότητα και το ραδιόφωνο. Στην ομάδα του 3point όμως και την αυτοδιαχείριση βρήκε αυτό που έλειπε από την δημοσιογραφική της καθημερινότητα, το πάθος για κάτι συλλογικό, γράφοντας ελεύθερα χωρίς αφεντικά πάνω από το κεφάλι της για όσα αλλού δεν θα μπορούσε να εκφράσει.

Related Posts

//