Τυφλή την απεικονίζουμε τη Δικαιοσύνη. Και τυφλή τη θέλουμε. Ανεπηρέαστη από εξουσίες, συμφέροντα, κέντρα ισχύος. Επειδή όμως όσοι δικάζουν δεν ζουν εκτός κόσμου, διατηρώντας με θαυμαστό τρόπο εκτός λειτουργίας και την ακοή πλην της όρασης, δεν μπορούμε -και μάλλον δεν θέλουμε- να περιμένουμε ότι θα αποφασίζουν με ψυχρότητα μηχανής. Γι’ αυτό και οι ενστάσεις είναι περίπου όσες και οι διαβεβαιώσεις ότι σεβόμαστε απολύτως την ανεξαρτησία της. Ενστάσεις “απλών πολιτών”, πολιτικών, δημοσιογραφούντων, ακόμα και δικαστών.
Τις τελευταίες μέρες ένα τμήμα της κοινής γνώμης (πιθανόν αυτό που δεν καταναλώνει μόνο πολεμικά πρωτοσέλιδα) το απασχολούν κάποιες αποφάσεις που μάλλον δεν ανταποκρίνονται στο περί τυφλότητας αίτημα. Λες και κάποιοι δικαστές (όχι η Δικαιοσύνη εν γένει, δεν ταυτίζεται το όλον με τα μέρη του, γι’ αυτό συχνά τα μέρη αποφασίζουν διαφορετικά για την ίδια υπόθεση) σήκωσαν λίγο το μαντιλάκι της αυτοτύφλωσης, ώστε να δουν με ποιους θα παν και ποιους θ’ αφήσουν. Πολιτευόμενοι δικάζοντες; Η απάντηση είναι ένα δεύτερο ερώτημα: Μα έλειψαν ποτέ και πουθενά;
Σε μία από τις υποθέσεις, η Ηριάννα Β.Λ., 29 ετών, καταδικάστηκε σε κάθειρξη δεκατριών ετών χωρίς αναστολή. Σαν τρομοκράτισσα. Είχε συλληφθεί στο σπίτι του συντρόφου της, ο οποίος ήταν ύποπτος για συμμετοχή στη “Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς”, αθωώθηκε όμως αμετάκλητα στη δίκη του. Μοναδικό εις βάρος της στοιχείο, “μερικό δείγμα DNA” πάνω σε γεμιστήρα εκτός όπλου, δείγμα επιστημονικά επισφαλέστατο. Κατά το παραπεμπτικό βούλευμα, “κανένα στοιχείο που να τη συνδέει με την οργάνωση “Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς” δεν βρέθηκε από την άρση τόσο του τηλεφωνικού όσο και του τραπεζικού απορρήτου. Περαιτέρω ούτε κατά τη διενέργεια κατ’ οίκον έρευνας και έρευνας σε αυτοκίνητο ιδιοκτησίας του πατέρα της προέκυψε οποιοδήποτε στοιχείο που να αποδεικνύει την εμπλοκή ή συμμετοχή της”. Περαιτέρω έλεγχος του DNA, πάντως, δεν στάθηκε δυνατό να γίνει. Όταν η υπεράσπισή της υπέβαλε το σχετικό αίτημα, πήρε την απάντηση ότι “το DNA τελείωσε”. Ήταν μικρό για επανέλεγχο αλλά επαρκές για τη βαριά καταδίκη.
Σημειωτέον, στη δίκη η εισαγγελέας τη ρωτούσε επίμονα “γιατί δεν χώρισε” τον (αθώο) κατηγορούμενο. Με άλλα κριτήρια, βαθιά ανθρώπινα, η άρνηση της ερωτικής προδοσίας προς αυτοπερίσωση δεν θα ήταν απλώς ελαφρυντικό αλλά τίτλος τιμής, και ποτέ “τεκμήριο ενοχής”. Στην Ηριάννα Β.Λ. όμως δεν αναγνωρίστηκε κανένα ελαφρυντικό.
Κείμενο του Παντελή Μπουκάλα για την Καθημερινή (το πρωτότυπο κείμενο εδώ).
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.