Μιλάμε συχνά για τη ψήφο των αναποφάσιστων ως καθοριστική για το εκλογικό αποτέλεσμα. Πολλοί συμπολίτες μας δηλώνουν ότι θα αποφασίσουν τελευταία στιγμή, με τα ερωτηματικά τους να παραμένουν μέχρι και μέσα στο παραβάν.
Με αφορμή το κείμενο ενός αναγνώστη, μπορείτε να λέτε τη γνώμη σας στα σχόλια παρακάτω, πάνω στο εξής ερώτημα:
Είμαστε επαρκώς ενημερωμένοι όταν φτάνουμε στην κάλπη;
Πόσο ευσυνείδητοι είμαστε ως ψηφοφόροι; Θεωρούμε τους εαυτούς μας πλήρως ενημερωμένους πριν πάμε στην κάλπη; Πόσο συχνά παραδεχόμαστε πως κρίναμε λάθος και πόσες φορές το κουβεντιάζουμε με άλλους;
Σαφώς και τα παραπάνω ερωτήματα είναι ρητορικά. Δεν επιδιώκω να δώσω απαντήσεις, άλλωστε δεν είμαι σίγουρος αν μπορώ. Ο καθένας θα πρέπει να δώσει, αναλόγως με την προσωπική του ειλικρίνεια, τις ατομικές του απαντήσεις. Παρόλα αυτά η επικαιρότητα των εκλογών επαναφέρει και γεννά αρκετά παράδοξα που εγείρουν αυτές τις ερωτήσεις. Η ατομική ή και κοινωνική μας συμπεριφορά φαίνεται ίσως αλλόκοτη με βάση προεκλογικές ή μετεκλογικές μας συμπεριφορές. Ορίστε μερικά τέτοια παράδοξα όπως τα παρατήρησα τις τελευταίες ημέρες:
Ταυτιζόμαστε στο 100% με υποψηφίους. Προεκλογικά είναι λογικό να έχουμε την ανάγκη να συμφωνήσουμε με κάποιο συνδυασμό. Πώς γίνεται, όμως, πολλοί από την στιγμή που διαλέγουν μέτωπο να βρίσκουν μόνο λάθη και λαμογιές στους αντιπάλους ενώ εκθειάζουν ως έντιμους και καλούς ανθρώπους τους πρόσφατους ομοϊδεάτες τους;
Εμμένουμε στους κομματικούς χρωματισμούς. Σε μια εποχή που το στερεότυπο των κομματικών ιδεολογιών έχει ατονίσει πολύ και το παλαιό προφίλ των πολιτικών πιέζεται να αλλάξει πιστεύουμε πως ο Χ ή ο Ψ ξέρει και έχει την εμπειρία ή φέρνει την αλλαγή, άρα «δαγκωτό». Χωρίς δεύτερες σκέψεις και ξεχνώντας ενδεχόμενα ευτράπελα του παρελθόντος.
Νομίζουμε ότι πολιτικοποιούμαστε μέσα από τα social media. Είναι της μόδας στις μέρες μας και το έφεραν οι ίδιοι οι πολιτικοί μας (ή οι σύμβουλοί τους). Πώς μπορούμε, όμως, τόσο εύκολα και αβίαστα να ευτελίζουμε το «like», το «block», να βομβαρδίζουμε με τυχάρπαστα invitations κλπ και να μετατρέπουμε ένα χαλαρό chat σε δημόσιο ξεκατίνιασμα;
Εμπιστευόμαστε τυφλά δημοσκοπήσεις και exit polls. Λογική αστοχία, συγκάλυψη ή «απλά το δείγμα λέει ψέματα» θα σκέφτονταν κάποιος. Η αλήθεια είναι πως τα πρόσφατα στατιστικά και προέβλεψαν λάθος και απέκλεισαν διεκδικητές και τα καπηλεύτηκαν κόμματα και media. Παρ’ όλα αυτά πολλοί από εμάς επιτρέπουμε να μας διαμορφώνουν άποψη και προσδοκίες.
Και φυσικά, θριαμβολογούμε! Ούτε για έναν ηγέτη μεγάλου ή μεσαίου κόμματος τα αποτελέσματα δεν ήταν χαμηλά ή απογοητευτικά. Οι μεγάλοι υπογράμμιζαν τις περιπτώσεις πρωτιάς και οι μικρότεροι ζητωκραυγάζουν ως ρυθμιστές. Αλλά και για τους απλούς υποστηρικτές εκ των υστέρων «τα βάλαμε με τα θηρία», «ο κόσμος είναι χαζός που ψήφισε τον Χ» ή ακόμα ακόμα « νοθεία έγινε, δεν εξηγείται».
Στην ελληνική ταινία «η Ρένα είναι οφσάιντ», η Ρένα Βλαχοπούλου δε μπορούσε να καταλάβει πως μέσα σε δύο λεπτά ένας παίκτης μπορούσε από «ήρωας» να γίνεται «κρέας», πως την ανησυχία διαδέχονταν τόσο απότομα ο θρίαμβος και τανάπαλιν. Μήπως και στην πολιτική, ψηφοφόροι και ψηφοθήρες έχουμε αρχίσει να ξηλώνουμε το χρωματιστό μας πουλόβερ;
Στέφανος Στασινόπουλος, 23 ετών
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.