“Δεν καταλαβαίνουν γιατί ο Τσίπρας έκανε το ΟΧΙ, ΝΑΙ”

 Τις αντιδράσεις των συμπολιτών τους στο εξωτερικό μας μετέφεραν οι Έλληνες του εξωτερικού, περιγράφοντας πώς βιώνουν τις καταιγιστικές πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα από μακριά.

Κοινές διαπιστώσεις είναι το αυξημένο ενδιαφέρον στη διεθνή κοινότητα και η σύγχυση που έχει προκύψει σχετικά με τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης, μετά το δημοψήφισμα με το συντριπτικό ποσοστό υπέρ του ΟΧΙ και τη συμφωνία με βαριά μέτρα που ακολούθησε.

Νίκη, 26 ετών, προγραμματίστρια, Λονδίνο – Ηνωμένο Βασίλειο
Οι Έλληνες συζητάνε ατελείωτα για όσα συμβαίνουν αυτόν τον καιρό στην Ελλάδα. Οι περισσότεροι δεν είναι αισιόδοξοι για αυτό, άλλωστε πολλοί από αυτούς είναι μόλις ένα χρόνο στην Αγγλία. Κάποιοι συμφωνούν με τις κινήσεις της κυβέρνησης κάποιοι όχι, το δημοψήφισμα πάντως είχε πολύ θετική απήχηση και το ηθικό είχε αναπτερωθεί ακόμα και εδώ με το αποτέλεσμα. Αισθανθήκαμε ότι έχουμε το πάνω χέρι.

Βέβαια όπως κι εγώ έτσι και οι περισσότεροι Έλληνες του εξωτερικού θεωρούμε ότι δεν έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα μιας και δεν μένουμε πια Ελλάδα.

Οι ξένοι από την άλλη, πολλοί με ρωτάνε στην δουλειά αν η οικογένειά μου είναι καλά και αν τα βγάζει πέρα. Άλλοι μου λένε ότι ποντάραμε και θα δούμε πως θα είναι το αποτέλεσμα, άλλοι (συμπεριλαμβανόμενων και Γερμανών) θεωρούν ότι η Γερμανία δρα εγωκεντρικά και δεν είναι πραγματικός σύμμαχος της ΕΕ. Και βέβαια υπάρχουν και κάποιοι που με ρωτάνε αν έχουμε ακόμα ευρώ!

Πάντως τα ΜΜΕ εδώ συζητάνε από το πρωί ως το βράδυ για το θέμα της Ελλάδας και βλέπεις συνέχεια την φάτσα του Τσίπρα και του Βαρουφάκη στην τηλεόραση. Βέβαια, ο Κάμερον είναι πολύ αρνητικός και αυτό έχει επηρεάσει πολλούς.

Γιώργος, 26 ετών, φοιτητής, Λουντ – Σουηδία
Τα τελευταία δύο χρόνια βρίσκομαι στη Σουηδία κάνοντας το μεταπτυχιακό μου στο πανεπιστήμιο της Λουντ. Παράλληλα με τις σπουδές, εργάζομαι σε μια εταιρεία καθαρισμού και σε μία εταιρεία διανομής εφημερίδων (πρόσκαιρες επαγγελματικές λύσεις για έναν φοιτητή). Έτσι, τόσο μέσα από τον κύκλο των συμφοιτητών μου και συγκατοίκων μου όσο και λόγω της φύσης της δουλειάς, καθημερινά έρχομαι σε επαφή με Σουηδούς και άλλους, οι οποίοι δεν κρύβουν την ανησυχία και ίσως το φόβο τους, για την κοινωνικοοικονομική κατάσταση της Ελλάδας στα χρόνια της κρίσης. Οι Σουηδοί είναι ένας ευγενικός και θα τολμούσα να πω συντηρητικός λαός όσον αφορά τα πολιτικά πράγματα.

Ο σουηδικός λαός είναι συνηθισμένος τα τελευταία περίπου 60 χρόνια να διενεργούνται εκλογές κάθε 4 χρόνια, τη δεύτερη Κυριακή του Σεπτεμβρίου. Όταν το Σεπτέμβριο του 2014 (μετά από την εκλογική συνήθη διαδικασία) το πολιτικό σκηνικό άλλαξε και άρχισε να είναι ρευστό, λόγω της εισόδου του ακροδεξιού κόμματος στη Βουλή, λαμβάνοντας υψηλό ποσοστό, αποφάσισαν από κοινού όλα τα υπόλοιπα κόμματα, εκτός του ακροδεξιού κόμματος, να συμφωνήσουν και να συνεργαστούν για το κοινό συμφέρον της Σουηδίας. Αυτό και έγινε! Ο δεύτερος γύρος εκλογών, που είχε προγραμματιστεί για τον Μάρτιο του 2015, ακυρώθηκε και η Σουηδία επέστρεψε στην πολιτική σταθερότητα. Πολλοί λοιπόν, εδώ στη Σουηδία, με ρωτούν γιατί οι Έλληνες πολιτικοί αδυνατούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να πάρουν στα χέρια τους τα ηνία της χώρας τους αντί να είναι δέσμιοι των συμφερόντων τους. Δυστυχώς δεν έχω να τους δώσω κάποια απάντηση.

Οι Σουηδοί επομένως είναι ιδιαίτερα ανήσυχοι και προβληματισμένοι, βλέποντας και διαβάζοντας καθημερινά τα εκτενή ρεπορτάζ για την ελληνική κρίση. Οι Σουηδοί, ιδιαίτερα τις τελευταίες δύο εβδομάδες, μετά την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος, σπεύδουν να με ρωτήσουν πώς είναι τα πράγματα στην Ελλάδα, ποιος τελικά φταίει για την κατάσταση και το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα. Το δημοψήφισμα στην Ελλάδα ήταν το μόνιμο θέμα συζήτησης όχι μόνο μεταξύ Ελλήνων του εξωτερικού αλλά και μεταξύ Ελλήνων και Σουηδών ή άλλων εθνοτήτων. Οι περισσότεροι Έλληνες υποστήριζαν το ΟΧΙ, συμπεριλαμβανομένου και του γράφοντος, αναλογιζόμενοι τις δυσκολίες των οικογενειών τους στην Ελλάδα.

Δεν είναι λίγες οι φορές, που μπορείς να διακρίνεις τη λύπη, την απογοήτευση ή ακόμα και τον οίκτο που νιώθουν για τους Έλληνες, πόσο μάλλον όταν γνωρίζουν για το ένδοξο παρελθόν της Ελλάδας και τρέφουν συναισθήματα αγάπης και σεβασμού και σε καμία περίπτωση δεν επιρρίπτουν ευθύνες στον ελληνικό λαό.

Αρκετοί από τους συμφοιτητές και φίλους μου, όχι μόνο από τη Σουηδία αλλά και από άλλες ευρωπαϊκές χώρες συμπεριλαμβανομένης της Φινλανδίας, της Γερμανίας, της Πολωνίας, της Ολλανδίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας, εκφράζουν την άποψη ότι δεν φταίει ο ελληνικός λαός για το οικονομικό και κοινωνικό τέλμα αλλά το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων.

Τις τελευταίες μέρες, τα σουηδικά ΜΜΕ αναπαράγουν συνεχώς τις φωτογραφίες από τις κλειστές τράπεζες και τις ουρές σε ΑΤΜ. Οι Σουηδοί πολίτες αναρωτιούνται τι γίνεται στην Ελλάδα και κάποιες κυρίως κυβερνητικές εφημερίδες αποθαρρύνουν τον κόσμο από το να ταξιδέψει στην Ελλάδα ή αν το έχει ήδη αποφασίσει να κρατάει μετρητά.

Εφόσον η Σουηδία έχει ως νόμισμα τη σουηδική κορώνα και δεν ανήκει στην Ευρωζώνη, πολλές εκτιμήσεις γίνονται εκ του ασφαλούς. Σε γενικές γραμμές πάντως υποστηρίζουν ότι πολλές από τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται από τους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς στην Ελλάδα είναι αναγκαίες, αν και προσωπικά με πολλές από αυτές διαφωνώ κάθετα. Από την άλλη πλευρά, σκεπτόμενος κανείς την πολιτική λιτότητας που ακολουθήθηκε τα τελευταία 5 χρόνια, και όπως εκτιμώ μετά τις τελευταίες εξελίξεις και την υπογραφή της συμφωνίας θα εξακολουθήσει, τολμάω να σκεφτώ ότι μια επιστροφή σε εθνικό νόμισμα ίσως μακροπρόθεσμα να αποδεικνυόταν ορθότερη επιλογή.

Κέλλυ, 42 ετών, artist, Πόρτσμουθ – Ηνωμένο Βασίλειο
Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων που ξέρω είναι αδιάφοροι και θα ρωτήσουν μόνο πώς είναι η οικογένειά μου, αλλά δεν τους ενδιαφέρει να ακούσουν τίποτα παραπάνω. Όσοι ρωτάνε παραπάνω, είτε συμφωνούν με την πολιτική της Ελλάδας ή αναμασάνε ό,τι λένε οι ειδήσεις εδώ (πολύ αρνητική προπαγάνδα). Κάποιοι λίγοι έχουν σοβαρή άποψη κατά της Γερμανίας και υπέρ της Ελλάδας, αλλά αυτοί έχουν ταξιδέψει ή ξέρουν από πρώτο χέρι Έλληνες.

Ο Τύπος ασχολείται τις 2-3 τελευταίες εβδομάδες συνεχώς με την Ελλάδα, αλλά εκτός από τον Guardian, είναι αρνητικός προς εμάς. Το BBC έκανε ένα πρόγραμμα, το Panorama, για το δημοψήφισμα και ήταν κατά το μεγαλύτερο μέρος υπέρ του ΝΑΙ με συνεντεύξεις της Μπακογιάννη και την Ελληνίδα εκπρόσωπο του ΔΝΤ… Το έκλεισα στα μισά γιατί εκνευρίστηκα!

Νίκη, 28 ετών, βρεφονηπιαγωγός, Γκρενόμπλ – Γαλλία
Ήρθα στη Γαλλία ώστε να βρω δουλειά. Έφυγα την περίοδο της κρίσης γιατί στην Ελλάδα ο τομέας μου έχει τελειώσει. Εδώ τα πράγματα είναι καλύτερα κι αυτό γιατί η Γαλλία έχει δουλέψει αρκετά την έννοια – κοινωνικό κράτος.

Όσον αφορά τα τελευταία γεγονότα στην Ελλάδα, τα παρακολούθησα με μεγάλη προσοχή, όπως και οι Γάλλοι. Ήμασταν πρώτο θέμα σε ραδιόφωνα, τηλεοράσεις και εφημερίδες.

Θεωρώ ότι η συμφωνία είναι αναντίστοιχη, τόσο με τις προσδοκίες του ελληνικού λαού, βάσει των οποίων εξελέγη ο ΣΥΡΙΖΑ στις 25/01, όσο και με την απόφαση του δημοψηφίσματος της 05/07. Η διαδικασία των διαπραγματεύσεων, παρ΄ όλα αυτά συνέβαλε στο να κοινοποιήσει το ελληνικό πρόβλημα πανευρωπαϊκά και να αναδείξει την πραγματική δυναμική του μεσο-μακροπρόθεσμου, συνολικά για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Στα πλαίσια αυτά, η μετατροπή της στάσης της γαλλικής κυβέρνησης και η έστω και υποτυπώδης υποστήριξη μέρους των ελληνικών προσπαθειών καταδεικνύει έναν ευρύτερο προβληματισμό ως προς την κυρίαρχη ευρωπαϊκή πολιτική, όπως αυτή υπαγορεύεται κατά κύριο λόγο από τη γερμανική Δεξιά. Η μεταστροφή Ολάντ χαιρετίζεται άλλωστε και από τη γαλλική Αριστερά (FdG) και μάλιστα χαρακτηρίζεται ως καθυστερημένη (δηλώσεις PIerre Laurent 15/07, για την εφημερίδα Ηumanite).

Σε καθημερινό επίπεδο, τις τελευταίες ημέρες το κλίμα έχει αλλάξει πάρα πολύ. Όπου και αν είμαστε όταν ακούν ελληνικά έρχονται από μόνοι τους και ρωτάνε αν είμαστε Έλληνες, δηλώνουν τη συμπαράστασή τους και θέλουν να μάθουν την άποψή μας. Αυτό δεν μου είχε ξανασυμβεί 2 χρόνια τώρα. Σε καμία περίπτωση δεν μας θεωρούν τεμπέληδες, οι Γάλλοι είναι τρομερά φιλέλληνες, απλά το είχαν ξεχάσει το τελευταίο διάστημα, τώρα το ξαναθυμήθηκαν.

Χαρά, 39 ετών, φυσιοθεραπεύτρια, Κάρντιφ – Ηνωμένο Βασίλειο
Οι περισσότεροι νομίζουν ότι δεν υπήρχε πρόβλημα στην Ελλάδα γιατί δεν υπήρχε Ελλάδα στις ειδήσεις μέχρι τώρα. «Πήραν δάνειο στην αρχή και τώρα όλα καλά», σκέφτονται. Ο κόσμος φαίνεται να μην καταλαβαίνει γιατί έχουμε τόσο πρόβλημα με τους όρους των δανείων, και όταν τους εξηγείς μετανιώνουν που ρώτησαν γιατί δεν έχουν καμία όρεξη να σκεφτούν παραπάνω.

Νομίζω όμως ότι είναι σημαντικό να πούμε ότι η αδιαφορία, η παθητικότητα και η γενική αμάθεια είναι βασικά χαρακτηριστικά της χώρας. Εδώ, βρίσκουν εύκολα να κατηγορήσουν κάποιον άλλο για το τι γίνεται, π.χ. φταίνε τα επιδόματα, οι ξένοι, οι νοσοκόμοι οι ναρκομανείς κλπ. για τα προβλήματά μας, αλλά όχι η κυβέρνηση. Για την Ελλάδα φταίνε οι Έλληνες. Δεν τους ενδιαφέρει για ό,τι γίνεται στον κόσμο και στη χώρα, αρκεί να είναι βολεμένοι.

Αυτοί που υποτίθεται είναι πιο διαβασμένοι ή πιο σκεπτόμενοι δικαιολογούν τις απαιτήσεις του ΔΝΤ ή της Γερμάνιας. Θεωρούν απόλυτα φυσιολογικό ό,τι γίνεται στην Ελλάδα. Σε συζήτηση, μάλιστα, μου είχαν πει ότι η κουβέντα περί συμφερόντων της Γερμανίας στην Ελλάδα και ότι κάποια πράγματα έχουν σχεδιαστεί εδώ και χρόνια, αποτελούν θεωρίες συνομωσίας. Ανάλογα εναντίον μας είναι και ο Τύπος, ενώ στο ίντερνετ βρίσκεις ορισμένα καλά άρθρα, αλλά δεν έχουν ευρεία λαϊκή απήχηση.

Τώρα που το σκέφτομαι μπορώ να πω ότι τα πιο σοφά πράγματα με μεγάλες αλήθειες τα έχω ακούσει από ηλικιωμένους ασθενείς στο νοσοκομείο και από Άραβες (στο νοσοκομείο επίσης). Είναι οι μόνοι που βλέπουν τι πραγματικά γίνεται…

Άννα – Χριστίνα, 41 ετών, ιδιωτική υπάλληλος σε καταστήματα ομογενών, Φιλαδέλφεια – ΗΠΑ
Ίσως οι περισσότεροι Αμερικάνοι να μην ξέρουν καν που βρισκόμαστε γεωγραφικά! Μόνο οι διαβασμένοι, οι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι ταξιδεμένοι μπορεί να γνωρίζουν… Μεταξύ μας σκάμε και παρακολουθούμε online τα καθέκαστα. Μεταξύ Ελλήνων γίνεται το debate. Το σίγουρο είναι ότι συμπάσχουμε! Και στεναχωριόμαστε πολύ.

Από διαδήλωση αλληλεγγύης στο Μόντρεαλ του Καναδά.

Κωνσταντίνος, 41 ετών, οικοδόμος, Φιλαδέλφεια – ΗΠΑ
Στις ΗΠΑ η ενημέρωση για τα διεθνή θέματα περιορίζεται στο CNN. Το συντριπτικό ποσοστό των πολιτών δεν ασχολούνται με τα διεθνή. Ο έντυπος Τύπος, βέβαια, γράφει αρκετά και για μας.

Υπάρχουν αρκετοί που γνωρίζουν και μας ρωτούν τι γίνεται καθότι είμαστε μια χώρα που την γνωρίζουν, ειδικά αυτοί που έχουν πάει σε κάποιο κολέγιο, μιας και εκεί μελετούν τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Έχουν πιο θετική εικόνα υπέρ μας από ό,τι οι Ελληνοαμερικάνοι.

Οι Έλληνες εδώ στο μεγαλύτερο ποσοστό είναι οι μεγαλύτεροι ανθέλληνες επί της γης, υπέρ των μνημονίων και της Ευρώπης, μιλώντας πολλές φορές σαν να θέλουν να εκδικηθούν τον τόπο τους. Ο κομπλεξισμός σε όλο του το μεγαλείο. Αν κάποιος πιστεύει ότι οι Έλληνες της ομογένειας αγαπούν την πατρίδα μας πιο πολύ από τους Έλληνες της Ελλάδας, όπως τόσα χρόνια πλανάται αυτό το γελοίο και ανυπόστατο παραμύθι, είναι γελασμένος οικτρά. Φτάνει να έρθει εδώ και να τους ακούσει πως μιλούν για την πατρίδα τους. Δεν θα το πίστευα ποτέ, αλλά το τελευταίο διάστημα ο αμερικανικός έντυπος Τύπος έκλινε σε πλειοψηφία προς την Ελλάδα και όχι με την Γερμανία. Δεν θα μπω στην διαδικασία γιατί… αλλά μου έκανε εντύπωση. Προτιμώ να μιλήσω με έναν Αμερικανό παρά με έναν Έλληνα.

Το αξιοσημείωτο των τελευταίων ημερών είναι ότι ούτε εδώ τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης πίστευαν το πως άλλαξε η κυβέρνηση μετά το ηχηρό ΟΧΙ και αντί να πατήσει πάνω σε αυτό, το έκανε να φαίνεται σαν ΝΑΙ σε όλα. Μετά το δημοψήφισμα τα σχόλια για τον λαό μας και την κυβέρνηση ήταν εγκωμιαστικά, σήμερα είναι γεμάτα απορίες.

*Επιμέλεια: Ηλέκτρα Χατζηκάλφα, Κατερίνα Καραβία, Νάσια Ντάλλα και Κώστας Παπαντωνίου