Συζητήσαμε με την υποψήφια περιφερειάρχη Αττικής (με την Αντικαπιταλιστική Ανατροπή) Δέσποινα Κουτσούμπα και τον υποψήφιο περιφερειακό σύμβουλο στον νότιο τομέα, Ανδρέα Μπογδάνη ξεδιπλώνοντας ευρείες έννοιες όπως η αριστερά και η ανατροπή.
Πέμπτη (24/4) μεσημεράκι. Πίνοντας τον καφέ μας στο «Τρα λα λα» στην Ασκληπιού, συζητήσαμε με την υποψήφια περιφερειάρχη Αττικής (με την Αντικαπιταλιστική Ανατροπή) Δέσποινα Κουτσούμπα και τον υποψήφιο περιφερειακό σύμβουλο στον νότιο τομέα, Ανδρέα Μπογδάνη.
Μαζί ξεδιπλώσαμε έννοιες όπως η αριστερά και η ανατροπή, μέσα από τα πιο απτά παραδείγματα της καθημερινότητάς μας, ξεκινώντας από μια παρέμβαση στη γειτονιά μας και φτάνοντας μέχρι μαζικά κινήματα, όπως αυτό του ’08 ή το αντιφασιστικό μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
Παρουσιάζοντας την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Περιφέρεια Αττικής η κ.Κουτσούμπα μάς έδωσε μια εικόνα των προβλημάτων που υφίστανται: «Η Αττική έχει χτυπηθεί περισσότερο από την κρίση, γιατί εδώ στοιβάζεται το μεγαλύτερο ποσοστό της Ελλάδας. Τα προβλήματα είναι η ανεργία, η φτώχια, η εξαθλίωση, η περιβαλλοντική υποτίμηση και όλο το σχέδιο που αναπτύσσεται για το real estate και τη δημόσια γη που θα ξεπουληθεί σε εργολάβους. Η τσιμεντοποίηση και διάλυση της αγροτικής παραγωγής, αποτυπώνονται εδώ. Μιλάμε για 2 ‘Αττικές’. Μία που θα ζουν οι πλούσιοι και οι τουρίστες, από τη στιγμή που μας μιλάνε για Riviera στο Λαύριο. Από την άλλη, υπάρχει ένα κομμάτι του πληθυσμού, το οποίο είναι τελείως αποκλεισμένο. Όλοι εμείς οι ιθαγενείς θα βλέπουμε τη θάλασσα από μακριά»…
Άρα, η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή απευθύνεται σε όλους τους κατοίκους -θύματα της μνημονιακής πολιτικής. Και πιο συγκεκριμένα, όπως τόνισε η υποψήφια Περιφερειάρχης: «Απευθυνόμαστε σε όλους τους πολίτες της Αττικής , αλλά πρώτα και κύρια στους ανθρώπους που έχουν εμπλακεί με τα κινήματα τα τελευταία 3 χρόνια στην Αττική, όπου είχαμε τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις, τις πλατείες και τα εγχειρήματα αλληλεγγύης. Τους λέμε να ψηφίσουν, όπως αγωνίζονται. Βέβαια δεν είναι μόνο η κάλπη αλλά και η επόμενη μέρα. Μια δράση χειραφέτησης όπως είναι το να οργανώσεις μόνος σου τη γειτονιά σου, είναι πιο σημαντική από το να μοιράζεις 10.000 προκηρύξεις».
Επιπροσθέτως απευθύνονται στους νέους ψηφοφόρους: «Σε όλους τους μαθητές της γ’ λυκείου που το Μάιο θα είναι στην 15η επανάληψη, υπό την πίεση των πανελληνίων με το άγχος του τί θα κάνουν στο μέλλον τους, σε αυτούς που είδαν τους συμμαθητές τους να παρατάνε το φροντιστήριο επειδή δεν έχουν να πληρώσουν, στους νέους εργαζόμενους που είδαν τη ζωή τους να διαλύεται και να γυρίζουν πάλι πίσω στο παιδικό τους δωμάτιο», συμπληρώνει ο Ανδρέας Μπογδάνης.
Ο ρόλος της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής μέσω της εκλογής κάποιων περιφερειακών συμβούλων, θα είναι μαχητικός. «Η λογική είναι από τη μία να ενημερώνεις όλα τα τοπικά κινήματα για το τί συμβαίνει στο περιφερειακό συμβούλιο και από την άλλη να φέρεις τη φωνή του κινήματος εκεί μέσα». Παρόλο που η μέχρι στιγμής δράση του περιφερειακού συμβουλίου φαίνεται να μην είναι ιδιαίτερα παρεμβατική, στην πραγματικότητα έχει όλο το δυναμικό να γίνει και να επέμβει δυναμικά σε όλους τους τομείς που αφορούν τον κοινωνικό ιστό. Ένας τέτοιος τομέας είναι και η παιδεία. Όπως μας είπε ο κ. Μπογδάνης ως εκπαιδευτικός: «Αυτό που εμείς στηρίζουμε δεν είναι μόνο ότι θα έχουμε πολλά κτίρια και όλα θα είναι τέλεια. Το ζήτημα είναι να αλλάξει και η δομή της εκπαίδευσης. Ο στόχος μας είναι να μην υπάρξει κανένα παιδί εκτός βρεφονηπιακού σταθμού, κανένα παιδί μετανάστης ή ντόπιος εκτός σχολείου. Είναι τραγικό το spot του υπουργείου παιδείας για την τεχνική εκπαίδευση του στυλ, «ξέρω να μαστορεύω», αλλά η ιατρική και η νομική είναι για τους άλλους. Όμως, ταυτόχρονα το ίδιο το υπουργείο, καταργεί τεχνικές ειδικότητες στα ΕΠΑΛ και απολύει καθηγητές».
Όντας καθηγητής φροντιστηρίου, μάς έδωσε μια γλαφυρή εικόνα του τί συμβαίνει σε αυτό το χώρο: «Το φροντιστήριο είναι δείγμα αποτυχίας του δημόσιου σχολείου. Οι εργαζόμενοι εκεί καταβάλλουν τεράστια προσπάθεια και μόχθο, αλλά τα τελευταία χρόνια μετά την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων, δουλεύουν με ωρομίσθιο των 3 και 5 ευρώ την ώρα και αυτό τείνει να γίνει ο κανόνας. Αυτό τον εργαζόμενο θέλουν. Αν έχεις έναν υποταγμένο και φοβισμένο καθηγητή, διαμορφώνεις και αντίστοιχο μαθητή. Αυτό θέλουν».
Πέρα όμως από την παιδεία, έθιξαν και τις αλλαγές που μπορούν να γίνουν στον πολιτισμό και ειδικότερα στον τομέα της αρχαιολογίας, αποτελώντας όχι μόνο ένα μέρος της πόλης μας, αλλά αγκαλιάζοντας κάθε πτυχή της. Χαρακτηριστικά η κ. Κουτσούμπα μας είπε: «Η σύγχρονη ζωή αναπτύσσεται ταυτόχρονα με τις αρχαιότητες και την ιστορία. Έχουμε ακόμα τα προσφυγικά, τα νεοκλασικά και τα σπίτια στην Αμαλίας που έχουν ακόμα σφαίρες από τον εμφύλιο. Είναι μια πόλη που σε κάθε γωνιά της υπάρχουν σημάδια της ιστορίας της. Πρέπει να υπάρξει μια οπτική που να βλέπει την Αττική συμφιλιωμένη με αυτή την ιστορία και μια ανάδειξη του τωρινού πολιτιστικού πλούτου όπως τα graffiti, τα νεανικά συγκροτήματα ή οι θεατρικές ομάδες που παίζουν σε υπόγεια. Δεν μπορεί να κυνηγάς τους graffitάδες αντί να τους καλείς να ομορφύνουν τα σχολεία.
Απλά ο πολιτισμός παράγεται, θέλουμε δε θέλουμε. Θέλει δε θέλει ο Νιάρχος, θέλει δε θέλει το ίδρυμα Ωνάση, το οποίο γίνεται ένα νέο κατεστημένο. Πολιτισμός θα παράγεται παντού. Και στο Πέραμα, και στις φτωχογειτονιές και στο Λαύριο και την Κερατέα. Πρέπει να φτιαχτεί ένας άλλος δημόσιος σχεδιασμός που θα περιλαμβάνει την ίδια τη δημιουργικότητα των κατοίκων της Αττικής».
Ακόμη και αν είναι δύσκολο, σύμφωνα με τα λεγόμενα των υποψηφίων, να ενωθεί η αριστερά λόγω κύριων διαφωνιών όπως το ότι: «Δε μπορούμε να πάμε μαζί με τη λογική του Σύριζα που δε μπορεί να ξεφύγει από το ευρώ και την Ε.Ε.. Δε μπορείς να βγαίνεις να λες ότι θα κάνεις κοινωνική πολιτική με τα ΕΣΠΑ, όταν τα ΕΣΠΑ χρηματοδοτούν πολύ συγκεκριμένες δράσεις, voucher και 5μηνα μέσω ΟΑΕΔ και ΜΚΟ των 400 ευρώ. Ούτε μπορούμε να συμφωνήσουμε με το Κ.Κ.Ε , η δράση του οποίου είναι πολύ διασπαστική σε όλα τα μέτωπα. Όπως και ο Σύριζα, υποτιμά τη δύναμη του ίδιου του λαϊκού παράγοντα.
Εγώ πιστεύω στον μετασχηματισμό. Η αριστερά είναι δύναμη μετασχηματισμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του μετασχηματισμού αυτού είναι η ΕΡΤ, γιατί έκλεισε ως κρατική και άνοιξε ως δημόσια ή στα δημόσια νοσοκομεία όπου υπάρχουν άνθρωποι που δουλεύουν χωρίς φακελάκι γιατί κατανοούν την κοινωνική αναγκαιότητα και τάσσονται ενάντια στον Άδωνη με τη δουλειά τους».
Με μια θετική χροιά η κ. Κουτσούμπα έκλεισε τον εποικοδομητικό μας διάλογο λέγοντας πως μαζικά κινήματα έχουν υπάρξει, αλλά χρειάζεται να ζυμωθούν πολιτικά για να επιφέρουν κάποια ανατροπή. Χαρακτηριστικά ισχυρίζεται πως: «Τα βασικά συστατικά για να πετύχουν οι κοινωνικές κινητοποιήσεις είναι η αμεσοδημοκρατία, το να είναι ανυποχώρητες και τα αιτήματά τους να αφορούν όλη την κοινωνία». «Χωρίς να ξεχνάμε πως τα κινήματα οφείλουν να είναι παράλληλα αποκαλυπτικά και να αλλάζουν συνειδήσεις», συμπληρώνει ο Αντρέας.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.