71 χρόνια μετά τη σφαγή στο Δίστομο, κάποιοι επιμένουν να ενστερνίζονται φασιστικά ιδεώδη στο όνομα μιας «καθαρής φυλής» και ενός «αψεγάδιαστου Έθνους». Οι ηλίθιοι, οι απαίδευτοι και κυρίως οι φανατισμένοι μπορούν να γίνουν πολύ επικίνδυνοι στην προσπάθειά τους να υλοποιήσουν αυτά τα ιδεώδη. Κάποια παιδιά είδαν τους γονείς τους να εκτελούνται, άλλοι είδαν συγγενείς, αδέρφια και φίλους που έπαιζαν στις αλάνες μαζί να σφαγιάζονται, να βιάζονται και να πεθαίνουν. Όσα παιδιά επέζησαν, ανέλαβε ο Ερυθρός Σταυρός να τα μεταφέρει σε ορφανοτροφεία ανά την Ελλάδα. Κάποιοι δακρύζουν όταν αφηγούνται τις μαρτυρίες τους και θυμούνται την τελευταία εικόνα των γονιών τους. Η ιστορία θα έπρεπε να λειτουργεί αποτρεπτικά. Παρ΄όλα αυτά, φαίνεται πως κάποιοι δεν το αντιλαμβάνονται και συνεχίζουν τον φαύλο κύκλο της αιματοχυσίας για ένα «άδειο πουκάμισο».
Η επίθεση στο χωριό Δίστομο συνέβη για λόγους αντεκδίκησης από τον 2ο λόχο του 8ου Συντάγματος της 4ης Αστυνομικής Τεθωρακισμένης Μεραρχίας Γρεναδιέρων των Ες-Ες στις 10 Ιουνίου του 1944, αλλά και εξαιτίας της απειλής από τους αντάρτες. Ήδη το καλοκαίρι του 1944 οι Γερμανοί είχαν αποδυναμωθεί. Έτσι «χτυπούσαν» τα χωριά και δολοφονούσαν με μανία τους κατοίκους με την πρόφαση της «εκκαθάρισης» της περιοχής από τις αντάρτικες ομάδες. Το Δίστομο λοιπόν, που βρισκόταν σε μια νευραλγική θέση μεταξύ Ελικώνα και Παρνασσού, όπου δρούσαν οι αντάρτες, υπήρξε στόχος των δυνάμεων των Ες-Ες. Η εντολή δόθηκε από τον υπολοχαγό Χανς Ζάμπελ. Η μανία των Ες-Ες ήταν τέτοιας έντασης και έκτασης, όπου στο διάβα τους δολοφονούσαν και κομμάτιαζαν στην κυριολεξία παιδιά, βρέφη, γυναίκες, άντρες και ηλικιωμένους. Οι μαρτυρίες των επιζώντων αναφορικά με την αγριότητα των Ες-Ες είναι συγκλονιστικές. Δεν εκτελούσαν τους κατοίκους, μονάχα.
Αντίθετα, βασάνιζαν, παραμόρφωναν, έσφαζαν και ξεκοίλιαζαν. Χαρακτηριστή η αναφορά μιας μαρτυρίας, η οποία λέει, πως ένα μωρό σφαγιάστηκε με ξιφολόγχη και στη συνέχεια στο πρόσωπό του χάραξαν τον αγκυλωτό σταυρό. Πολλές γυναίκες βιάστηκαν πριν θανατωθούν. Χαρακτηριστική η μαρτυρία ενός αδερφού (βρισκόταν στο καφενείο του χωριού και διέφυγε σε μία ρεματιά όταν έγινε η εισβολή των Γερμανών. Επέστρεψε στο χωριό αργά το βράδυ, όταν έφυγαν), ο οποίος όταν επέστρεψε στο σπίτι του, είδε την αδερφή του κατακρεουργημένη, κομματιασμένη, παραμορφωμένη στο πρόσωπο και βιασμένη. Όπως χαρακτηριστικά λέει: «από τα σκέλια της έτρεχε αίμα». Οι Γερμανοί έφυγαν αφού νύχτωσε για να μεταβούν στη Λιβαδειά. Προηγουμένως όμως, έκαψαν τα σπίτια του χωριού.
Η είδηση μέσω του BBC διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο και προκάλεσε την διεθνή κατακραυγή. Ωστόσο η γερμανική διοίκηση της Αθήνας επέρριψε την ευθύνη στους κατοίκους, οι οποίοι, όπως ανέφερε, δεν συμμορφώθηκαν με τις εντολές του γερμανικού στρατού.
Ο Χανς Ζάμπελ διέφυγε στη Γαλλία, όπου συνελήφθει μετά το τέλος του πολέμου, καθώς θεωρήθηκε υπεύθυνος για την σφαγή στο Δίστομο. Εκδόθηκε στην Ελλάδα από τις γαλλικές αρχές και προφυλακίστηκε. Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι εκτελούσε εντολές ανωτέρων. Στην συνέχεια όμως, ζητήθηκε η μεταφορά του στη Δυτική Γερμανία, για τις εκεί έρευνες όπου και παρέμεινε. Κάποιες πηγές αναφέρουν πως ζει έως σήμερα κάπου στη Γερμανία ελεύθερος.
Ο απολογισμός της προσπάθειας «αφάνισης του Διστόμου»: 228 νεκροί – 117 γυναίκες και 111 άντρες – 53 παιδιά κάτω των 16 χρόνων. Η μαρτυρία του απεσταλμένου του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, Eλβετού George Wehrly ο οποίος έφτασε στο Δίστομο μετά λίγες μέρες μιλάει για 600 νεκρούς στην ευρύτερη περιοχή.
Κανείς δεν τιμωρήθηκε για τις κτηνωδίες που έλαβαν χώρα από τα γερμανικά στρατεύματα σε όλη την Ελλάδα. Έμειναν πίσω μονάχα οι επιζώντες με ανεξίτηλα τραύματα να οδύρονται και να θρηνούν τους αγαπημένους τους που δολοφονήθηκαν αναίτια. Η βρώμα της ιστορίας που γράφηκε στη νεότερη εποχή αχνίζει ακόμα τις συνέπειες του φασισμού. Του ίδιου φασισμού που στις μέρες μας με γραβάτες και κοστούμια παρήλαυνε από κανάλι σε κανάλι τραμπουκίζοντας και απειλώντας. Του ίδιου φασισμού που σκότωνε και σκοτώνει στους δρόμους όποιον δεν είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα τους. Του ίδιου φασισμού που δολοφονεί και επιτίθεται σε κάποιον που δηλώνει αντιφασίστας. Και καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως ο φασισμός έχει το ίδιο πρόσωπο από όπου και αν προέρχεται. Είτε από την Ελλάδα, είτε από την Γερμανία, είτε από την Τουρκία και την Γαλλία. Ένας είναι ο φασισμός. Η καταγωγή του έχει τις ρίζες της σε ένα παγκόσμιο παραλήρημα επικίνδυνων μονάδων με αρρωστημένα «ιδεώδη» που συμπαρασύρουν τους ηλίθιους και τους αμόρφωτους προκειμένου να τα εκπληρώσουν.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.