«Δώσε βήμα, Μάγδα». Έξι χρόνια μετά ο κόσμος δείχνει ακόμη έμπρακτα ότι δεν ξεχνάει τον Παύλο. Έξι χρόνια μετά και πίσω από την αγέρωχη μάνα του στοιχήθηκαν πάλι χιλιάδες. Χιλιάδες άνθρωποι απ’ όλες τις γειτονιές της Αθήνας. Τα χιλιάδες παιδιά της Μάγδας, που δεν διανοούνται να την εγκαταλείψουν.
Πλάι της ήταν ο πατέρας, Τάκης Φύσσας. Με τα μαύρα του γυαλιά. Αλλά και οι καλύτεροι φίλοι του Παύλου. Ένας από αυτούς κάλεσε τη μητέρα να ορίσει τον ρυθμό στην πορεία. “Δώσε βήμα, Μάγδα”.
Δύο γιαγιούλες περίμεναν και φέτος καρτερικά στο μπαλκόνι τους στην οδό Ψαρρών. Στο άκουσμα των συνθημάτων βγήκαν μεμιάς έξω και πήραν θέση στη γωνία. «Μπράβο σας. Μπράβο!» φώναζαν προς το πλήθος που περνούσε από κάτω με πρώτο το πανό του Αντιφασιστικού Σεπτέμβρη.
Ο κόσμος έστρεφε το βλέμμα του προς τις γιαγιούλες και τις χαιρόταν. Η μία με το πράσινο καθημερινό της φόρεμα και η άλλη με το λουλουδάτο. Ακολούθησαν παθιασμένα χειροκροτήματα και φωτογραφικά «κλικ». Όλοι μαζί φώναζαν «Ο Παύλος ζει – τσακίστε τους ναζί». Η μία γιαγιά σήκωνε τα χέρια της στον ρυθμό του συνθήματος. Πίσω μας ο δρόμος και όλες του οι ανηφόρες ήταν γεμάτες κόσμο. «Είναι περισσότεροι από πέρυσι».
Κι ο πατέρας του Λουκμάν εκεί
Η πορεία ξεκίνησε από το μνημείο. Από τις 5.30 ο κόσμος είχε αρχίσει να συρρέει μαζικά. Στο μνημείο του Παύλου ήταν αφημένα λουλούδια και μπύρες. Ένα μπουκάλι ήταν ανοιγμένο και γεμάτο. Στην υγειά του!
Στο σημείο βρέθηκε ο πατέρας του επίσης δολοφονημένου από του φασίστες της Χρυσής Αυγής Σαχζάτ Λουκμάν, Χαντίμ Χουσεΐν. Οι δύο γονείς κοιτάχτηκαν στα μάτια.«Μα είναι δυνατόν;» φάνηκε να εννοεί με χειρονομία του ο πατέρας για τις αναπάντεχες απώλειες που τους πληγώνουν βαθιά. Από τα ηχεία ακουγόταν η πασίγνωστη πια διασκευή του «Σιγά μην κλάψω» από τον Παύλο. Ο Χαντίμ άφησε λουλούδια.
Τα συνθήματα για τον Παύλο κυριαρχούσαν: “Παύλο ψυχάρα άναψε φωτιά και κάψε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά” – “Σιγά μην κλάψω σιγά μην φοβηθώ – ο Παύλος είναι για πάντα μέσα στο μυαλό” – «Οργή και λύσσα για τον Παύλο Φύσσα». Το έναυσμα έδινε κάθε τόσο ο Tiny Jackal, επιστήθιος φίλος του Φύσσα.
“Οι ζωές μας έχουν αξία”
Η κάθε συλλογικότητα έδινε το χρώμα της. “Όπλο του συστήματος η Χρυσή Αυγή – Τον φασισμό τσακίζουν αγώνες λαϊκοί” φώναζε η Λαϊκή Αντίσταση – Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία. “Ο φασισμός τσακίζεται στους δρόμους και όχι στη Βουλή με φυλακές και νόμους” έγραφε στα τρικάκια του το Ρεσάλτο, με τα οποία γέμισε την άσφαλτο.
“Βελόπουλε φασίστα άκου το καλά – όλα τα προσφυγόπουλα θα πάνε σε σχολειά” φώναζαν τα μέλη της ΚΕΕΡΦΑ. “Και τώρα και πάντα και όπως το 1940 – τη φτώχεια και τον φασισμό θα πολεμάμε πάντα” βροντοφώναζαν οι φοιτητές. “Τσακίστε τους φασίστες και το σύστημα που τους γεννά” έγραφε σ’ ένα πανό του το ΕΕΚ. “Ούτε σπιθαμή δημόσιου χώρου στους φασίστες – ο Πειραιάς στις πλάτες όλων μας” ήταν το μήνυμα που έστελνε μέσα από το δικό του πανό ο Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος «Φαβέλα». Παρούσα και η πρωτοβουλία για τη Zackie: “Οργή και θλίψη η Zackie θα μας λείψει – Oι ζωές μας έχουν αξία”.
Στην κινητοποίηση για τον Φύσσα συμμετείχαν ακόμη οι οργανώσεις και συλλογικότητες ΟΚΔΕ, ΔΕΑ, Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών, Ροσινάντε, Κόντρα στο Ρεύμα και ο Αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας – Πειραιά. Ήταν ακόμη ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Κερατσινίου – Περάματος, η Πανελλήνια Ένωση Ναυτών και η δημοτική κίνηση «Άλλος Δρόμος».
Το «παρών» έδωσαν επίσης μέλη της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ. Οι βουλευτές Γιάννης Ραγκούσης, Νίνα Κασιμάτη και Τρύφωνας Αλεξιάδης, ο επικεφαλής της «Ανοιχτής Πόλης» Νάσος Ηλιόπουλος και ο Νίκος Μπελαβίλας από τη δημοτική παράταξη του κόμματος στον Πειραιά. Στον δρόμο με το δικό του πανό που ζητούσε “ανυπακοή στον φασισμό” βρέθηκε και το ΜέΡΑ 25 με παρόντα τον γενικό γραμματέα του Γιάνη Βαρουφάκη.
Η πορεία πέρασε μέσα από το Κερατσίνι και κατέληξε στο Δημοτικό Θέατρο, απέναντι από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής. Ο χώρος φυλασσόταν από τα ΜΑΤ και οι δρόμοι ήταν φραγμένοι από τις κλούβες. Ακολούθησαν συγκρούσεις. Χημικά, μολότοφ, φωτοβολίδες. Ένας νεαρός πήγαινε από τη μία πλευρά στην άλλη. Αριστερά – δεξιά. Με λίγο μάγκικο περπάτημα και οργισμένο. Στην τσέπη του έχει ηχεία που έπαιζαν τραγούδια του Παύλου. “Σιγά μην κλάψω – Σιγά μην φοβηθώ.”
*Το κείμενο δημοσιεύτηκε πρώτα στην Αυγή
Διάβασε ακόμη:
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.