Υπάρχουν 3 λόγοι για να γίνει φέτος το Πόρτο Χέλι ο προορισμός των σύντομων αποδράσεών μας. Ο πρώτος λόγος είναι το ίδιο το Πόρτο Χέλι, το οποίο βρίσκεται μια ανάσα από την πρωτεύουσα και έχει ομορφιά νησιού.
Ο δεύτερος λόγος είναι το The Drunken Clam, πρόκειται για έναν χώρο, όπου η αισθητική και οι γεύσεις κάνουν ένα μοναδικό πάντρεμα ποιότητας και καλαισθησίας. Το φαγητό σίγουρα αποτελεί από μόνο του έναν λόγο για να επισκεφθείς το μέρος, καθώς οι γεύσεις του είναι αποτέλεσμα της αυθεντικής μεσογειακής κουζίνας και της νέας ελληνικής κουζίνας στις οποίες στηρίζεται το μενού. Είναι από αυτούς τους ξεχωριστούς και πρωτοποριακούς- ποιοτικούς χώρους που ανακαλύπτεις. Από αυτούς τους χώρους που ελπίζεις να ανακαλύψεις όταν επισκέπτεσαι ένα μέρος άγνωστο και κυρίως τουριστικό, όπου όλα μοιάζουν μεταξύ τους και όλα είναι ίδια. Αλλά εσύ επιμένεις να αναζητάς το ξεχωριστό. Γιατί πάντα το ξεχωριστό έχει μια γοητεία και μια όμορφη ιστορία πίσω από οτιδήποτε «ίδιο». Σε κάθε περιοχή/πόλη/χώρα/μέρος θα υπάρχει ένα και μοναδικό στο είδος του μέρος όπου θα αισθάνεσαι ότι φτιάχτηκε για σένα ή υπολογίζοντας εσένα.
Ο τρίτος λόγος αφορά ξανά το The Drunken Clam για τα ποτά που διαθέτει. Μπορεί να δοκιμάσει κανείς αλλά και να βρει πολυάριθμες και σπάνιες ετικέτες μπύρας και ούζου. Όπως επίσης και να δοκιμάσει το μονοποικιλιακό του τσίπουρο.
Συνάντησα τον Άγγελο Πασαλάρη, ιδιοκτήτη του The Drunken Clam για να συζητήσουμε γι’ αυτό το όμορφο μέρος στο Πόρτο Χέλι. Με εντυπωσίασε η αρχική του αντίδραση και η άμεση απάντησή του παρά τον περιορισμένο χρόνο του. Ακόμη περισσότερο με εντυπωσίασε ο ίδιος όταν συναντηθήκαμε μιας και φανταζόμουν ότι θα πρόκειται για κάποιον μεσήλικα.
Έκανα λάθος, πρόκειται για κάποιον σχεδόν συνομήλικο που όπως με ενημέρωσε «έπαιξε» το τελευταίο του χαρτί ώστε να παραμείνει στην Ελλάδα ρισκάροντας και ξεκινώντας από το μηδέν. Πρόκειται για έναν ιδιαίτερα ευφυή και δραστήριο άνθρωπο που έχει μετρήσει τις κινήσεις του με χειρουργική ακρίβεια.
Η συζήτηση ξεκίνησε χαριτολογώντας αναφορικά με το όνομα του μαγαζιού και όπως με ενημέρωσε μιας και είναι μεγάλος φαν της σειράς family guy, των θαλασσινών και της μπύρας αξιοποίησε τις μεγάλες λατρείες και επινόησε το όνομα.
Φωτογραφίες: Ελευθερία Γερολυμάτου
Ο χώρος που τώρα βρίσκεται το The Drunken Clam ήταν το πρώτο κρασάδικο στο Πόρτο Χέλι το οποίο και είχε ανοίξει ο παππούς του, ο οποίος πέθανε το ’49 και ο χώρος αγοράστηκε από την γιαγιά το ’52 και έμεινε στην οικογένεια. Ο πρώτος και βασικός λόγος λοιπόν είναι το συναισθηματικό δέσιμο με το χώρο και την ιστορία της οικογένειας. Επίσης, οι παππούδες από την πλευρά της μητέρας του διέθεταν και εκείνοι μαγαζί στο Πειραιά. Έτσι αστειευόμενη πειράζω τον Άγγελο λέγοντάς του ότι έχει και εκείνος το «μικρόβιο» της εμπορικής δραστηριότητας.
Πως/ πότε και γιατί λοιπόν ξεκίνησε η δημιουργία του μαγαζιού.
Όπως μας αναφέρει ο Άγγελος ξεκίνησε πριν ένα χρόνο περίπου. Ουσιαστικά πέρυσι το χειμώνα του γεννήθηκε η ιδέα και πήρε την απόφαση. Από μικρός του άρεσε να μαγειρεύει και να βρίσκεται στην κουζίνα. Το χόμπι του πάντα ήταν η μαγειρική και συνεχίζει να είναι. Η μητέρα του επίσης μαγειρεύει καταπληκτικά. Από όσο θυμάται τον εαυτό του έχει αναμνήσεις όπου ψαρεύει με τον πατέρα του. Αυτό είναι πολύ σημαντικό όπως προκύπτει στη συνέχεια καθώς ξέρει πώς να συμπεριφερθεί στην πρώτη του ύλη, πώς να την διατηρήσει αλλά και πώς να την μαγειρέψει.
Το The Drunken Clam ήταν το πρώτο κρασάδικο στο Πόρτο Χέλι
Ξεκίνησε να δουλεύει σε κουζίνα μια περίοδο της ζωής του και συνέχισε να το κάνει μαζεύοντας εμπειρίες, γνώσεις και εστιάζοντας στη βαρύτητα της δουλειάς. Μέσα από όλα τα παραπάνω και με την ταυτόχρονη προσωπική προσπάθεια και αναζήτηση (διάβασμα, ψάξιμο), προσπαθούσε να δημιουργεί κάτι που «θα έκανε στον ίδιο», θα του ταίριαζε. Καταλυτικός παράγοντας στην ποιότητα υπηρεσιών που προσφέρει ο Άγγελος και στο ταλέντο που έχει στην κουζίνα, έπαιξαν και τα ταξίδια. Ένα ακόμη χόμπι του. Όταν έχει χρόνο ταξιδεύει συνέχεια και πολύ. Τα ταξίδια αναψυχής ήταν και ταξίδια γεύσεων, δοκιμών και νέων πραγμάτων τα οποία ο Άγγελος δεν φοβήθηκε να αξιοποιήσει και να συνδυάσει. Μας μιλά για την δύσκολη δουλειά του σεφ, η οποία απαιτεί να είσαι ταχύτατος, γρήγορος και σκληρός με τον εαυτό σου. Και η αλήθεια είναι ότι πράγματι πρόκειται για έναν άνθρωπο που κατάφερε να κάνει το χόμπι του μόνιμη εργασία του με ανεβασμένο πήχη, σκληρή δουλειά και αξιοθαύμαστο επαγγελματισμό. Οι επιρροές του είναι σίγουρα οι κοντινοί και δικοί του άνθρωποι, ο Άντονι Μπουρντέν και ο κος Νίκος Σαράντος, ο οποίος είναι φίλος, μέντορας και πελάτης.
Το στήσιμο του μαγαζιού σε πρακτικό επίπεδο διήρκησε λίγο χρόνο. Ωστόσο, πήρε αρκετό χρόνο η προετοιμασία για το πώς θα διαμορφώσει το χώρο μιας και ήθελε να φαίνεται ο χαρακτήρας του, να έχει χαρακτηριστικό στυλ και ταυτότητα και να μην είναι μια αντιγραφή ή να μοιάζει με τα υπόλοιπα. Παράλληλα με την εργασία του έψαχνε και έστηνε το μαγαζί του. Έχει επικεντρωθεί στα γήινα χρώματα σε συνδυασμό με τα θαλασσινά μιας και βρίσκεται σε παραθαλάσσια περιοχή. Ουσιαστικά έκανε μια μίξη των στοιχείων και απέδωσε έναν σύγχρονο σχεδιαστικό συνδυασμό με rustic design. Ακόμη και η πόρτα του βασίστηκε στον τοπικό παραδοσιακό πολιτισμό και βάφτηκε όπως βάφονταν παλιά οι πόρτες των σπιτιών.
Το κλειδί της επιτυχίας του Άγγελου θεωρώ ότι είναι η στάση του. Ο ίδιος βλέπει τον εαυτό του σαν πελάτη και τι θα ήθελε από ένα μαγαζί ο ίδιος. Στηριζόμενος μάλιστα και στα βιώματά του αναφέρει ότι το φαγητό είναι μια σημαντική υπόθεση και ολοκληρωμένη εμπειρία. Ο χώρος, το φαγητό, το ποτό δημιουργούν μια συγκεκριμένη ατμόσφαιρα και αυτό στη συνέχεια δημιουργεί μια εμπειρία. Έτσι ξεφεύγει από τα κλισέ αλλά και την πραγματικότητα με την οποία πολλές φορές βρισκόμαστε αντιμέτωποι ως πελάτες. Ο ίδιος επέλεξε να δημιουργήσει ένα μικρό μενού δύο σελίδων γιατί θέλει οι πρώτες ύλες του να είναι φρέσκιες και αντάξιες των προσδοκιών του.
Τα μεγάλα μενού, όπως τονίζει, είναι και αμφιβόλου ποιότητας όπως συνειδητοποιούμε για τους αυτονόητους λόγους. Έχουν υπάρξει πολλές φορές στον ένα χρόνο λειτουργίας του μαγαζιού την περσινή σεζόν όπου λόγω έλλειψης πρώτων υλών -μεγάλη ζήτηση στην περιοχή- πήγε μόνος του για να ψαρέψει τα προϊόντα που ήθελε. Για την προμήθεια του μαγαζιού επικεντρώνεται στους ανθρώπους της περιοχής για τις πρώτες ύλες και για τα ποτά σε μικρές ελληνικές μικροζυθοποιίες αλλά και ξένες. Ο λόγος είναι ότι του αρέσει και επιλέγει να στηρίζει μικροπαραγωγούς. Επιπλέον, πέρα από τον λόγο αυτό, οι μικροπαραγωγοί προσφέρουν και καλύτερη ποιότητα από προϊόντα ευρείας κατανάλωσης.
Το μαγαζί λειτουργεί σεζόν και οι τιμές είναι απίστευτα προσιτές και προσαρμοσμένες στην ελληνική πραγματικότητα της οικονομικής κρίσης
Κλείνοντας, ρωτήσαμε τον Άγγελο τι προτρέπει τους συνομηλίκους και νέους μιας και ο ίδιος έκανε ένα μεγάλο βήμα σε περίοδο κρίσης και όχι μόνο τα κατάφερε αλλά όπως δείχνουν τα πράγματα διαπρέπει. Εκείνος απαντά ότι τους προτρέπει να πάρουν ρίσκο, είναι πολύ σημαντικό να κάνει κανείς όσα ονειρεύτηκε και όσα αγαπά. Καταλήγουμε να γερνάμε, λέει, και να έχουμε κάνει ελάχιστα από όσα ονειρευτήκαμε. Είναι πολύ σημαντικό να παίρνεις ρίσκο για κάτι που σου αρέσει από το να μένεις σε κάτι που δεν σε γεμίζει και σε φθείρει.
Με τον τρόπο που μου μιλούσε ο Άγγελος ήμουν πεπεισμένη ότι είναι πτυχιούχος σεφ, αλλά μάλλον λειτούργησα έχοντας το στερεότυπο του πτυχίου στο νου μου. Ο Άγγελος είναι πτυχιούχος Ναυπηγός Μηχανικός, πέρυσι εργαζόταν- έκανε την πρακτική του και είχε και πρόταση για μια καλή θέση σε μια πολύ καλή εταιρεία ωστόσο δεν του άρεσε, δεν τον γέμιζε σαν εργασία. Έτσι σκέφτηκε να κάνει αυτή την κίνηση, καθώς του αρέσει, είναι αυτό που ξέρει να κάνει πολύ καλά και δεν μπορεί να φανταστεί τον εαυτό του να κάνει κάτι άλλο. Αρχικά ήταν διστακτικός αλλά όταν βάζει ένα στόχο το υλοποιεί χωρίς να το σκεφτεί δεύτερη φορά. Και όπως τονίζει, δεν χρειάζεται να σπουδάσεις κάτι για να είσαι καλός σε αυτό.
Επιλέγω να κλείσω με αυτά τα λόγια του Άγγελου γιατί είναι η ουσία της ζωής μας τελικά. Θέλει μεγάλο θάρρος να αρπάξεις την ζωή και να την ορίσεις με βάση αυτά που ονειρεύτηκες και αγαπάς. Και πέρα από την ιδιαίτερη χαρά και αισιοδοξία που μου προσέφερε η συζήτηση με τον Άγγελο ένιωσα ότι πλέον κερδίζει το μεράκι, το ταλέντο και η ποιότητα από μοναδικούς χώρους που φτιάχνουν άνθρωποι που βλέπουν τους εαυτούς τους σαν πελάτες για να προσφέρουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Έχοντας κανείς αυτή την ενσυναίσθηση, σεβασμό και σοβαρότητα μόνο να διαπρέψει μπορεί.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.