Οι “My Drunken Haze”, μια φρέσκια μπάντα με επιρροές άλλοτε παλιάς μουσικής των 60’s , άλλοτε ψυχεδελικής και άλλοτε dream pop, ετοιμάζεται να ανέβει σήμερα στην σκηνή του Let Me Know Festival, στο χώρο του Χυτηρίου στον Κεραμεικό.
Λίγο πριν την live εμφάνιση τους, μιλούν στο 3pointmagazine.gr για την μουσική τους, τις προσδοκίες τους για το μέλλον, την εναλλακτική μουσική σκηνή της Ελλάδας και για το τι μας ετοιμάζουν για απόψε.
-Πείτε μου λίγα λόγια για την πορεία του συγκροτήματος
Σπύρος: Το συγκρότημα ξεκίνησε από εμένα το 2010, σαν φολκ ντουέτο και μετά από ένα χρόνο ήρθε ο Χάρης στην μπάντα με άλλα τρία άτομα που δεν είναι τώρα μαζί μας. Ασχέτως από τα άτομα που έφυγαν ή έμειναν στην μπάντα οι Μy Drunken Haze υπάρχουν σαν full μπάντα από το 2011 και έπειτα.
-Από πού προέκυψε το όνομα;
Σπύρος: Από μία τηλεοπτική σειρά, «Πράκτορας στο Τσακ». Σε μία σκηνή, ο πρωταγωνιστής κρατάει ένα μπουκάλι ουίσκι, ενώ έχει χωρίσει με την κοπέλα του λέει ότι «on my drunken haze», δηλαδή «πάνω στο μεθύσι μου έκανα αυτή την βλακεία». Είναι κάτι που με εκφράζει πολύ, γιατί και σε μένα έχει τύχει κάτι παρόμοιο πολλές φορές.
Αριστερά ο Χάρης και δεξιά ο Σπύρος μας μιλούν για την μπάντα τους που διαρκώς έχει μεγαλύτερη απήχηση.
-Στον πρώτο σας δίσκο, στο πρώτο του μέρος, παίζετε “παλιά” rock ‘n’ roll μουσική. Πώς μία μπάντα που αποτελείται από νέα παιδιά αποφάσισε να παίξει μουσική του παρελθόντος;
Χάρης: Αυτή η μουσική μας αντιπροσωπεύει και μας συγκινεί και πιστεύω ότι αξίζει να ασχολείται κάποιος με τέτοιου είδους μουσική.
Σπυρος: Είναι μουσική που την άκουγα σχεδόν δέκα χρόνια πριν βγει ο δίσκος, οπότε μου ήταν γνώριμη και οικεία. Βέβαια το να ακούς ένα δίσκο και να ηχογραφείς είναι τελείως διαφορετική διαδικασία.
-Η άλλη πλευρά του δίσκου είναι πιο σκοτεινή. Πώς προέκυψαν δύο τόσο διαφορετικοί ήχοι και συναισθήματα;
Χάρης: Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής να υπάρχει μία φωτεινή και μία σκοτεινή πλευρά. Αυτή η δυαδικότητα πρέπει κάπως να εκφραστεί. Η δεύτερη πλευρά του δίσκου μας λοιπόν είναι πιο μελαγχολική και πιο κινηματογραφική.
-Εσείς δέχεστε το χαρακτηρισμό της “εναλλακτικής” μπάντας, μιας και το φεστιβάλ που θα παίξετε φιλοξενεί alternative συγκροτήματα;
Σπύρος: Εναλλακτική είναι μία μπάντα που δημιουργεί έναν ήχο διαφορετικό από τις υπόλοιπες, οπότε ναι τον δεχόμαστε αυτό τον χαρακτηρισμό.
Χάρης: Ναι, τον δεχόμαστε αυτόν το χαρακτηρισμό. Κάπως πρέπει να οριοθετήσουμε και να οριοθετηθούμε στο χάος της μουσικής για να μπορούμε να καταλάβουμε τι είμαστε εν τέλει, έστω και με ένα τόσο ευρύ χαρακτηρισμό.
-Πιστεύετε δηλαδή ότι υπάρχει εναλλακτική μουσική σκηνή στην Ελλάδα;
Χάρης: Με την ευρεία έννοια ναι, υπάρχει. Υπάρχουν άνθρωποι που δημιουργούν μουσική, η οποία είτε θα παίξει σπάνια στα ραδιόφωνα, είτε δεν θα παίξει καθόλου. Βέβαια αυτή η κατηγορία της μουσικής είναι πολύ διαφορετική και μπορεί να υπάρξει σε πολλά διαφορετικά είδη.
Γωγώ: Ο ορισμός εναλλακτικος έχει να κάνει και πως ορίζει κάποιος την mainstream μουσικη στην Ελλάδα.
Σπύρος: Υπάρχουν μπάντες που παράγουν διαφορετικό ήχο, αλλά για μένα δεν υπάρχει εναλλακτική μουσική σκηνή στην Ελλάδα. Μία μουσική σκηνή δημιουργείται από μπάντες που υποστηρίζουν η μία την άλλη και έχουν κατά κάποιο τρόπο κοινή πορεία. Στην Ελλάδα δεν υφίσταται κάτι τέτοιο, μιας και τα συγκροτήματα είναι πολύ λίγα και διάσπαρτα.
Τι να περιμένουμε από εσάς σήμερα στο Let Me Know Festival μιας και όσοι σας έχουν δει ζωντανά λένε ότι ο ήχος σας είναι πολύ διαφορετικός από τον ηχογραφημένο.
Σπύρος: Το να παίζει μία μπάντα σαν το cd, για μένα είναι βαρετό γιατί δεν προσφέρει κάτι διαφορετικό στο κοινό.
Χάρης: Τα ζωντανά κομμάτια μας σε σύγκριση με το δίσκο είναι λίγο διαφορετικά, γιατί όταν ηχογραφείς ένα δίσκο έχεις παραπάνω δυνατότητες. Ακολουθείς μία live προσέγγιση, που πιστεύεις ότι έχει την ενέργεια που θες να ακούσεις και έτσι το αποτέλεσμα βγαίνει σχεδόν άρτιο.
Τί πιστεύετε ότι θα σας προσφέρει η συμμετοχή στο Let Me Know Festival;
Χάρης: Το φεστιβάλ αυτό, πιστεύω, ότι λειτουργεί σαν φάρος για τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν σε αυτό. Θα γίνω λίγο ποιητικός τώρα, σε αυτή την σκοτεινή θάλασσα που βρίσκεται αυτή τη στιγμή η χώρα μας, ξεπροβάλει μία αχτίδα φωτός που σου δείχνει ότι υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι που ασχολούνται με αυτό το είδος της μουσικής.
Γωγώ: Ένα ακόμη θετικό είναι ότι αλληλεπιδρούν και οι μπάντες μεταξύ τους, υπάρχει μία ζύμωση και γνωρίζεις καινούρια άτομα και καινούριες μουσικές.
-Εμφανίζεστε μαζί με τους Keep Shelly In Athens. Ποια πιστεύετε ότι είναι τα στοιχεία που σας ενώνουν μουσικά με αυτό το συγκρότημα;
Σπύρος: Τα αισθαντικά γυναικεία φωνητικά, ειδικά στις μπαλάντες και στον dream pop ήχο. Ο ήχος τους είναι λίγο πιο 80ς.
Χάρης: Η ατμόσφαιρα και ο χώρος που δημιουργεί η φωνή.
-Γιατί επιλέγετε αγγλικό στίχο και κατά πόσο μπορεί το ελληνικό κοινό να ταυτιστεί με στίχους που δεν είναι στην μητρική του γλώσσα;
Χάρης: Θεωρώ πάρα πολύ δύσκολο το να γράψεις κομμάτια στα ελληνικά, γιατί πρέπει εκείνη τη στιγμή να έχεις στο μυαλό σου κάτι τέλειο. Πιστεύω βέβαια ότι η ελληνική γλώσσα μπορεί να σου δώσει τη δυνατότητα να κάνεις κάτι τέτοιο, αλλά θεωρώ ότι πολλοί λίγοι καλλιτέχνες μπορούν να γράψουν σε ελληνικό στίχο και να συγκινήσουν αληθινά το κοινό. Όταν λέω καλλιτέχνες εδώ, εννοώ αυτούς που εντάσσουμε στην ευρύτερη ομπρέλα του εναλλακτικού. Για παράδειγμα ο “the boy”, καταφέρνει να το κάνει αυτό απίστευτα.
Σπύρος: Αν έγραφα στίχους στα ελληνικά θα ήθελα να παίζω παλιά λαϊκή μουσική, τώρα δεν μπορώ να το συνδέσω με τον ήχο που ασχολούμαι. Ακούω αγγλική από τα έντεκα μου, οπότε δεν μου ήταν δύσκολο να γράφω αγγλικούς στίχους.
-Ποια είναι η διαδικασία για να γράψετε ένα κομμάτι;
Χάρης: Ο Σπύρος συνήθως γράφει τους στίχους από πριν. Εγώ θεωρώ ότι στην πορεία μπορεί να βγει ένας στίχος. Είμαι της άποψης ότι η μουσική έρχεται πρώτα και μετά την ντύνουμε με ένα νοηματικό περιεχόμενο. Μπορεί βέβαια κάποιος να παρουσιάσει έναν σχεδόν ολοκληρωμένο κομμάτι. Δεν υπάρχει συνταγή ή φόρμουλα.
Τι εύχεστε για το μέλλον;
Σπύρος: Να δουλέψουμε νέα μουσική και τα νέα μας κομμάτια, όσο καιρό και αν πάρει αυτό.
Χάρης: Να συνεχίσουμε να μπορούμε παίζουμε μουσική. Σε μία τέτοια πραγματικότητα, που είσαι αβέβαιος για το μέλλον εγώ θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που μπορώ να αφιερώνω χρόνο στην μουσική, σε αυτό που αγαπάω. Πλέον θεωρείται κάτι σαν πολυτέλεια όλο αυτό.
**Φωτογραφίες: Κίμωνας Αλέξης Κοκκινάρης
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.