Λένε ότι τα ταξίδια είναι πολύτιμες εμπειρίες. Σε αναζωογονούν, σε αλλάζουν και σε γεμίζουν αξέχαστες εμπειρίες. Από τη μία είναι τα ταξίδια για τα οποία δαπανάς χρόνο και χρήμα και πρακτικά βρίσκεσαι σε κάποιο άλλο μέρος.
Από την άλλη είναι τα ταξίδια που είναι εντελώς ανέξοδα και σε πηγαίνουν όπου θελήσει η καρδιά και το μυαλό σου.
Όταν μάλιστα η δεύτερη κατηγορία ταξιδιών γίνεται με προορισμό την παιδική ηλικία, τότε το ταξίδι είναι ανεκτίμητο. Ένα τέτοιο ταξίδι θα μπορούσε να θεωρηθεί και το άκουσμα των τραγουδιών της Λιλιπούπολης για όσους στην παιδική ή και μεγαλύτερη ηλικία είχαν ακούσει κάποια τραγούδια ή είχαν προλάβει τη ζωντανή μετάδοσή τους από τη συχνότητα του Τρίτου Προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας από το 1976 έως το 1980.
Σε μία περίοδο όπου το “παιδικό” έχει εκλείψει παντελώς από κάθε πτυχή του Τύπου, η περίοδος της διεύθυνσης του Μάνου Χατζηδάκι στο Τρίτο Πρόγραμμα, ήταν μια πολιτιστική-κοινωνική όαση για παιδιά και μεγάλους, παρά τον σφοδρό πόλεμο που δέχτηκε από τη Δεξιά τόσο ο ίδιος ο Χατζιδάκις, όσο και οι συντελεστές της Λιλιπούπολης (συνθέτες, μουσικοί, στιχουργοί, τραγουδιστές, ηθοποιοί).
Μπορεί μία μεγάλη μερίδα του κόσμου να θεωρεί πως τα τραγούδια της Λιλιπούπολης (που την περίοδο της μετάδοσής τους ήταν ολόκληρες εκπομπές με αφηγήσεις και ιστορίες) είναι παιδιάστικα, αθώα και ανούσια, ωστόσο η Λιλιπούπολη ήταν το πρώτο και ίσως το μοναδικό “παιδικό” που απευθυνόταν και σε ενήλικες. Διεφθαρμένοι πολιτικοί (Χαρχούδας), αγαθοί επιστήμονες (Δόκτωρ Δρακατώρ), καταπιεσμένοι παπαγάλοι σε κλουβιά πρωταγωνιστούσαν στα τραγούδια και ασκούσαν κριτική χωρίς διακρίσεις σε πρόσωπα και θεσμούς.
Σίγουρα τα μικρά παιδιά δεν καταλάβαιναν για τι ακριβώς μιλούσαν κάποια τραγούδια, ωστόσο μέσα από τη Λιλιπούπολη έμαθαν “Το μικρό και το μεγάλο”, τους “Δώδεκα μήνες αθλητές”, την “Ανατολή και Δύση”, τις “Μέρες της βδομάδας”, τα χρώματα “Ρόζα Ροζαλία”, “Η μαγιονέζα”, “Το χοντρό μπιζέλι”, “Αρκούδα Καφέ”, “Κύλα Γιαουρτοπόταμε”.
Όσον αφορά στους ενήλικες, ο πιο εμφανής παραλληλισμός ήταν ο Δήμαρχος Χαρχούδας ο πονηρός πολιτικάντης που εξαπατά τους πολίτες του με δήθεν υπηρεσίες που “εξυπηρετούν” τον πολίτη (ενώ στην πραγματικότητα τον απομυζούν), φτιάχνει και ξαναφτιάχνει τη “λεωφόρο Γαλάζιας Πεταλούδας” (εμφανής παραλληλισμός της κατασκευής της Λεωφόρου Συγγρού εκείνη την εποχή).
Ο Χαρχούδας τότε συνδέθηκε με τη Δεξιά Κυβέρνηση ενώ ο Δυστροπόπιγκας με την Αριστερά αντιπολίτευση. Οι διαμαρτυρίες τότε ήταν έντονες, με μερίδα του Τύπου να σχολιάζει τη σειρά σαν κομμουνιστική προπαγάνδα, ενώ η αντίδραση από τους Τσαλδάρη και Λαμπρία ήταν έντονη, με τον Αβέρωφ να δηλώνει: “Ακούμε τη Λιλιπούπολη και νομίζουμε ότι ακούμε Ράδιο Μόσχα”.
Μετά από μία εκπομπή μάλιστα ο Τσαλδάρης τηλεφώνησε ενοχλημένος στη στιχουργό Μαριανίνα Κριεζή, ρωτώντας τι εννοούσε ο Χαρχούδας με τα λεγόμενά του. Η αντίδραση του Χατζιδάκι ήταν να ζητήσει να επαναληφθεί τρις η ίδια εκπομπή για να το εμπεδώσει, ενώ σε τηλεφώνημα της γραμματέως του πολιτικού δεν δίστασε να “διαολοστείλει” τον προϊστάμενο υπουργό του και του ζήτησε, αν είχε τα κότσια, να τον απολύσει.
Οι αντιστάσεις του Χατζιδάκι κράτησαν τέσσερα χρόνια, ώσπου το 1980 η κυβέρνηση Καραμανλή αποφάσισε να σταματήσει την εκπομπή. Από τις 400 περίπου μπομπίνες τριών χρόνων διασώθηκαν μόνο γύρω στις 100. Οι υπόλοιπες σβήστηκαν ή πετάχτηκαν.
Στα τέλη της ίδιας χρονιάς κυκλοφόρησε για πρώτη φορά ο δίσκος με τα τραγούδια της, τα οποία ερμηνεύουν οι Σπύρος Σακκάς, Αντώνης Κοντογεωργίου, Σαβίνα Γιαννάτου και Μαριέλλη Σφακιανάκη. Οι συνθέσεις ανήκουν στους Λένα Πλάτωνος, Δημήτρη Μαραγκόπουλο και Νίκο Κυπουργό, σε στίχους Μαριανίνας Κριεζή συνοδευόμενοι από τα μουσικά σύνολα της ΕΡΤ.
Παρότι έχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε που πρωτοακούστηκαν τα τραγούδια, η αξία τους είναι διαχρονική και ανεκτίμητη. Ακόμη και σήμερα στο άκουσμά τους τα μικρά παιδιά μαθαίνουν τη ζωή μέσα από υπέροχες μουσικές και στίχους με έναν τρόπο παραμυθένιο, που εξάπτει την φαντασία, ενώ οι μεγαλύτεροι ξαναζωντανεύουν τις αναμνήσεις τους και γίνονται για λίγο πάλι παιδιά.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.