Η Ευτυχία Μητρίτσα μετά από μια επιτυχημένη εμφάνιση στο Club του Σταυρού του Nότου (στις 26.2), επιστρέφει την Τετάρτη 16 Μαρτίου, για ακόμα μια βραδιά στον ίδιο χώρο, παρουσιάζοντας ένα πρόγραμμα – προσωπογραφία.
Πιο διάφανη από ποτέ, θυμάται τα ηχοχρώματα του τραγουδιού που την έκαναν να συγκινηθεί και να περιπλανηθεί στα αριστουργήματα της έντεχνης, λαϊκής και παραδοσιακής μουσικής. Παρέα με τρεις εξαιρετικούς μουσικούς αναζητά την απλότητα και την αμεσότητα σε τραγούδια που ανασύρονται σα μνήμες παιδικές και βρίσκουν διέξοδο στα χείλη μας. Με τρόπο λιτό και ουσιαστικό, επιστρέφει στη δύναμη του ακουστικού ήχου και μας φέρνει κοντά στην καταγωγή των τραγουδιών.
Το κλαρίνο, το λαούτο, η κλασική κιθάρα, το πιάνο και το μπάσο φτιάχνουν ένα τοπίο από εικόνες γνώριμες, μα και απρόβλεπτες. Ο Τσιτσάνης, ο Τούντας, ο Χιώτης, ο Μικρούτσικος, ο Λοΐζος, ο Ξυδάκης, ο Σούκας, ο Ζαμπέτας, ο Καλδάρας, ο Μαμαγκάκης, ο Χατζιδάκις και πολλοί άλλοι συναντιούνται σε ένα πρόγραμμα που αποκαλύπτει τις πιο βαθιές επιρροές της Ευτυχίας. Οδηγός η ζεστή φωνή της και η συγκινητική εκφραστική της δύναμη.
Άρχισες να ασχολείσαι με τη μουσική πριν από…πολλά χρόνια, όσο πίσω με πάνε οι παιδικές μου μνήμες. Εν αρχή ην ο στίχος ή η μουσική για σένα;
Ο στίχος είναι η αφετηρία, το σενάριο. Η μουσική είναι η σκηνοθεσία.
Υπάρχει κάποιο τραγούδι σου που να αγαπάς περισσότερο;
Αυτή την περίοδο αγαπώ το πιο καινούριο μου, το “Μου λένε να μη σ᾽ αγαπώ”. Αισθάνομαι πως αναδεικνύει μια ερμηνευτική μου πλευρά που ως τώρα έμενε πιο κρυμμένη. Χαίρομαι που με το τραγούδι αυτό, που μου χάρισαν ο Νίκος Καλλίνης και ο Γιώργος Πολυμενάκος, βγήκε στο φως η πιο λαϊκή και παραδοσιακή μουσική μου καταγωγή.
Τι μουσική ακούς; Υπάρχει κάποιο άλμπουμ που να ξεχώρισες μέσα στο 2015 αλλά και τις πρώτες μέρες του 2016 που διανύουμε;
Προσπαθώ να ακούω ό,τι νέο κυκλοφορεί. Μου άρεσαν αρκετές καινούριες δουλειές. Αισθάνομαι πως διανύουμε μια καλή περίοδο για το ελληνικό τραγούδι, παρά τις οικονομικές δυσκολίες. Ξεχωρίζω για παράδειγμα τα καινούρια album της Γιώτας Νέγκα (Καραμουρατίδης- Ιωάννου), της Ελεονώρας Ζουγανέλη (Μάτσας-Φωτάκη), αλλά και το ντεμπούτο του Πέτρου Μάλαμα και το τελευταίο του Αλέξανδρου Εμμανουηλίδη.
Ζούμε σε μια εποχή όπου με ένα χαμηλό σχετικά μπάτζετ μπορεί κάποιος να φτιάξει μόνος του (d.i.y) αλλά και να κυκλοφορήσει μόνος του μια δουλειά. Αυτή η ελευθερία αλλά και η ευθύνη που χρεώνεται ο δημιουργός είναι κάτι που ωφελεί τελικά;
Η απόλυτη ελευθερία που έχει να κάνει με την απουσία φίλτρου, μια που όλα κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο, έχει και θετικά και αρνητικά αποτελέσματα. Δημιουργείται η ψευδαίσθηση εξομοίωσης των πάντων και ο μέσος όρος ποιοτικά ίσως χαμηλώνει. Είναι εύκολο επίσης μέσα στην τόση πληροφορία, μια καλή δουλειά να χαθεί. Από την άλλη είναι και μονόδρομος αφού ο καθένας ψάχνει ένα τρόπο να εκφραστεί και να επικοινωνήσει το έργο του. Όλα εξαρτώνται από την ωριμότητα του καλλιτέχνη, αλλά και του κοινού.
photo: Marlena Teresa Strzyzewska
Στον αντίποδα του πράγματος «στεγάζεσαι» κάτω από την ομπρέλα δισκογραφικής εταιρείας από τις λίγες που ακόμα υπάρχουν στο μουσικό χάρτη. Θεωρείς ότι είσαι από τους «τυχερούς»;
Τύχη είναι να ανήκω σε ένα δισκογραφικό περιβάλλον που καταλαβαίνει τη “μουσική μου γλώσσα”, πιστεύει σε μένα και σε αυτό που κάνω και έχει να μου προσφέρει κάποιες λύσεις πρακτικές πάνω στην μουσική μου εργασία, σε επίπεδο παραγωγής και προώθησης. Αισθάνομαι λοιπόν τυχερή γιατί η συνεργασία μου με τον Μικρό Ήρωα και τον Άγγελο Σφακιανάκη έχει αυτά τα χαρακτηριστικά.
“Η απόλυτη ελευθερία που έχει να κάνει με την απουσία φίλτρου, μια που όλα κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο, έχει και θετικά και αρνητικά αποτελέσματα. Δημιουργείται η ψευδαίσθηση εξομοίωσης των πάντων και ο μέσος όρος ποιοτικά ίσως χαμηλώνει”.
Τον περασμένο Γενάρη συμμετείχες στην 4η βραδιά του Μικρού Πολυτεχνείου «Νέοι στιχουργοί στο φως». Πες μου για αυτή την εμπειρία και την δική σου επαφή με έναν καινούργιο στίχο από μια καινούργια στιχουργό…
Τη βραδιά αυτή την ευχαριστήθηκα πάρα πολύ, γιατί η χαρά που εισπράξαμε με τη Νάντια Δουλαβέρα, από την αποδοχή και τη συγκίνηση που δημιούργησε η “Ηλέκτρα”, ήταν μεγάλη. Η μουσική μας συνάντηση σ᾽ αυτό το τραγούδι είναι από τα πιο μαγικά πράγματα που έχω κάνει. Όλη όμως η βραδιά είχε πολύ ενδιαφέρον, γιατί ακούστηκαν πολλά ωραία τραγούδια. Το Μικρό Πολυτεχνείο είναι μια φιλόδοξη ομάδα νέων δημιουργών, όπου μέσα από όλες αυτές τις ζυμώσεις βγαίνουν στο φως νέοι, ταλαντούχοι στιχουργοί κι αυτό είναι πολύ αισιόδοξο για το τραγούδι. Εύχομαι να προκύψουν και επόμενες συνεργασίες.
Όλο αυτό που συμβαίνει γύρω μας καθημερινά ειδικά με το μείζον θέμα του προσφυγικού που παίρνει διαρκώς τεράστιες διαστάσεις κυρίως μετά τα τελευταία γεγονότα σε απογοητεύει, σε θυμώνει, σε πεισμώνει;
Αρχικά μου δημιουργεί ένα αίσθημα ματαιότητας για την τύχη του πολιτισμού μας εν γένει και πολλά ερωτηματικά για το απάνθρωπο πρόσωπο της εξουσίας, ειδικά στη μεγάλη κλίμακα. Όλη όμως αυτή η υπερπροσφορά των απλών ανθρώπων και η εθελοντική βοήθεια από το υστέρημα του καθενός με κάνει να ελπίζω ότι δεν έχει χαθεί ο σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή κι ότι όσο κι αν οι ηγεσίες και τα οικονομικά συμφέροντα θέλουν να μας μεταφράζουν σε νούμερα και να μας τσουβαλιάζουν σαν παράσιτα του κόσμου αυτού, η αλληλεγγύη των λαών δεν πρόκειται να ποδοπατηθεί έτσι απλά.
photo: Marlena Teresa Strzyzewska
Την Τετάρτη 16 Μαρτίου θα εμφανιστείς στο Σταυρό του Νότου για ακόμα μια ξεχωριστή μουσική παράσταση. Μίλησε μας για αυτή τη βραδιά…
Ανυπομονώ να βρεθώ ξανά στη σκηνή του Σταυρού του Νότου Club. Η αίσθηση που πήραμε από τον κόσμο στο πρώτο μας live (στις 25.2) ήταν πολύ καλή, γι´αυτό και θέλουμε να το επαναλάβουμε. Έχουμε ετοιμάσει με τη μπάντα μου ένα πρόγραμμα- προσωπογραφία, που περιέχει όλα όσα αγαπώ. Τραγούδια από τη δισκογραφία μου, τραγούδια καινούρια που δεν έχουν ηχογραφηθεί ακόμα, αλλά και πολλά άλλα τραγούδια συνθετών που έχω “ζηλέψει”, από την έντεχνη, λαϊκή καθώς και παραδοσιακή μουσική. Είμαι πολύ χαρούμενη που έχω δίπλα μου τρεις εξαιρετικούς μουσικούς τον Δημήτρη Σίντο, τον Άρη Κονιδάρη και τον Διονύση Θεοδώση. Τα παιδιά με βοήθησαν να φτιάξουμε μαζί τον ήχο που φανταζόμουν γι’ αυτές τις εμφανίσεις κι ελπίζω να το χαρείτε κι εσείς όσο κι εμείς.
photo: Marlena Teresa Strzyzewska
Τα επόμενα σχέδια σου; Να περιμένουμε κάποιο καινούργιο δισκογραφικό βήμα ή είναι ακόμα νωρίς;
Είναι κάπως νωρίς ακόμα να μιλάω για ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά. Προς το παρόν ετοιμάζουμε ένα βίντεοκλιπ για το “Μου λένε να μη σ᾽αγαπώ” και πειραματιζόμαστε ενορχηστρωτικά πάνω στα καινούρια τραγούδια που θέλω να ηχογραφήσω. Εκτός αυτού θέλω να παρουσιάσουμε και σε άλλους χώρους την παράσταση μας, εντός κι εκτός Αθήνας. Ελπίζω κάπου να συναντηθούμε.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.