Δανειζόμενη στοιχεία από τον κ. Γιάννη Πανούση, καθηγητή Εγκληματολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, θα ήθελα να παραθέσω τα παρακάτω λόγια του: «το έγκλημα έχει τέσσερα νοήματα: το κατά λέξιν, το αλληγορικό, το ηθικό και το πνευματικό». Όπως επίσης το ότι «στο ερώτημα: ποιος ή τί γεννάει το έγκλημα, η θεωρία έχει απαντήσει με διαφορετικές και συχνά αλληλοσυγκρουόμενες εκδοχές».
Δεν γνωρίζω σε ποια κατηγορία ανήκει ο εγκληματίας που εμπλέκεται σε τροχαίο και εγκαταλείπει το θύμα, ούτε γνωρίζω τι τον ώθησε να οδηγηθεί σε αυτή την εγκληματική πράξη. Το μόνο που θεωρώ δεδομένο είναι ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο εγκληματία! Θα πρόσθετα στο χαρακτηρισμό «δειλός εγκληματίας».
Τα ερωτήματα που γεννιούνται αυτόματα είναι: πώς είναι δυνατόν κάποιος να κάνει τέτοιο φρικτό πράγμα και πώς μπορεί και ζει ή μάλλον πώς μπορεί και συνεχίζει τη ζωή του, έχοντας στη σκέψη του το συμβάν;
Δεν είμαι σε θέση να δεχτώ δικαιολογίες του τύπου «φοβήθηκα τις συνέπειες», «δεν κατάλαβα τι ακριβώς έγινε» και άλλα παρόμοια… Είναι αδιανόητο να αφήνουμε ανθρώπους αβοήθητους και είναι φρικτό να χάνονται ζωές ή να χειροτερεύει η κατάστασή τους, επειδή ο κάθε εγκληματίας δε σταμάτησε να βοηθήσει ή να πάρει τηλέφωνο για ασθενοφόρο. Ακόμα και ο πιο δειλός άνθρωπος θα έπρεπε να τηλεφωνήσει για βοήθεια, έστω και ανώνυμα…
Μιλάμε για ανθρώπινες ζωές, μιλάμε για ζωές που αλλάζουν μετά από τέτοια συμβάντα, μιλάμε για πόνο τόσο σωματικό, όσο και ψυχικό. Με τρομάζει, αλλά συνάμα με κάνει και αηδιάζω μια κοινωνία που αποτελείται από τέτοιους ανθρώπους, που το μόνο που σκέφτονται είναι ο εαυτός τους. Ουσιαστικά, το πώς θα γλυτώσουν το τομάρι τους, με κόστος ακόμα και μια ανθρώπινη ζωή ή μια ζωή με φοβερή ταλαιπωρία.
Πιστεύω ότι κάθε Δήμος, αλλά και κάθε κοινωνία συνολικά, θα πρέπει να λάβει κάποια μέτρα, τόσο για την καταπολέμηση τέτοιων πράξεων, όσο και για την πρόληψη αυτών. Το πρώτο βήμα μπορεί να ξεκινήσει από το να οργανώνονται ομιλίες περί της αξίας της ανθρώπινης ζωής, καθώς επίσης και ομιλίες για το πώς μπορούμε, με διάφορες ενέργειες, να σώσουμε μια ανθρώπινη ζωή ή να βοηθήσουμε να σωθεί μια ανθρώπινη ζωή. Φυσικά, σε αυτές τις ομιλίες θα πρωτοστατούν ειδικοί επιστήμονες, οι οποίοι θα αναλύουν όλο το φάσμα των περιπτώσεων και στη συνέχεια θα παίρνουν μέρος όλοι οι παρευρισκόμενοι πολίτες, είτε με ερωτήσεις, είτε προβάλλοντας την άποψή τους, είτε ακόμα προτείνοντας λύσεις. Αυτές οι ομιλίες για να έχουν αποτέλεσμα θα πρέπει να γίνονται συστηματικά και όχι μια φορά το χρόνο. Επίσης, κρίνεται αναγκαίο να συμπεριληφθεί σε όλα τα σχολεία κάποιο μάθημα ή κάποια σεμινάρια και σε αυτήν την περίπτωση με συστηματικό τρόπο. Με αυτόν τον τρόπο θα δοθεί η ευκαιρία να καλλιεργηθεί στα παιδιά τόσο η σημασία της ανθρώπινης ζωής, όσο και η αξία της βοήθειας των συνανθρώπων μας.
Πέρα από τα παραπάνω μέτρα, δε θα μπορούσαμε να αφήσουμε απ’ έξω τις αρχές προστασίας των πολιτών και συγκεκριμένα την Αστυνομία και την Αντεγκλεματική Πολιτική της χώρας. Καθίσταται επιτακτική ανάγκη να διαμορφωθεί ή να τροποποιηθεί η νομοθεσία για τέτοια συμβάντα, ώστε να δίνουν την αίσθηση της ασφάλειας τόσο στα θύματα, όσο και στους θύτες. Πιο αναλυτικά, οι νόμοι θα πρέπει να πάρουν μια διαφορετική μορφή, ουσιαστική και αντικειμενική. Δεν πρέπει οι νόμοι να είναι εκδικητικοί, αλλά λαμβάνοντας υπ’ όψη κάθε φορά και τις δυο πλευρές (θύμα – θύτης) να βρίσκουν τις καλύτερες λύσεις με τη συμμετοχή των εμπλεκόμενων. Με το να έχει ο κάθε πολίτης στο νου του ότι η παραδοχή μια άδικης ή λάθος πράξης ή ότι η εμπλοκή του για βοήθεια, θα τον οδηγήσει σε αντίποινα, θα τον καταδικάσει και θα τον στιγματίσει, είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι επιλογές του θα είναι άκρως αντίθετες, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Βεβαίως, είναι απαραίτητο οι κάμερες που ήδη υπάρχουν για την ομαλή κυκλοφορία να είναι ποιοτικές, ώστε να δίνεται η ευκαιρία, να φαίνεται καθαρά ολόκληρο το συμβάν, καθώς και να μπορεί να διακρίνονται τα αυτοκίνητα και οι αριθμοί των πινακίδων.
Καθίσταται φανερό πως για να υπάρξει μια κινητοποίηση, να οργανωθεί η κοινωνία και να υπάρξουν αποτελέσματα, πρέπει να συνεργαστούν οι θεσμοί της χώρας. Ουσιαστικά, πρέπει να συνεργαστεί ολόκληρη η κοινωνία, το υπουργείο Δικαιοσύνης, το υπουργείο Παιδείας, το υπουργείο Υγείας, οι πολίτες. Πρόκειται για μια αναγκαία και ουσιαστική δουλειά που θα βοηθήσει να γίνει ο κόσμος πιο ανθρώπινος, που θα οδηγήσει τους ανθρώπους να νοιάζονται ο ένας για τον άλλον και σίγουρα δε θα βλέπουμε ανθρώπους, χωρίς ανθρωπιά…
Αναστασία Τσακάλογλου– 12/09/2013
*Το άρθρο είναι αφιερωμένο στην αγαπημένη μου ξαδέρφη Βίκυ, που δόξα το Θεό είναι καλά.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.