Είμαστε όλοι ΚΕΘΕΑ

Της Άντυς Κουκλάδα (Στο Κόκκινο)

Η πλατεία Συντάγματος πλημμύρισε από μουσική και κόσμο. Μπροστά από τα σκαλιά στήθηκε μία σκηνή αλληλεγγύης. Ενώθηκαν αρμονικά οι κραυγές αγωνίας των ανθρώπων μαζί με τις φωνές των καλλιτεχνών, που είπαν ένα βροντερό «όχι» στην αυταρχική Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της κυβέρνησης, με την οποία επιχειρεί την βίαιη κατάλυση του αυτοδιοίκητου του ΚΕΘΕΑ.

Φίλοι, μέλη, εργαζόμενοι και αλληλέγγυοι του ΚΕΘΕΑ έδωσαν ένα ηχηρό μήνυμα ότι ο αγώνας για ένα αυτοδιοίκητο ΚΕΘΕΑ, που θα προσφέρει δωρεάν απεξάρτηση σε όσους το έχουν ανάγκη, είναι διαρκής. Με το βλέμμα στραμμένο στο Κοινοβούλιο, απαίτησαν από την Κυβέρνηση να αποσύρει την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, με την οποία προσπαθεί να μεταλλάξει τον Οργανισμό σε έναν ακόμη φορέα διορισμένων.

«Είναι μία συναυλία υποστήριξης από καλλιτέχνες που θέλουν να αντισταθούν στην κατάλυση του αυτοδιοίκητου ΚΕΘΕΑ. Είμαστε εδώ, γιατί ανησυχούμε για την απεξάρτηση στη χώρα και τους εξυπηρετούμενους που έχουμε. Ανησυχούμε για την πορεία ενός οργανισμού που επί 37 χρόνια έχει φτιάξει ένα πολύ μεγάλο δίκτυο και φοβόμαστε ότι θα μπλέξει σε πολιτικά παιχνίδια. Γιατί είμαστε αντίθετοι στη λογική της υγείας που είναι συνυφασμένη με το χρήμα. Αυτές οι πράξεις, ξεκινούν από το ΚΕΘΕΑ και στη συνέχεια, θα επηρεάσουν το κοινωνικό κράτος και τη δημόσια υγεία», είπε stokokkino.gr, ο πρόεδρος συλλόγου εργαζομένων στο ΚΕΘΕΑ, Δημήτρης Κολοκάθης.

Λίγο πριν τις 19.00, ανέβηκε στη σκηνή ο Στάθης Δρογώσης, που άνοιξε τη βραδιά με το «Βιαστικό πουλί του Νότου». Όπως δήλωσε stokokkino.gr, «το ΚΕΘΕΑ είναι πεντακάθαρο και πάνω από 30 χρόνια βοηθάει χρήστες να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους. Είναι οργανισμός – πρότυπο για τη χώρα και η ξαφνική κατάργηση του αυτοδιοίκητου μόνο ερωτήματα δημιουργεί». Ο ίδιος, συμμετείχε στη συναυλία, προκειμένου να βοηθήσει, όπως είπε, να μαθευτεί το πρόβλημα, καθώς για πολλά χρόνια, είναι εθελοντής του προγράμματος Στροφή του ΚΕΘΕΑ. «Πιστεύω ότι το λάθος της κυβέρνησης πρέπει να διορθωθεί άμεσα. Και οι συναυλίες και όλες οι μορφές διαμαρτυρίας πρέπει να έχουν αυτόν τον στόχο. Η πολιτική ενάντια στα ναρκωτικά δεν πρέπει να έχει “κομματικές” στοχεύσεις. Το ΚΕΘΕΑ πρέπει να υποστηριχτεί από όλους μας».

O Λεωνίδας, πρώην εξαρτημένος, έδωσε από τη σκηνή το δικό του μήνυμα για την ανάσα ζωής που του προσέφερε το ΚΕΘΕΑ. «Το 1996 παρουσιάστηκα φαντάρος. Η ζωή μου πήρε διαφορετική ροπή και άρχισα τη χρήση. Το 2007 έφτασα στον πάτο και τότε σκέφτηκα ότι αυτό πρέπει να αλλάξει. Είδα μια τεράστια ανηφόρα και ρώτησα τον εαυτό μου: πού θα φτάσεις; Μπροστά ανηφόρα και πίσω γκρεμός. Το πήρα απόφαση και είπα ότι θα ανέβω και θα φτάσω. Τότε, μπήκα στο ΚΕΘΕΑ. Εδώ και δωδεκάμιση χρόνια είμαι καθαρός. Μέσα από το ΚΕΘΕΑ τελείωσα το Λύκειο, μπήκα σε ΙΕΚ και σήμερα εργάζομαι ως εικονολήπτης». «Είμαι ο Λεωνίδας και είμαι ΚΕΘΕΑ».

«Είναι σοκαριστικό αυτό που συμβαίνει με τους εργαζόμενους του ΚΕΘΕΑ. Μπορώ να αφουγκραστώ την αγωνία τους, είμαι εδώ να στηρίξω όσους έχουν ανάγκη. Θεωρώ πάρα πολύ σπουδαίο το έργο του ΚΕΘΕΑ κ η ΠΝΠ είναι τρομερά αυταρχική κίνηση», είπε ο Θοδωρής Μαυρογιώργης, πριν ξεκινήσει να τραγουδά.

«Το ΚΕΘΕΑ, από την ίδρυση του, κατάφερε να έχει ένα μοντέλο διοίκησης εξαιρετικά πρωτοποριακό για τα δεδομένα του τόπου. Η αυτοδιαχείριση, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την θεραπευτική φιλοσοφία του οργανισμού. Δυστυχώς, με την ΠΝΠ και τον διορισμό της διοίκησης από την εκάστοτε κυβέρνηση, θα επηρεαστεί η λειτουργία του οργανισμού», επισήμανε stokokkino.gr, ο μουσικός Παναγιώτης Σκουλάς, που έδωσε το παρών στην συναυλία Αλληλεγγύης.

«Το μίγμα πολιτικής που θα εφαρμοσθεί δεν θα είναι προϊόν συμμετοχικής διαδικασίας μεταξύ των άμεσα εμπλεκομένων στο χώρο της απεξάρτησης, αλλά μια τεχνοκρατική ανάγνωση με κέρδη και ζημιές. Αλίμονό μας, αν σε ένα τέτοιο ευαίσθητο πεδίο τα κριτήρια είναι οικονομικά. Η αναίτια επιθετική πολιτική της κυβέρνησης θα αλλοιώσει τη σύσταση του ΚΕΘΕΑ, τη στιγμή που ο φορέας είναι πρότυπο οικονομικής διαχείρισης και δομή με απτά αποτελέσματα στο κομμάτι της απεξάρτησης και της κοινωνικής ένταξης», πρόσθεσε.

Όμως, το μήνυμα που έδωσε ήταν ξεκάθαρο: «Όχι στην εξάρτηση του ΚΕΘΕΑ από την κυβέρνηση. Σε αυτό τον τόπο ότι αποδεδειγμένα είναι «καθαρό» και υγιές, οφείλει να παραμείνει έτσι και να μην το “βρωμίζουν” οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές».

Which side are you on? (=με ποιά πλευρά είσαι; ) ρώτησαν μουσικά το κοινό οι Last Drive με το που πάτησαν το σανίδι της σκηνής. Ενώ άρχισε να σκοτεινιάζει, στην πλατεία ο κόσμος γινόταν ακόμα πιο πυκνός. Παιδιά, ηλικιωμένοι, πρόσφυγες, απεξαρτημένοι, φίλοι, αλληλέγγυοι και περαστικοί, έσμιξαν σαν μια αγκαλιά αντίστασης ενάντια στην βίαιη κατάλυση του αυτοδιοίκητου του ΚΕΘΕΑ.

Το ΚΕΘΕΑ δεν αλλάζει απλά ζωές , δημιουργεί νέες ζωές. «Κάθε χρόνο 200 από εμάς επανεντάσσονται ομαλά με στόχους και όραμα στη ζωή τους. Η Κυβέρνηση προσβάλει το αυτοδιοίκητο, με τρόπο φασιστικό. Δεν θέλουν ανθρώπους καθαρούς με σκέψη, άποψη και γνώση. Στην φυλακή της ψυχής μου ήμουν μόνος, ενώ τώρα είμαι με ανθρώπους γύρω μου, είμαι με οικογένεια» είπε ο Δημήτρης, που κατάφερε με τη βοήθεια του ΚΕΘΕΑ να εκκινήσει τη ζωή του από το μηδέν. «Είμαι Δημήτρης και είμαι ΚΕΘΕΑ», φώναξε στον κόσμο.

Σε μηνυμά της, μία από τις θεραπεύτριες της Κοινότητας, επισήμανε ότι «η απεξάρτηση είναι θεραπεία. Η θεραπεία είναι δωρεάν. Και χρειάζεται ανθρώπους διαθέσιμους να φτιάξουν μία νέα πραγματικότητα. Τη δική τους. Εμείς δεν είμαστε μπροστά τους. Είμαστε δίπλα τους. Θεραπεία σημαίνει ελευθερία. Δεν με νοιαζει αν ο εξαρτημένος έρχεται απο τη φυλακή. Δεν με νοιάζει αν έρχεται από το δρόμο. Αν είναι μετανάστης ή ομοφυλόφιλος, έλληνας ή ξένος. Θέλω να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπώ».

Η βραδιά κύλησε με παραδοσιακούς ρυθμούς από τις καλλιτεχνικές ομάδες του Πολιτιστικού Στεκιού ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ και τις Χορδές ΚΕΘΕΑ. Η ροή της μουσικής, εναλασσόταν με διηγήσεις. Πολλοί πρώην εξαρτημένοι, ανέβαιναν στη σκηνή και αφηγούνταν την δική τους ιστορία. Με πόνο, θάρρος, συγκίνηση, αποφασιστικότητα. «Η απεξαρτηση ειναι θεραπεία της ψυχής. Χάσαμε τις οικογένειες, τους φίλους και τα παιδιά μας», έλεγαν. «Το ΚΕΘΕΑ μας έδωσε ξανά την ευτυχία να αναγνωρίσουμε τις αξίες της ζωης».

«Χαίρομαι που ενώνουμε τις φωνές μας για το αυτοδιοίκητο του ΚΕΘΕΑ» αναφώνησε μόλις ανέβηκε στην σκηνή ο Φοίβος Δεληβοριάς, ο οποίος τραγούδησε για τον καθρέφτη που μας εμποδίζει να δούμε το διπλανό μας.

«Είμαι η Γιώτα και ήρθα να υποστηρίξω το αυτοδιοίκητο του ΚΕΘΕΑ και νιώθω καλά για αυτό», είπε με τη σειρά της η Γιώτα Νέγκα. «Κάτω τα χέρια από το ΚΕΘΕΑ», φώναζε ο κόσμος. Η συναυλία έκλεισε με τους δυναμικούς Panx Romana που τόνισαν ότι «πάντα ήμασταν κοντά στο ΚΕΘΕΑ και το θέλουμε ελεύθερο. Πρέπει να μείνει ελεύθερο, για τα αδέρφια μας που κινδυνεύουν στους δρόμους. Οι ουσίες μέσα μας, ειναι εξουσίες πάνω μας».

Πάντως, ο πολύχρωμος κόσμος του ΚΕΘΕΑ, απέδειξε ότι είναι αποφασισμένος να ξεχυθεί στους δρόμους και να νικήσει. Ο κόσμος της αυτοδιαχείρισης, δεν θα επιτρέψει σε έναν κυβερνητικό φορέα διορισμένων να διαχειρίζεται τους εξαρτημένους με πολιτικές και κομματικές σκοπιμότητες. Ο κόσμος που αγκαλιάζει τους εξαρτημένους, είναι ένας κόσμος με όραμα. Γιατί, μέσα στα μάτια των ανθρώπων που ξεπέρασαν τους προσωπικούς τους δαίμονες, αποτυπώνεται η ελπίδα εκείνων που ακόμα παλεύουν.

«Όσο κι αν έχουν συμφέρον να μας κρατήσουν εξαρτημένους και παραιτημένους, εμείς θα αντισταθούμε όρθιοι στους δρόμους και στις κοινότητες διεκδικώντας δικαίωμα στη ζωή και στο όραμα», ήταν η φράση ενός πρώην χρήστη.

Πρέπει αυτή η μάχη να είναι νικηφόρα. Γιατί είμαστε όλοι ΚΕΘΕΑ.