Μην θορυβείστε! Όλα αυτά είναι αποκύημα φαντασίας. Ενός βρώμικου, επικίνδυνου μυαλού. Τίποτα από όλα αυτά δε θα μπορούσε να λαμβάνει χώρα στην πολιτισμένη μας κοινωνία. Την τόσο ηθική, δίκαιη και φιλάνθρωπη.
“Από την κουζίνα άκουσε ένα πνιχτό ουρλιαχτό. Σαν κλάμα. Σαν το κλάμα ενός σκύλου. Ήξερε πολύ καλά αυτόν τον ήχο. Κάθε βράδυ, τον άκουγε στην ησυχία του δωματίου του, ανακατεμένο με τη βαριά ανάσα του μεγαλύτερου αδερφού του. Αλλά ακόμα και όταν ξυπνούσε λουσμένος στο φόβο του, δεν ήταν μόνο η ανάσα του Μ. που τον φόβιζε. Μια σκιά ακροβατούσε στο σκοτάδι.
Προσπάθησε να δει στο κάτω κρεβάτι τον αδερφό του να κοιμάται. Το κρεβάτι ήταν άδειο.
Ο Α. πατώντας στις μύτες των ποδιών του, κατευθύνθηκε στην κουζίνα. Άνοιξε την πόρτα, μια χαραμάδα, ίσα-ίσα για να ορμήσει η εικόνα μέσα του. Ο αδερφός του, γυμνός, γονατισμένος στα πλακάκια της κουζίνας σα σκυλί και ο πατέρας του από πίσω του, γυμνός και αυτός. Στο στόμα του Μ. ήταν δεμένο με χαρτοταινία το πατσαβούρι που σκούπιζε η μάνα τους τα πιάτα. Δεν ήταν σκύλος που έκλαιγε. Το πατσαβούρι έκανε αυτόν τον απαίσιο θόρυβο.
Έκλεισε την πόρτα, όσο πιο αθόρυβα μπορούσε και επέστρεψε στο κρεβάτι του. Από το δωμάτιο των γονιών του, άκουγε τη μάνα του που ψιθύριζε κάτι σαν προσευχή και έτσι αποκοιμήθηκε.
Την επόμενη μέρα, ο Α. και ο Μ. γυρνώντας από το σχολείο το σπίτι, πέτυχαν στο δρόμο τον προχθεσινό σκύλο. Ο Μ., μόλις τον είδε, έτρεξε κατά πάνω του και τον έπιασε από την ουρά. Ο Α. τον ακολούθησε τρέχοντας. Οι προχθεσινές πληγές του σκύλου δεν είχαν κλείσει και ο Μ. γέμισε αίματα. Ζήτησε από τον Α. να τον κρατήσει κάτω στο χώμα για να πάρει κάτι από την τσάντα του. Ο Μ. έβγαλε το διαβήτη του και τον κάρφωσε στο μάτι του σκύλου. Ο σκύλος ούρλιαξε.
Το ίδιο βράδυ, ο Α. γυμνός, γονατισμένος στα πλακάκια της κουζίνας, με το πατσαβούρι δεμένο στο στόμα, παρακαλούσε το Θεό να βρει την επομένη ένα σκύλο…”
“Η Κ. ήπιε βιαστικά ένα ποτήρι στυμμένο χυμό, άρπαξε την τσάντα της και βγήκε από το σπίτι. Η μητέρα της, που τη συνόδευε συνήθως μέχρι το ωδείο, έπρεπε να φύγει σήμερα πιο νωρίς για την απογευματινή της βάρδια. Εκμεταλλεύτηκε αυτή την ευκαιρία για να χαζολογήσει λίγο παραπάνω μπροστά στην τηλεόραση. Περπατούσε αφηρημένη, προσπαθώντας να σκεφτεί μια δικαιολογία για την αργοπορία της.
Ακριβώς επειδή περπατούσε αφηρημένη, δεν αντιλήφθηκε τα βήματα που την ακολουθούσαν. Ένα βαρύ χτύπημα στο κεφάλι μούδιασε το σώμα της. Η όραση της θόλωσε.
Σε ένα σκοτεινό δρομάκι, μια σκιά πάνω της τη βίαζε και μια δύναμη της ακινητοποιούσε τα χέρια. Σε λίγο αντάλλαξαν θέσεις. Πάσχισε να σηκωθεί να τρέξει ή έστω να φωνάξει βοήθεια. Το στόμα της ήταν παραγεμισμένο με ένα πατσαβούρι που το συγκρατούσε χαρτοταινία. Ένιωθε τόσο ανήμπορη ακόμα και να κλάψει. Αυτοσχεδίασε ένα τραγούδι μέσα της, σαν προσευχή και το σιγομουρμούριζε.
Οι βαριές ανάσες, κάποτε, σιώπησαν. Ένας οξύς πόνος στο αριστερό της μάτι διέψευσε το στιγμιαίο αίσθημα ανακούφισης. Προσπάθησε να τραβήξει το σουβλερό αντικείμενο που ήταν καρφωμένο στην κόρη της. Τελικά, έπεσε αναίσθητη.
Κάποιος κουτσός, βρώμικος σκύλος έψαχνε για τροφή σε ένα σκουπιδοτενεκέ εκεί γύρω. Πλησίασε το αναίσθητο σώμα. Στάθηκε δίπλα της και άρχισε να γαυγίζει, προσπαθώντας να αποσπάσει την προσοχή κάποιου αδιάφορου περαστικού…”
Η μητέρα της Κ. δεν προλαβαίνει να φτάσει εγκαίρως στο νοσοκομείο. Όταν φτάνει η δεκατριάχρονη έχει υποκύψει στα τραύματά της. Τα κανάλια, όμως, φτάνουν εγκαίρως. Τα πλάνα που μεταδίδουν στην συγκλονισμένη κοινωνία, παρουσιάζουν τη μητέρα της Κ. σαν μια μαινόμενη φιγούρα, κάτι σα ζώο που βρυχάται. Ουρλιάζει μπροστά στην κάμερα ότι καμία τιμωρία δεν είναι αρκετή για τους δράστες. Καμία ποινή δικαστηρίου. Θα τους γδάρει με τα ίδια της τα νύχια. Φυσικά, η τηλεθέαση χτυπάει κόκκινο.
Και η ηθική ισορροπία έμελλε να αποκατασταθεί. Οι δράστες συλλαμβάνονται μετά από την αυτοθυσία και αυταπάρνηση των αστυνομικών να προσφέρουν στην κοινωνία.
Ο Α. και ο Μ., τριάντα πέντε και τριάντα εννιά χρονών αντιστοίχως, βρίσκονται ενώπιον της δικαιοσύνης, και αντιμετωπίζουν τις εξής κατηγορίες για ένα πλήθος εγκλημάτων: ανθρωποκτονία από πρόθεση κατά συρροή, βιασμό κατά μόνας και κατά συναυτουργία κατ’ εξακολούθηση και κατά συρροή, απόπειρα αρπαγής ανηλίκου, αποπλάνηση παιδιού μη συμπληρώσαντος το 10ο έτος της ηλικίας του, πορνογραφία ανηλίκων. Καταδικάζονται από το δικαστήριο. Στη χώρα τους, η θανατική ποινή είναι σε ισχύ. Απόψε, τους αποδίδεται η εσχάτη των ποινών.
Μην θορυβείστε! Όλα τα παραπάνω είναι αποκύημα φαντασίας. Ενός βρώμικου, επικίνδυνου μυαλού. Τίποτα από όλα αυτά δε θα μπορούσε να λαμβάνει χώρα στην πολιτισμένη μας κοινωνία. Την τόσο ηθική, δίκαιη και φιλάνθρωπη.
Ας κάνουμε, όμως, μια δυσάρεστη υπόθεση. Έστω ότι αυτό το αρρωστημένο, φανταστικό κατασκεύασμα συμβεί κάπου, σε κάποια χώρα, σε κάποια κοινωνία, σε κάποια οικογένεια, σε κάποιους ανθρώπους θύματα και θύτες. Ας πούμε εδώ…
Τα οξυμένα δημοκρατικά, φιλεύσπλαχνα, ηθικά αντανακλαστικά μας, καλογυμνασμένα από εικόνες και συμπεριφορές βίας των τηλεοπτικών ρεπορτάζ, θα μας ωθήσουν να πάρουμε θέση. Φυσικά, καταδικάζοντας τη βία από όπου και αν προέρχεται. Με μια καταδίκη και μια δήλωση αλληλεγγύης ξεμπερδεύουμε.
Όσοι συμπάσχουν με τη μητέρα της δεκατριάχρονης για τον αποτρόπαιο θάνατο της κόρης της, θα δηλώσουν: “Απόψε, είμαστε όλοι θύματα σεξουαλικής κακοποίησης”. Αυτοί που τίθενται εναντίον της θανατικής ποινής: “Απόψε, είμαστε όλοι παιδεραστές”. Οι ζωόφιλοι: “Απόψε, είμαστε όλοι αδέσποτα”. Και άλλοι, πιο γενικόλογα και φιλοσοφικά: “Απόψε, είμαστε όλοι θύματα ” και ταυτόχρονα “Απόψε, είμαστε όλοι θύτες”. Τόσο απλά.
Μη βιαστείτε να διαλέξετε το tweet με το οποίο συμφωνείτε. Δεν είστε υποχρεωμένοι να πάρετε αμέσως θέση. Είπαμε, είναι απλώς μια φανταστική ιστορία ενός βρώμικου, επικίνδυνου μυαλού…
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.