Στις 18 Νοεμβρίου του 1926 ο Ιρλανδός συγγραφέας Τζορτζ Μπέρναρντ Σο αρνείται να παραλάβει τα χρήματα από το Νόμπελ Λογοτεχνίας, με το οποίο είχε τιμηθεί έναν περίπου χρόνο νωρίτερα.
Μη έχοντας ανάγκη τα χρήματα, τα δώρισε για μια αγγλική έκδοση του έργου του Αύγουστου Στρίντμπεργκ, λέγοντας πως: “Μπορώ να συγχωρήσω τον Άλφρεντ Νομπέλ για την εφεύρεση του δυναμίτη αλλά μόνο ένα ανθρώπινο τέρας θα μπορούσε να εφεύρει τα Βραβεία Νόμπελ”!
Κι αν οι περισσότεροι πιστεύουν ότι η ύψιστη, κατά πολλούς, διάκριση στον κόσμο, είναι τα βραβεία που αποδίδονται κάθε χρόνο στη μνήμη του ιδρυτή τους, Άλφρεντ Νόμπελ, για κάποιους τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Μπορεί ο Μπέρναρντ Σο να μη δέχτηκε το χρηματικό ποσό που συνοδεύει την παγκόσμια αυτή αναγνώριση και επιβράβευση, ωστόσο στην ιστορία των Νόμπελ έχουν υπάρξει άνθρωποι που δεν αποδέχτηκαν το βραβείο για δικούς τους λόγους ο καθένας.
“Θα δέσμευε την ελευθερία μου”
Εκ πεποιθήσεως αντίθετος με κάθε είδους ανταμοιβή και κάθε βράβευση απ’ όπου κι αν προέρχεται, καθώς αυτή γεννά δεσμεύσεις για τον βραβευόμενο, ο γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας Ζαν Πωλ Σαρτρ αρνήθηκε την παραλαβή του Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1964. Είχε προηγηθεί η άρνηση της παρασημοφόρησης από τo γαλλικό Τάγμα της τιμής (Légion d’ honneur- 1945) και η απόρριψη έδρας στο Κολλέγιο Γαλλίας (Collège de France).
Η άρνηση αυτή έγινε μέσω δημόσιας δήλωσής του στην οποία ανέφερε: “Όσον αφορά τη μεγαλύτερη διάκριση, το Νόμπελ, έπρεπε να την αρνηθώ, όπως αρνήθηκα κάθε άλλη. Ο συγγραφέας δεν πρέπει να γράφει σύμφωνα με κάποιο ίδρυμα ή θεσμό που τον προστατεύει, μα σύμφωνα με τα δικά του πιστεύω.
Για λόγους… ειρήνης
Ένας ακόμη που αρνήθηκε το Νόμπελ (αυτή τη φορά Ειρήνης) ήταν ο ηγέτης του Βορείου Βιετνάμ, Λε Ντουκ Θο. Το 1973 τα μέλη της Επιτροπής αποφάσισαν το εξής οξύμωρο: να μοιραστούν το βραβείο ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Χένρι Κίσιγκερ και ο Λε Ντουκ Θο, για τη συμφωνία ανακωχής των ΗΠΑ – Βορείου Βιετνάμ.
Βέβαια η ανακωχή δεν είχε έρθει, μιας και ο πόλεμος συνεχίζονταν κανονικά. Για λόγους διαμαρτυρίας λοιπόν, ο βιετναμέζος ηγέτης αρνήθηκε να παραλάβει το Νόμπελ, επισημαίνοντας ότι η ειρήνη δεν είχε επιτευχθεί (ο πόλεμος τέλειωσε δύο χρόνια αργότερα).
Ανωτέρα βία
Όσον αφορά εκείνους που αρνήθηκαν το βραβείο για δικούς τους λόγους, αλλά σίγουρα όχι ιδεολογικούς, το 1918 ο σουηδός ποιητής Έρικ Άξελ Κάρλφελντ, που κέρδισε το βραβείο λογοτεχνίας, αρνήθηκε να το παραλάβει επειδή ήταν γραμματέας της Σουηδικής Ακαδημίας εκείνη την εποχή. Το βραβείο δόθηκε μετά θάνατον, το 1931.
Εκείνοι που αναγκάστηκαν
Τέλος, η ιστορία του θεσμού περιλαμβάνει και εκείνους που βραβεύτηκαν από την Επιτροπή, αλλά οι ηγεσίες των χωρών τους δεν τους επέτρεψαν να το παραλάβουν. Ο Χίτλερ απαγόρευσε στους Γερμανούς να δέχονται βραβεία Νόμπελ σε ένδειξη αποστροφής μετά τη βράβευση το 1935 του ειρηνιστή αντι-ναζιστή συγγραφέα Καρλ φον Οσιέτσκι.
Τελικά, η ρύθμιση συμπεριέλαβε τρεις Γερμανούς επιστήμονες που τιμήθηκαν με βραβεία Νόμπελ χημείας και ιατρικής στα τέλη της δεκαετίας του 1930: τον Ρίχαρντ Κουν (Χημεία 1938), τον Αντολφ Μπούτεναντ (Χημεία 1939) και τον Γκέρχαρντ Ντόμαγκ (Ιατρική 1939).
Επίσης, ο ρώσος λογοτέχνης, Μπορίς Πάστερνακ αρνήθηκε να παραλάβει το Νόμπελ λογοτεχνίας, το 1958, κατόπιν αφόρητων πιέσεων της ηγεσίας του σοβιετικού καθεστώτος. Το έργο του “Δόκτωρ Ζιβάγκο” απαγορεύτηκε από την πρώτη στιγμή στη Σοβιετική Ένωση και ο Πάστερνακ απειλούνταν με εξορία ακόμη και μετά την άρνησή του να παραλάβει το βραβείο. Το 1989, το βραβείο δόθηκε στον υιό του Παστερνάκ, Γιεβγκένυ, σε τελετή στη Στοκχόλμη.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.