Πίσω από κάθε τίτλο είδησης κρύβεται μια ολόκληρη ιστορία. Μπροστά από κάθε ιστορία που καλύπτεται ωστόσο, βρίσκεται ένας τίτλος είδησης που άλλα υπογραμμίζει και άλλα αποκρύπτει. Μάθαμε σήμερα το πρωί για ένα τραγικό έγκλημα στο Ελληνικό
«Πυροβολισμοί στη λεωφόρο Βουλιαγμένης», έγραψαν κάποιοι με απόσταση. «Αντιπτέραρχος πυροβόλησε τη σύντροφό του και αυτοκτόνησε» έγραψαν αλλού, με λιγότερη ουδετερότητα. Κανείς, αν όχι λιγότεροι, δεν έγραψε «Γυναίκα ετών 59, δολοφονημένη με πιστόλι από τον ηλικιωμένο σύζυγό της, πρώην εργοδότη της.»
Κάθε ρήμα αναδεικνύει μια σχέση. Κάθε ουσιαστικό την περιγράφει. Θα πει κανείς ότι η δημοσιογραφική ηθική επιβάλει απόσταση, ουδετερότητα και αμεροληψία. Εξ ου και οι πυροβολισμοί χωρίς αυτουργό και χωρίς θύμα. Από την άλλη, μπορεί να πει κανείς ότι ο δημοσιογράφος, γνωρίζοντας το κοινό του, αναδεικνύει και τα στοιχεία που το ενδιαφέρουν.
Εξ ου και ο λεβέντης αντιπτέραρχος που τις σφαίρες που μάλλον δεν έριξε μαχόμενος κάποιον πόλεμο, τις χάρισε στην σύντροφό του.
Πέρα από τις πτυχές που διαφωτίζει ο καθένας ωστόσο, χρέος του δημοσιογράφου είναι να αναδεικνύει και αυτό που είναι σημαντικό. Και στη συνέχεια, να κάνει το σημαντικό, ενδιαφέρον.
Κάθε επόμενη πρόταση είναι ένα επίπεδο της είδησης.
Σύζυγος δολοφόνησε τη σύζυγό του. Χρησιμοποίησε πυροβόλο όπλο για να την σκοτώσει. Εν καιρώ ειρήνης. Σε κατοικημένη περιοχή. Ο άνδρας ήταν 87 ετών και η γυναίκα, 59. Ο άνδρας είχε δουλέψει στις ένοπλες δυνάμεις και αποστρατεύτηκε ως αντιπτέραρχος. Η γυναίκα, ως οικιακή βοηθός και καταγόταν από τη Βουλγαρία. Η γυναίκα προσπάθησε να διαφύγει τραυματισμένη, μπαίνοντας σε περαστικό ταξί. Ο οδηγός της άνοιξε την πόρτα για να την αποβιβάσει πριν ξεκινήσει. Ο φερόμενος ως δράστης αυτοπυροβολήθηκε στο σπίτι του. Πρόθεσή του φαίνεται να ήταν η αυτοκτονία. Αμφότεροι κατέληξαν αργότερα.
Κάθε πρόταση μπορεί να αποτελέσει το σημείο που ο εκάστοτε δημοσιογράφος θα επιλέξει να τονίσει, καλύπτοντας την είδηση από μια διαφορετική πλευρά.
Παρά ωστόσο τη μία ντουζίνα σχεδόν σημεία, βασικότερα ή όχι που έχει στη διάθεσή του κάθε δημοσιογράφος να χρησιμοποιήσει ως σημείο εκκίνησης της είδησης, μερικοί επιλέγουν να ξεκινήσουν όχι από την είδηση, αλλά από τη δημόσια δόμηση ενός κινήτρου για τον δράστη. Λέγεται ότι « του είχε κάνει τη ζωή κόλαση». Τονίζεται ότι πρόκειται περί αντιπτεράρχου, χωρίς προσδιορισμό ότι είναι απόστρατος. Τονίζεται ότι το θύμα ήταν «Βουλγάρα».
Μπροστά σε τέτοιες σαφείς επιλογές δημοσιογράφων να αφηγούνται ιστορίες με τρόπο που εκλιπαρούν για σχόλια τύπου «ε, τί άλλο να έκανε ο άνθρωπος;», η θέση του γράφοντος είναι σαφής. Δεν μπορεί να χρησιμοποιείται το αφήγημα του λεβέντη κι έντιμου στρατιωτικού που «αφαίρεσε τη ζωή» της γυναίκας «του» και μετά πήρε τη ζωή του. Δεν τον ξεπλένει αυτό. Δεν μπορεί να χρησιμοποιείται το αφήγημα του υπερήλικα που έπεσε θύμα «της Βουλγάρας». Το μόνο θύμα ήταν αυτό που πυροβολήθηκε. Δεν γίνεται επίσης το θύμα να είναι «η Βουλγάρα», απλά και μόνο για να ακουμπήσουμε τα εθνικιστικά αντανακλαστικά των αναγνωστών.
Στιγμές μόλις αργότερα από τους πυροβολισμούς, ατάραχος οδηγός ταξί, αρνείται στην γυναίκα αυτή την δυνατότητα να ξεφύγει. Κατά δική του δήλωση, άνοιξε την πόρτα σε μια αιμόφυρτη, πυροβολημένη γυναίκα και της ζήτησε να βγει έξω από το όχημά του. Εκεί, αν δεν σκοτώθηκε η γυναίκα αυτή δεύτερη φορά, σκοτώθηκε ξανά η ανθρωπιά.
Ακούμε τόσα καθημερινά που αποκτούμε ανοσία στο παράνομο, στο άδικο, στο ανήθικο, στο άσχημο.
Το αφήγημα που αξίζει σε μια δίκαιη κοινωνία είναι αυτό που μιλάει για μία γυναίκα δολοφονημένη από τον σύζυγό της, που για κάποιο λόγο θεώρησε ότι είχε τη δύναμη, την εξουσία και ίσως την αιτιολογία να το κάνει. Μιλάει για έναν περαστικό που αρνήθηκε την ανθρωπιά του. Μιλάει ίσως για έναν υπερήλικα στρατιωτικό που εθίστηκε στην εξουσία όλη του τη ζωή, για να τελειώσει μια άλλη με αυτόν τον εθισμό.
Δεν θέλω να σπεύδω να αποδίδω τα πάντα στην πατριαρχία, στην εμμονή με την εξουσία, στον στρατό, στον ρατσισμό. Όσα γίνονται ωστόσο, συνεχίζουν να πέφτουν πολύ κοντά.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.