Τρεις μέρες μετά το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της, η Καταλονία ακόμα βράζει. Δεν μπορούν άλλωστε να ξεχαστούν οι εκατοντάδες σκηνές ωμής αστυνομικής βίας που είδαν και βίωσαν όσοι Καταλάνοι πήγαν για να ασκήσουν ένα αυτονόητο δημοκρατικό δικαίωμα: να ψηφίσουν. Σκηνές που θα μείνουν χαραγμένες στη συλλογική μνήμη των κατοίκων όπως και η τελική νίκη του ΝΑΙ στην κάλπη. Τα συναισθήματα πολλά και διφορούμενα, χαρά και λύπη, ενθουσιασμός και απογοήτευση για αυτό που έγινε και για αυτό που θα έρθει.
Απογοήτευση και ενθουσιασμός ήταν τα συναισθήματα που δημιουργήθηκαν και στον Τζόρδι Αλσίνα, γέννημα θρέμμα της Καταλονίας και κάτοικο στην Argentona, την ημέρα του δημοψηφίσματος. Ενθουσιασμός για τη νίκη του «ΝΑΙ», απογοήτευση για το ότι το να ψηφίσεις απαγορεύτηκε και δάρθηκε.
«Στο διπλανό χωριό» μας λέει «με πληθυσμό μόνο 2000 κατοίκους , 100 αστυνομικοί της ισπανικής αστυνομίας έσπασαν τα τζάμια και τις πόρτες του σχολείου, πήραν τις κάλπες και ξυλοκόπησαν το δήμαρχο και τους ψηφοφόρους».
Φυσικά δεν έπεσε από τα σύννεφα. «Το περιμέναμε» μας λέει. «Από τη στιγμή που το να ψηφίσει κάνεις θεωρείται παράνομο και οι ψηφοφόροι είναι αναγκασμένοι να περιφρουρούν τα εκλογικά κέντρα ξέραμε ότι η μέρα της 1ης Οκτωβρίου θα ήταν μία δύσκολη μέρα».
Επιπλέον, ο Ραχόι είχε φροντίσει να στείλει 7.000 περισσότερους αστυνομικούς στην περιοχή, μια περιοχή που αρνείται να χάσει από την επικράτειά του. «Θα έπληττε το γόητρο της πρώην αποικιοκρατίας και θα μείωνε την εισροή χρημάτων προς τα ταμεία της» μας εξηγεί ο Τζόρδι.
Την ημέρα του δημοψηφίσματος ο Τζόρδι φοβήθηκε όπως μας εκμυστηρεύεται. «Η Ισπανία έχει ένα μεγάλο μαύρο κεφάλαιο στην ιστορία της που λέγεται φασισμός, ένα κεφάλαιο που δεν έκλεισε με τον θάνατο του Φράνκο (χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι το ινστιτούτο Fransisco Franco χρηματοδοτείται σήμερα από το ισπανικό κράτος). Σε ένα κράτος που ποτέ δεν δίκασε τη δικτατορία και τα αδικήματα της οι ακραίες εκφράσεις του φασισμού είναι αναμενόμενες και τρομάζουν πολύ κόσμο».
Παρόλα αυτά, όπως μας λέει, από εκείνη την ημέρα το πιο συγκλονιστικό που χαράκτηκε στη μνήμη του ήταν «ο αγώνας που έδωσε ο καταλανικός λαός για να ψηφίσει και ότι με την επιμονή, την αλληλεγγύη του και την οργάνωσή του τα κατάφερε».
Όσο για το μέλλον ο Τζόρδι όπως οι περισσότεροι Καταλανοί «ελπίζουν και περιμένουν την ανεξαρτησία. Ενωμένοι και αποφασισμένοι».
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.