Τα social media μας τρίβουν καθημερινά πλέον στη μούρη όλη την παθογένεια της κοινωνίας σε κάθε τομέα είτε μέσω όλων εκείνων που τη διατηρούν είτε μέσω όλων εκείνων που προσπαθούν να υψώσουν τις φωνές τους εναντίον της.
Δεν ξέρω ποια πλευρά θα καταφέρει τελικά να επικρατήσει ούτε αν αυτός είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος σύγκρουσης. Παρ’ όλα αυτά συμβαίνει και μάλλον ακόμη και μέσω αυτής της τακτικής επιβάλλεται να πάρουμε θέση.
Διότι πλέον μιλάμε όντως για σύγκρουση σε κάθε επίπεδο αφού μέχρι χτες φαίνεται πως μας έπαιρνε ακόμη να κάνουμε και λίγο την πάπια απέναντι στην πραγματικότητα που σήμερα ξεσκεπάζεται ολέθρια σε καθημερινή βάση. Πόσο μάλλον όταν αυτή δε μας αφορούσε άμεσα.
Θεωρώ ότι πολλοί χρήστες προσπαθούν να εκμεταλευτούν την υπερέκθεση των social ως εχθροί εκ των έσω θέλοντας να πολεμήσουν τη σαπίλα με όποιον τρόπο προσφέρει η εποχή.
Είναι, ωστόσο, θεωρώ κι άλλοι, όσο κυνική κι αν ακούγομαι, που εκμεταλλευόμενοι την επικαιρότητα το παίζουν επαναστάτες για να κερδίσουν τη συμπάθεια που φανερώνουν οι θετικές ψηφιακές αντιδράσεις. Οι δεύτεροι είναι εξίσου χυδαίοι με όσους προκαλούν όλα τα δεινά τα οποία πλέον δε γίνεται να κάνουμε πως δε βλέπουμε. Οπότε καλό θα ήταν να μάθουμε κάπως να τους ξεχωρίζουμε ώστε να αποφεύγουμε την παγίδα του κωλογλειψίματος που συχνά παίρνει τη θέση της ουσιαστικής αλληλοστηριξης. Η οποία αλληλοστήριξη είναι το ζητούμενο.
Συνεχίζοντας, είτε αυτά τα δεινά αφορούν την κοινωνικοπολιτικη κατάσταση που μας γύρισε σε εποχές χούντας επισήμως, είτε τη σεξουαλική παρενόχληση/κακοποίηση κυρίως των γυναικών -αλλά όχι μόνο- είτε την οποιασδήποτε μορφής κακοποίηση μια έκφανση της οποιας όπως διάβασα αποκάλυψε η Ζετα Δούκα πως υπέστη από τον Κιμουλη πριν κάποια χρόνια, μας αφορούν όλους κι όλες.
Πάνω σε αυτό το τελευταίο, λοιπον, είδα αρκετούς να αναρωτιούνται σήμερα γιατί οι καλλιτέχνες δε βγάζουν αχνα ως αντίδραση στην εν λόγω εξομολόγηση. Μέχρι τώρα τουλάχιστον.
Δεν έχω ιδέα τι συμβαίνει στο καλλιτεχνικό κομμάτι εκείνο που φωτίζουν οι προβολείς της δημοσιότητας για να είμαι ειλικρινής. Εννοωντας πως δεν το έχω βιώσει ως μέλος του αλλά ως “απόκληρή” του όπως τόσοι άλλοι συνάδελφοι καλλιτέχνες που δεν κατάφεραν να ανοίξουν τρύπα στο σαθρο κλικαδόρικο οικοδόμημα το οποίο εδραιώθηκε μέσα στα χρόνια (δε λέω πως είναι παντού έτσι, μιλάω πλειοψηφικά).
Ωστόσο, όπως έλεγα πάντα, καλό είναι να μη δίνουμε αξία και σημασία ΜΟΝΟ στις φωνές των επωνύμων. Υπάρχουν πολλοί άξιοι άνθρωποι εδώ έξω που έχουν πολλά να πουν προσφέροντας την ψυχή τους στο όνομα σχεδόν χαμένων αξιών και που τους έχουμε ανάγκη περισσότερο από ποτέ ίσως.
Για να μην παρεξηγηθώ, εννοείται πως είναι καλό, φυσικά, να στηρίζουμε έναν αναγνωρίσιμο άνθρωπο όταν βγαίνει μπροστά και ξεμπροστιάζει οποιαδήποτε σκοτεινή πλευρά του κόσμου που έχουμε ανεχτεί ή δημιουργήσει, αλλά παράλληλα ήρθε νομίζω η στιγμή να ξεκινήσουμε να ακούμε κι όσους φωνάζουν χωρίς φώτα επάνω τους. Φώτα που θα προσεδιδαν από μόνα τους επιπλέον βαρύτητα στα λεγόμενά τους.
Οι καιροί απαιτούν από όσους έχουμε σιχαθεί τούτη την αισχρή καθημερινότητα να ενωθούμε και να παλέψουμε αποφασιστικά. Δεν έχουμε ανάγκη από αυθεντίες. Πήξαμε στις αυθεντίες. Εκείνο που χρειαζόμαστε είναι κάθε δείγμα αλληλεγγύης, κάθε φωνή, κάθε προσωπικότητα που θα μπορούσε με τον τρόπο της και τη μοναδικότητά της να φέρει την αλλαγή μέσω της ομαδικότητας.
Φτάνει με τον ελιτισμό στο καθετί. Ή θα τα βάλουμε ενωμένοι με το τέρας ή ας σηκώσουμε τα χέρια ψηλά να τελειώνουμε.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.