Δημιουργήθηκαν το -μακρινό πλέον- 2002, μια εποχή που η συμφωνική, αλλά και όλα τα είδη της alternative metal, βρισκόταν σε “περίοδο ευημερίας”. Πρωτοπόροι, με στίχους που θα ζήλευαν και ποιητές και ενοχρηστρώσεις που θα ζήλευαν κι οι καλύτερες ορχήστρες του κόσμου, οι Epica έχουν καθιερωθεί ως, αν όχι το κορυφάιο, ένα από τα κορυφαία ονόματα του είδους τους. Βέβαια, λοιπές συστάσεις μάλλον περιττεύουν.
English version here.
Στις 2 Ιουλίου οι Epica επιστρέφουν στην αγαπημένη τους Ελλάδα για μια ακόμη εμφάνιση, στο Rockwave, μαζί με τους Evanescence , τους Gojira, τους Anathema, τους Paradise Lost και τους Flogging Molly, σε μια ημέρα που θα περιλαμβάνει πολύ metal, από διαφορετικές σκοπιές.
Το 3pointmagazine συζήτησε με τον κιθαρίστα Mark Jansen για τη σκοπιά και τον ρόλο των Epica στον κόσμο της metal, κι όχι μόνο: Μιλήσαμε για το νέο τους άλμπουμ, The Holographic Principle, το οποίο αφορά και εμπνεύστηκε από την “Ολογραφική Αρχή”, ιδιότητα προβλεπόμενη από τις θεωρίες των χορδών και εικαζόμενη ιδιότητα της κβαντικής βαρύτητας. Μιλήσαμε φυσικά και για την επιστροφή τους στην Ελλάδα, για την οποία ανυπομονούν.
Ελλάδα, γι άλλη μια φορά. Πώς αισθάνεστε που επιστρέφετε για ακόμα ένα show;
Είναι πάντα μεγάλη ευχαρίστηση να παίζω στην Ελλάδα και να να ξαναβλέπω όλους τους Έλληνες φίλους μου!
[Εκτός από τους Flogging Molly] θα μπορούσε κάποιος να πει ότι η φετινή 2η ημέρα του Rockwave Festival είναι αρκετά “metal”, περιλαμβάνοντας εσάς φυσικά, τους Evanescence, τους Gojira, τους Anathema και τους Paradise Lost.
Δεν γνωρίζω ποιοι παίζουν τις άλλες μέρες ή άλλες χρονιές, αλλά είμαι χαρούμενος που θα παίξω με τους Anathema. Είναι από τις αγαπημένες μου μπάντες και ο Danny (Cavanagh) ανέλαβε το tour management της τελευταίας μας ευρωπαϊκής περιοδείας. Είναι σπουδαίος τύπος. Οι Paradise Lost έπαιξαν στο δικό μας Epic Metal Fest στη Βραζιλία, το οποίο ήταν και αυτό τιμητικό, μιας και άκουγα Paradise Lost ήδη από έφηβος.
Βρίσκεστε αυτόν τον καιρό σε Νοτιοαμερικάνικη περιοδεία (ξεκινάει 5/5 από τη Χιλή), ακολουθεί η Ευρώπη. Θα μπορούσατε να βρείτε τις διαφορές μεταξύ σε μια συναυλία, πχ στο Μεξικό και τη Γαλλία;
Ακόμη δεν έχουμε βρεθεί (φέτος) στη Νότια Αμερική. Βρεθήκαμε στην Ασία (Ιαπωνία, Ταϊβάν, Νότιος Κορέα) όπου ήταν εξαιρετικά, οι άνθρωποι ήταν πολύ ενθουσιώδεις. Ήταν η πρώτη μας φορά στην Ιαπωνία μετά από όλα αυτά τα χρόνια, αλλά είμαι αρκετά σίγουρος ότι θα επιστρέψουμε ξανά σύντομα. Το καλύτερο κοινό φέτος το είχαμε στο Λονδίνο. Εξαρτάται επίσης λίγο και από το χώρο στον οποίο παίζεις. Αυτός ο χώρος στο Λονδίνο ήταν ήδη αρκετά ατμοσφαιρικός άδειος, με τους ανθρώπους έγινε μαγικός.
Το Σεπτέμβριο κυκλοφορήσατε το νέο σας άλμπουμ, όπου δοκιμάσατε μερικά “διαφορετικά” πράγματα, χρησιμοποιώντας μια πλήρη ορχήστρα χάλκινων, ή κάνοντας τις κιθάρες να ξεχωρίζουν περισσότερο. Αυτό ήταν ένα βήμα παραπέρα, ένα πείραμα που -κατά τη γνώμη μου- έφερε και καταπληκτικό αποτέλεσμα;
Πάντα πειραματιζόμαστε με τον ήχο μας, καθώς δεν θέλουμε να συνεχίζουμε να ακουγόμαστε ακριβώς το ίδιο. Γι αυτό αλλάξαμε και τον παραγωγό μας μετά το Requiem, παρόλο που ο παλιός μας παραγωγός έκανε εξαιρετική δουλειά, απλά θέλαμε να πειραματιστούμε λίγο. Καθώς πλέον γράφουμε (κατά την ταπεινή μου άποψη) πιο ενδιαφέροντα κιθαριστικά riffs σε σύγκριση με το παρελθόν, ήταν καιρός να τους δώσουμε έναν περισσότερο πρωταγωνιστικό ρόλο.
Έχετε ακόμη έξι κομμάτια που γράφτηκαν για να περιληφθούν στο άλμπουμ αλλά τελικά αυτό δεν έγινε. Ειπώθηκε σε προηγούμενη συνέντευξη σας ότι αυτά τα bonus tracks θα κυκλοφορήσουν αργότερα μέσα στη χρονιά. Υπάρχει κάτι νεότερο στο συγκεκριμένο θέμα;
Όλα τα τραγούδια ηχογραφήθηκαν για να είναι κομμάτια του άλμπουμ, αλλά γνωρίζαμε από την αρχή ότι θα έπρεπε να κάνουμε μια επιλογή. Οπότε τελικά αυτό έγινε, αλλά τα κομμάτια που “περίσσεψαν” ήταν πολύ καλά για να χρησιμοποιηθούν απλά ως bonus tracks, οπότε θέλαμε να τα κρατήσουμε μαζί και να τα κυκλοφορήσουμε αργότερα μέσα στο χρόνο.
Να περιμένουμε να τα ακούσουμε, ή κάποια από αυτά, live στο Rockwave;
Όχι ακόμη, μιας και ακόμα προωθούμε το νέο μας άλμπουμ, The Holographic Principle, και αυτή η συναυλία θα είναι η πρώτη που κάνουμε στην Ελλάδα (για φέτος).
Σίγουρα για το Holographic Principle καταπιάνεστε με ένα σπουδαίο και μεγάλο, από κάθε άποψη, concept. Ποια ήταν η έμπνευση για όλο αυτό; Προηγήθηκε “έρευνα” και μετά αποφασίσατε να γράψετε αυτό το άλμπουμ, ή πρώτα ήρθε η ιδέα;
Εμπνεύστηκα από διαλέξεις του Leonard Susskin και ντοκιμαντέρ σχετικά με την Ολογραφική Αρχή (Holographic Principle). Έκανα την έρευνα μου, αλλά είναι κάτι που προσωπικά με γοητεύει οπότε δεν χρειαζόταν να ψάξω για κάποιο θέμα. Ήταν ήδη εκεί, αφού διάβαζα τόσο πολύ γι αυτό εκείνη την περίοδο.
Έχετε αναφέρει πως σε αυτό το άλμπουμ συμμετείχαν όλα τα μέλη της μπάντας στο γράψιμο. Πώς ήταν αυτή η διαδικασία;
Ξεκινάμε να γράφουμε μόνοι μας (κάποιες φορές και με τον παραγωγό) και όταν νοιώθουμε ότι το τραγούδι είναι τόσο σπουδαίο όσο μπορεί να γίνει, το παρουσιάζουμε στους υπόλοιπους. Όταν έχουμε αρκετά τραγούδια ξεκινάμε να κάνουμε μια επιλογή κομματιών που θα προβάρουμε και θα προσαρμόσουμε. Συνεχίζουμε να δουλεύουμε με αυτά μέχρι να είμαστε χαρούμενοι. Μετά από αυτό κάνουμε μια επιλογή τραγουδιών που θα ηχογραφήσουμε για το άλμπουμ και από αυτά τα ηχογραφημένα τραγούδια κάνουμε μια τελική επιλογή για το ποια θα μπουν στο δίσκο. Όσον αφορά τα φωνητικά, συνήθως δουλεύουμε με τον παραγωγό μας. Ο Joost, ο Sascha Paeth (ο οποίος σκέφτεται πάντα και αναζωογονιτικές ιδέες), εγώ και η Simone μαζί παίζουμε με το υλικό και σκεφτόμαστε νέες ιδέες. Αλλά τα υπόλοιπα παιδιά προσφέρουν και εδώ, ειδικά με δικά τους τραγούδια.
Η μητρότητα έχει επηρεάσει την παρουσία της Simone στο συγκρότημα;
Δεν έχω προσέξει κάποια διαφορά. Έχει ωριμάσει περισσότερο ίσως, αλλά πάντα έπαιρνε τη μπάντα πολύ σοβαρά κι ακόμα το κάνει. Φυσικά πρέπει να σχεδιάσουμε κάποια πράγματα διαφορετικά λόγω της μητρότητας, αλλά αυτό είναι φυσικό σε κάθε δουλειά.
Θα έλεγες ότι οι Epica είναι “πρωτοπόροι” στο συμφωνικό μέταλ ή στη μέταλ γενικότερα;
Νιώθω ότι είμαι μέρος των πρωτοπόρων (όχι γενικά στη μέταλ, αλλά στο δικό μας στυλ) από τότε που ξεκίνησα να παίζω αυτή τη μουσική με την προηγούμενη μπάντα μου, τους After Forever, με τους Epica συνέχισα στο ίδιο μονοπάτι. Πολλοί νέοι μουσικοί έρχονται σε μένα και μου λένε ότι έχουν επηρεαστεί από τη μουσική μου, αυτό είναι μια μεγάλη τιμή να το ακούς. Εκτός από αυτό υπάρχουν αρκετά άλλα σπουδαία συγκροτήματα που έχουν συνεισφέρει και με εξαιρετικό τρόπο. Είμαστε από τους λίγους τυχερούς που είμαστε ακόμα εδώ γύρω και τα καταφέραμε στο επόμενο επίπεδο.
Θα κάνατε ποτέ, αν σας δινόταν η ευκαιρία, μια συναυλία σαν να είστε στο στούντιο, με κάθε ορχήστρα και μουσικό με τον οποίο έχετε ηχογραφήσει;
Και μόνο η ιδέα οργάνωσης ενός τέτοιου event μου προκαλεί πονοκέφαλο (γέλια). Μας πήρε ήδη 1,5 χρόνο να οργανώσουμε το Retrospect, στο οποίο παίξαμε με μια ορχήστρα, μια χορωδία και μερικούς από τους μουσικούς με τους οποίους έχουμε συνεργαστεί.
Για το τέλος, ένα μήνυμα – ευχή – συμβουλή για τους φανς σας στην Ελλάδα;
Ευχαριστώ πολύ, αγαπώ την Ελλάδα όπως οι περισσότεροι γνωρίζετε και ανυπομονώ να επιστρέψω και να δω όλους τους φίλους μου ξανά. Ευχαριστούμε για την υποστήριξη όλα αυτά τα χρόνια!
Ευχαριστούμε πάρα πολύ, ανυπομονούμε να σας δούμε και ζωντανά!
Ευχαριστώ πολύ κι εγώ! Cheers από την Ολλανδία.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.