Επτά νεκρές Μεσογειακές Φώκιες εντοπίστηκαν κατά τη διάρκεια της καραντίνας, όπως καταγγέλλει το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος», κάνοντας λόγο για «εμφανή σημάδια ηθελημένης θανάτωσης», από ανθρώπινα χέρια.
Ειδικότερα, σύμφωνα με το «Αρχιπέλαγος», στις ακτές της Σάμου νεκρές εντοπίστηκαν δύο φώκιες με εμφανή σημάδια από σφιχτό δέσιμο με σχοινί. «Αυτό αποτελεί μία συνήθη πρακτική από τους δολοφόνους των θαλασσών, κατά την απόπειρα βύθισης για να εξαφανίσουν τα θύματα και τα ίχνη τους», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο διευθυντής του Ινστιτούτου Θοδωρής Τσιμπίδης.
Επιπλέον, δύο αναφορές για νεκρές φώκιες έγιναν στα Βόρεια Δωδεκάνησα, μία εκ των οποίων θανατώθηκε και βυθίστηκε με παρόμοιο τρόπο, ενώ άλλες τρεις εντοπίστηκαν την ίδια χρονική περίοδο σε Σκιάθο, Κω και Ρόδο.
Σύμφωνα με τον κ. Τσιμπίδη, «τα περιστατικά που εντοπίζονται και καταγράφονται, αποτελούν ένα πολύ μικρό ποσοστό των πραγματικού αριθμού των θανατωμένων ζώων. Τα περισσότερα καταλήγουν σε απόκρημνες και δυσπρόσιτες ακτές – όπως είναι άλλωστε το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής ακτογραμμής, με αποτέλεσμα να μην εντοπίζονται ποτέ».
Και επισημαίνει: «Οφείλουμε να σταματήσουμε να αποδεχόμαστε ως κανονικότητα τη δολοφονία των ζώων, και όλοι μας: οι αρχές, οι περιβαλλοντικοί φορείς, οι κάτοικοι των παράκτιων περιοχών και οι ίδιοι οι αλιείς, να κάνουμε ότι είναι εφικτό για τον εντοπισμό των περιστατικών, αλλά και των δολοφόνων που συνεχίζουν κυκλοφορούν στις θάλασσες μας».
Παράλληλα όμως εγείρονται πολλά εύλογα ερωτήματα. Όπως αναφέρει ο διευθυντής του Ινστιτούτου, «στη χώρα μας έχει δαπανηθεί τις τελευταίες δεκαετίες πακτωλός δημόσιων και ιδιωτικών πόρων για την «προστασία» της Μεσογειακής φώκιας, από τα οποία ποτέ δεν έφτασε ούτε ένα ευρώ στις κοινωνίες που ζουν και συνυπάρχουν με αυτά τα ζώα και θα μπορούσαν να αποτελέσουν ουσιαστικό μέρος της λύσης. Οι περιβαλλοντικοί φορείς – διαχειριστές αυτών των δεκάδων εκατομμυρίων αξιοποιώντας την ανωνυμία των πόλεων, επιμένουν να παρουσιάζουν μία ωραιοποιημένη εικόνα από ανέμελες φώκιες που προσεγγίζουν τις ακτές στην αναζήτηση της τροφής τους. Αυτή η σπατάλη πόρων στο όνομα της φύσης, χωρίς να γίνει ποτέ ουσιαστικός (όχι λογιστικός) έλεγχος για τα αποτελέσματα αυτών των δράσεων και προγραμμάτων, είναι κάτι για το οποίο εμείς στο Ινστιτούτο Αρχιπέλαγος, ζώντας εδώ και δεκαετίες κοντά στις νησιωτικές κοινωνίες, πρέπει να απολογούμαστε καθημερινά, παρόλο που απέχουμε συνειδητά από αυτού του τύπου τις επιδοτήσεις».
Και καταλήγει: «Εν μέσω της καταστροφής και του αποδεκατισμού του είδους, δεν υπάρχει χώρος για ωραιοποιημένες προσεγγίσεις, για ένα θαλάσσιο θηλαστικό που έχει ήδη εξαφανιστεί από τη δυτική και την κεντρική Μεσόγειο και εάν δεν λάβουμε αποτελεσματικά μέτρα, απλώς θα μετράμε τους θανάτους του έως ότου εξαφανιστεί και από τις ελληνικές θάλασσες. Το σίγουρο είναι ότι εάν δεν αλλάξει κάτι δραστικά, όταν αντιληφθούμε το μέγεθος της καταστροφής που ανεχόμαστε, θα είναι πάρα πολύ αργά».
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.