Facebook: Ο λαός αγαπά το μετανεωτερικό του αρκουδάκι!

Έχει γίνει το Facebook το μετανεωτερικό μας… αρκουδάκι;

Για όσους νομίζουμε ότι εμείς «οι ενήλικες» διαφέρουμε κατά πολύ από τα παιδιά, απαντώ μετά παρρησίας ότι πλανόμεθα πλάνην οικτρά…

Όπως τα παιδιά συχνά δυσκολεύονται να αποχωριστούν μικρά προσωπικά τους αντικείμενα, έτσι και εμείς δεν αποχωριζόμαστε πολλές συνήθειες… Όπως τα παιδιά κουβαλούν μαζί τους το αρκουδάκι ή την κουβερτούλα τους, μέχρι τη στιγμή που η «ντροπή» επιδρά για να τους πει ότι απλώς μεγάλωσαν, υπό το ίδιο πρίσμα, παιδιά και ενήλικες όλο και περισσότερο δεν αποχωρίζονται το Facebook, τα site κοινωνικής δικτύωσης εν γένει, το διαδίκτυο, τα ψηφιακά παιχνίδια, σε μια εποχή που όλο και λιγότερο επιδρά η… ντροπή -σε πολλά επίπεδα- και η πραγματικότητα για να μας επαναφέρει στον «έξω κόσμο».

Ολοένα χτίζουμε τα νέα τείχη της virtual καθημερινότητάς μας, υποκαθιστώντας τις live συγκινήσεις, επαφές, ανάγκες με ηλεκτρονικά υποκατάστατα.

To Facebook έχει γίνει το μετανεωτερικό αρκουδάκι μας… Ξυπνάμε και μπαίνουμε fb. Τρώμε, μπαίνουμε fb. Ακόμη και τηλεόραση ή ταινία να βλέπουμε, ενόσω ήδη χρησιμοποιούμε ένα ηλεκτρονικό μέσο, πάλι έχουμε ανοιχτό το fb…

Γιατί; Γιατί φοβόμαστε μην χάσουμε κάτι; Ναι ακριβώς για αυτό το λόγο. Όπως το μικρό παιδί δεν θέλει να του πλύνεις το παιχνίδι του για να μην χάσει την οικεία «βρώμικη» μυρωδιά του και αρχίσει να μυρίζει cajoline, έτσι και ‘μεις φοβόμαστε μην χάσουμε το event, την ειδοποίηση, τον υποψήφιο γκόμενο που θα μπει online. Είναι όμως θεμιτό αυτό;

Γενικά, τα υποκατάστατα μας βοηθούν να καθησυχάσουμε τους εαυτούς μας από πιθανές ελλείψεις ή ανασφάλειες. Η πιθανή απουσία του γονέα υποκαθίσταται με το αρκουδάκι. Αναλόγως, η πιθανή απουσία κοινωνικής ζωής, ή ο φόβος αντιμετώπισης και διαχείρισής της αντιμετωπίζεται με τα ψηφιακά μέσα και την κοινωνική (δια)δικτύωση.

Χαρακτηριστικό είναι δε, ότι όπως ανακοίνωσε ο ίδιος ο Marc Zuckerberg το fb αριθμεί πλέον πάνω από 1,01 δισεκ. χρήστες, με τους καθημερινούς fans να ανέρχονται στα 584 εκατομμύρια. Στην μάζα αυτή συγκαταλέγομαι κι’ εγώ…

Βέβαια αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό… Όπως δεν πρέπει να γίνονται φετίχ τα υποκατάστατα, έτσι με φετιχισμό δεν πρέπει να αντιμετωπίζουμε και την απουσία τους. Σαφώς, από τη στιγμή που η τεχνολογία μας προσφέρει το πλεονέκτημα, θα συνομιλήσουμε με τους φίλους μας μέσω Facebook, Skype, e-mail κλπ. Θα χρησιμοποιήσουμε τα νέα μέσα, στο βαθμό που δεν μας χρησιμοποιούν αυτά, όμως.

Να γίνω πιο σαφής; Να γίνω… Όταν βάζετε 100 φωτογραφίες από το κλαμπ με τα σέξυ μπιρμπιλωτά φουστάνια σας ή με την τεράστια μηχανή σας τότε το μέσο σας χρησιμοποιεί και τότε γίνεστε εσείς το μήνυμα. Το μέσο πουλάει εσάς και ‘μένα και το προφίλ που πλασάρουμε… Το τι είμαστε; Περιττό ως παντελώς αδιάφορο.

Και ‘γω τα κάνω όλα αυτά, ακόμη και αν μισώ τα κλαμπ και τα σέξυ φουστάνια… Όλοι εμείς οι «κουλτουριάρηδες» του διαδικτύου δεν διαφέρουμε… Μην είμαστε και χειρότεροι φοβάμαι ώρες ώρες, όταν προτάσσουμε τη δημόσια αιδώ κλπ κλπ κλπ (τα ευκόλως εννοούμενα…). Και ας με παρηγορεί που δεν έχω φωτογραφίες με τον Πάνο Κιάμο…

Μίνα Κωστοπούλου

……………………………………………………..

Ο λαός αγαπά το facebook

Οι Έλληνες αγαπούν το facebook. Οι στατιστικές για το πόσοι είναι οι Έλληνες χρήστες του κοινωνικού δικτύου δεν είναι ακριβείς, αλλά πάντως αυτοί ανέρχονται περίπου στα 3 εκατομμύρια, δηλαδή κάπου στο ¼ του πληθυσμού της χώρας. Επίσης, το 70% περίπου των Ελλήνων χρηστών του διαδικτύου είναι εγγεγραμμένοι στη συγκεκριμένη σελίδα. Μέσα απ’ το facebook οι Έλληνες αναπτύσσουν τις κοινωνικές τους σχέσεις, φλερτάρουν, βρίσκουν ερωτικούς συντρόφους. Επίσης, αναρτούν φωτογραφίες και βίντεο, περιγράφουν την κατάσταση στην οποία βρίσκονται, σχολιάζουν καταστάσεις αλλά και φωτογραφίες άλλων.

Η Ελλάδα κατέχει την 30η θέση παγκοσμίως στη χρήση του facebook. Καταλαμβάνουμε, δηλαδή, μια ιδιαίτερα υψηλή θέση. Το θέμα είναι γιατί…

Είναι γνωστό πως οι λαοί του νότου δίνουν μεγάλη σημασία στην εικόνα. Οι Έλληνες κουβαλούν μια τέτοια νοοτροπία, την οποία εντείνει και η σύγχρονη καταναλωτική κουλτούρα. Θέλουν να επιδεικνύονται, να δείχνουν στους άλλους πως αξίζουν, πως είναι καλύτεροι από εκείνους. Ανεβάζουν φωτογραφίες στις οποίες φορούν φανταχτερά ρούχα, σπάζουν το κεφάλι τους για να γράψουν ένα status που θα προκαλέσει έκπληξη, προσπαθούν να έχουν πολλούς facebook friends. Όλα αυτά για να αποδείξουν πως κάτι είναι.

Να μην ξεχνάμε και την ανθρωποφαγία, το ακατάσχετο δηλαδή κουτσομπολιό, πηγή του οποίου είναι τα προφίλ «φίλων». Το facebook είναι «ένας μεγάλος ρουφιάνος», που επιδεικνύει τις ζωές όλων μας (ή έτσι νομίζουμε, γιατί στην ουσία εμείς τις επιδεικνύουμε) και ικανοποιεί την χαιρεκακία αυτών, που μειώνοντας κάποιον αισθάνονται ανώτεροι.

Απ’ την άλλη, το facebook προσφέρει επικοινωνία μεταξύ ανθρώπων και μέσα απ’ αυτό γίνεται να έρθει κανείς σε επαφή με καινούρια ερεθίσματα (μουσική, events, εκθέσεις κ.α.). Αυτά είναι χαρακτηριστικά θετικά και αναντικατάστατα. Έχει και άλλα χαρακτηριστικά πέρα από αυτά, πάρα πολλά χαρακτηριστικά τα οποία θα μπορούσαν να γίνουν αντικείμενο ανάλυσης ολόκληρης διπλωματικής διατριβής. Όλα αυτά τα στοιχεία καθιστούν το facebook εθιστικό. Γίνεται αντικείμενο εθισμού επειδή οι δημιουργοί του έχουν αντιληφθεί ποιες είναι οι ανθρώπινες ανάγκες και τις έχουν συνδέσει άμεσα με το facebook, κάνοντας το χρήστη να πιστεύει πως μέσα από το συγκεκριμένο ιστότοπο μπορεί να τις καλύψει.

Το facebook δεν είναι, λοιπόν, ένα αθώο site κοινωνικής δικτύωσης. Είναι παράλληλα και ένας δίαυλος διαφήμισης επιχειρήσεων και προϊόντων και ένας τρόπος επέμβασης στην προσωπική ζωή των ανθρώπων και ένας τρόπος ελέγχου των μαζών, μέσα απ τα ερεθίσματα που τους δίνονται. Μα πάνω απ’ όλα είναι ένα υπερβολικά καλοσχεδιασμένο site που διαχειρίζεται και εκμεταλλεύεται, πιθανόν, τις ψυχικές αδυναμίες και τα ψυχολογικά συμπλέγματα των χρηστών του.

Γι’ αυτό το λόγο και οι Έλληνες, όπως και δισεκατομμύρια άλλοι άνθρωποι πάνω στον πλανήτη αγαπούν το facebook.

Μαρία Δελαγραμμάτικα