Φερνάντο Πεσσόα, ο άνθρωπος με τα πολλά πρόσωπα. Τραγική ειρωνεία το επώνυμό του. Pessoa στα πορτογαλικά σημαίνει πρόσωπο, άτομο. Ο συγγραφέας, ο ποιητής, ο μεταφραστής, ο δημοσιογράφος, ο δάσκαλος, ο τραπεζίτης, ο λογιστής μεταξύ των πολλών προσώπων του. Τους έδωσε ονόματα, ιδιότητες, συναισθήματα, πάθη, μια ολόκληρη ζωή.
«Λαθρεπιβάτης της ζωής», έτσι συνήθιζε να αποκαλεί τον εαυτό του. Αυτόν που περιέκλειε όλους τους ετερώνυμους, γιατί ο κάθε ετερώνυμος από τους συνολικά 72 που είχε δημιουργήσει ήταν μέρος του: «Ζω σημαίνει να είμαι άλλος».
Όσο ζούσε δεν τον ενδιέφερε να γίνει γνωστός, γι’ αυτό και γνωρίζουμε πολύ λίγα για τη ζωή του. Γνωρίζουμε ότι έχασε τον πατέρα του όταν ήταν μικρός και έζησε στην Νότια Αφρική, γι’ αυτό και πολλά ποιηματά του ήταν γραμμένα και στα αγγλικά.
Η μεγάλη κληρονομιά όμως που μας άφησε ήταν ένα μπαούλο γεμάτο γραπτά του. 25.426 χειρόγραφα κείμενά του βρέθηκαν στα προσωπικά του αντικείμενα μετά το θάνατό του. Ο μοναχικός τύπος που σύχναζε μεταξύ άλλων στο γνωστό καφέ Μπραζιλέιρα της Λισαβόνας δεν μπορούσε μάλλον να φανταστεί την αναγνωρισημότητα που θα απολάμβανε μετά τον θάνατό του.
Κεντρική θέση στα ζητήματα που τον απασχόλησαν αυτό της ύπαρξης, της ζωής. Κάθε ετερώνυμος αντιπροσώπευε και μια διαφορετική στάση ζωής: ο κορυφαίος ποιητής Αλμπέρτο Καέιρο, τον οποίο έχρισε και δάσκαλό του, ο νεοκλασικός ποιητής και αρχαιολάτρης φιλόλογος Ρικάρντο Ρέις, ο μηχανικός και υμνητής της μοντέρνας τεχνολογίας Αλβάρο ντε Κάμπος, ο αγγλόφωνος Αλεξάντερ Σερτς, ο βοηθός λογιστή Μπερνάντο Σοάρες. Όλοι όμως είχαν έναν κοινό παρονομαστή: τους δημιούργησε ο Φερνάντο Πεσσόα.
Για τη ζωή
Η ζωή είναι δισταγμός μεταξύ ενός θαυμαστικού κι ενός ερωτηματικού. Εν αμφιβολία, βάζουμε τελεία.
Δεν είμαι τίποτα. Ποτέ δεν θα είμαι τίποτα. Δεν μπορώ να θέλω να ειμαι τίποτα. Εκτός αυτού, φέρω μέσα μου όλα τα όνειρα του κόσμου.
Ζω σημαίνει να είμαι άλλος. Ούτε να αισθάνομαι είναι δυνατό αν σήμερα αισθάνομαι όπως αισθάνθηκα χθες δεν είναι αισθάνομαι- είναι θυμάμαι σήμερα τι ασθάνθηκα χθες, είμαι σήμερα το ζωντανό πτώμα αυτού που χθες ήταν η ζωή που χάθηκε.
Δεν υπάρχουν νόρμες. Όλοι οι άνθρωποι είναι εξαιρέσεις ενός κανόνα που δεν υπάρχει.
Σημασία δεν έχει να νιώθουμε αυτό που εκφράζουμε: αρκεί, αφού το σκεφτούμε, να μπορούμε να υποκριθούμε ότι το αισθανθήκαμε.
Για την αγάπη
Ποτέ δεν αγαπάμε κανέναν. Αγαπάμε αποκλειστικά την εικόνα που διαμορφώνουμε για κάποιον. Αυτό που αγαπάμε είναι μια δική μας κατασκευή, στην ουσία δεν αγαπάμε παρά τον εαυτό μας.
Για την ποίηση
Ούτε φιλοδοξία τρέφω, ούτε επιθυμία. Η φιλοδοξία μου δεν είναι να είμαι ποιητής. Είναιο δικός μου τρόπος να είμαι μόνος.
Για τους ετερώνυμους
Αυτή η τάση να δημιουργώ γύρω μου έναν άλλο κόσμο, όμοιο με τούτον εδώ αλλά κατοικημένο από διαφορετικο΄ς ανθρώπους δεν βγηκε ποτέ από τη φαντασία μου.
Να είσαι πληθυντικός όπως το σύμπαν.
Πολλαπλασιαστηκα για να μ’ αισθανθώ. Για να μ’ αισθανθώ, είχα ανάγκη να συναισθανθώ τα πάντα. Ξεχείλισα, και κατέληξα να διασκορπιστώ…
Να αισθάνομαι τα πάντα μ’ όλους τους τρόπους, να ‘χω όλες τις απόψεις, να ‘μαι ειλικρινής αντιφάσκοντας κάθε λεπτό.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.