Έχουν περάσει ήδη 5 χρόνια από την 5η Ιουνίου του 2013, όταν ο 18χρονος Κλεμάν Μερίκ πέφτει νεκρός στο Παρίσι κατά τον διαπληκτισμό με μέλη της ακροδεξιάς οργάνωσης Εθνικιστικές Επαναστατικές Νεολαίες. Τότε χιλιάδες είχαν βγει στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για τη δολοφονία του νεαρού αντιφασίστα.

Τρεις σκίνχεντς  κατηγορούνται για τον θάνατο του Κλεμάν Μερίκ και σήμερα κάθισαν στο εδώλιο στο κακουργιοδικείο του Παρισιού.

Έπειτα από μια αναβολή εξαιτίας της καθυστερημένης άφιξης ενός από τους κατηγορουμένους, ο οποίος είχε κρατηθεί για έλεγχο ταυτότητας, σύμφωνα με τον δικηγόρο του, η εμβληματική αυτή δίκη άρχισε σήμερα και πρόκειται να διαρκέσει δύο εβδομάδες.

Οι δύο βασικοί κατηγορούμενοι, ο Εστεμπάν Μοριγιό και ο Σαμουέλ Ντιφούρ, 25 ετών, έχουν περάσει μερικούς μήνες προφυλακισμένοι, αλλά η περίοδος της προφυλάκισής τους έχει λήξει. Δικάζονται για βιαιότητες «που επέφεραν τον θάνατο χωρίς πρόθεση» και διαπράχθηκαν και από τους δύο μαζί και με όπλο –μια σιδερογροθιά. Μπορεί να τους επιβληθεί ποινή κάθειρξης έως 20 ετών. Ένας τρίτος σκίνχεντ, ο Αλεξάντρ Ερό, 29 ετών, δικάζεται επίσης για βιαιότητες και μπορεί να καταδικασθεί σε φυλάκιση 5 ετών.

Χωρίς ξυρισμένα κεφάλια ούτε κοντομάνικα που να αφήνουν να φαίνονται τα τατουάζ τους, οι κατηγορούμενοι φορούσαν σκούρα πουκάμισα και σακάκια και απέφευγαν να στραφούν προς τα εδώλια της πολιτικής αγωγής, όπου βρίσκονται οι γονείς του Κλεμάν, η Ανιές και ο Πολ-Ανρί Μερίκ.

Την ανάδειξη της αλήθειας για τις συνθήκες στις οποίες σκοτώθηκε ο Κλεμάν ζήτησε ο πατέρας του, λέγοντας πως «Αυτοί που επιτέθηκαν στον Κλεμάν ανήκαν σε μια νεοναζιστικής έμπνευσης πολιτική κίνηση η οποία προκρίνει τη βία στη δράση της, συνεπώς η δίκη αυτή θα είναι επίσης μια δίκη των βιαιοτήτων της άκρας δεξιάς».

 

Σαν σήμερα δολοφονήθηκε ο αντιφασίστας Κλεμάν Μερίκ από νεοναζί

Αντίθετα οι συνήγοροι υπεράσπισης ζήτησαν «να αφήσουμε την πολιτική στην άκρη» για να «διαπιστώσουμε τα γεγονότα», ενώ έκαναν λόγο για «αμοιβαίες βιαιότητες».

Κατά την διερεύνηση της υπόθεσης, ο Εστεμπάν Μοριγιό παραδέχθηκε πως χτύπησε τον Κλεμάν Μερίκ, όμως αρνείται ότι χρησιμοποίησε σιδερογροθιά, κάτι που συνιστά επιβαρυντικό παράγοντα. «Δύο χτυπήματα με γυμνά χέρια» και «αυτό είναι όλο», σύμφωνα με τους συνηγόρους του. Όσο για τον Σαμουέλ Ντιφούρ, φορούσε δαχτυλίδια, όμως «δεν είχε σιδερογροθιά» κατά τον δικηγόρο του, τον Αντουάν Βεΐ.

Ορισμένοι μάρτυρες είδαν τον Εστεμπάν Μοριγιό οπλισμένο με σιδερογροθιά, άλλοι όχι. Στη διάρκεια της κράτησής του, ο ίδιος ο Μοριγιό είπε πως ο Ντιφούρ χτυπούσε τους «αντιφασίστες» με μια σιδερογροθιά. Και το ίδιο βράδυ ο Σαμουέλ Ντιφούρ έστειλε SMS σ’ έναν φίλο: «Χτύπησα με τη σιδερογροθιά σου», «Τους ξεσκίσαμε».

 

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε όμως σε δύο πόλεις, σε πολύ μικρή ηλικία στη Λαμία-και τα καλοκαίρια στο χωριό-και ύστερα μόνιμος κάτοικος Αθήνας. Όταν τέλειωσε το σχολείο και δήλωνε τη σχολή Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών, έβλεπε όπως τα περισσότερα παιδιά πιο ρομαντικά την ιδέα της δημοσιογραφίας. Αργότερα, δουλεύοντας, συνειδητοποίησε ότι η δουλειά είναι πάντα δουλειά και για ένα τόνο διαφέρει από τη δουλεία. Πέρασε από διάφορα διαδικτυακά μέσα μέχρι να καταλήξει να την κερδίσει η διεθνής επικαιρότητα και το ραδιόφωνο. Στην ομάδα του 3point όμως και την αυτοδιαχείριση βρήκε αυτό που έλειπε από την δημοσιογραφική της καθημερινότητα, το πάθος για κάτι συλλογικό, γράφοντας ελεύθερα χωρίς αφεντικά πάνω από το κεφάλι της για όσα αλλού δεν θα μπορούσε να εκφράσει.

Related Posts

//