Τον Γιάννο τον συναντήσαμε σε μια κεντρική πλατεία των προαστίων της Αθήνας λίγο πριν αρχίσει με μερικούς φίλους και συντρόφους του να γυρίζει τις γειτονιές και να μιλά με κόσμο, απλά και διακριτικά με όπλο λίγα Α4 φυλλάδια. Παρακολουθήσαμε την μικρή περιοδεία του στην γειτονιά του Χαλανδρίου και με έκπληξη παρατηρήσαμε ότι η δική του προεκλογική καμπάνια είναι από χέρι σε χέρι και από πόρτα σε πόρτα, κυριολεκτικά. Από την κυρία στο φαρμακείο και την εργαζόμενη στο σούπερ μάρκετ, ως τον σκεϊτά στην πλατεία, την μετανάστρια με ένα παιδί χωρίς ιθαγένεια και την οικογένεια που κάθεται για έναν καφέ, ο Γιάννος θα προσπαθήσει να συζητήσει με όλους και όσους μπορεί, για να τους ακούσει… ακόμα και αν είναι αντίθετοι, για να ακούσει το γιατί. Πολλές φορές θα ξεχάσει να τους πει ότι είναι και υποψήφιος. Αλλά αυτό δεν είναι το μόνο που ξεχωρίζει το Γιάννο Γιαννόπουλο, υποψήφιο στην Β΄ Αθηνών με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η ηλικία του είναι επίσης ένα από αυτά. Μόλις 28 χρονών είναι ένας από τους νεότερους υποψηφίους των εκλογών. Μεγαλωμένος στο Μαρούσι σε μια κλασική μεσοαστική ελληνική οικογένεια πέρασε στο Πολυτεχνείο και συγκεκριμένα στην σχολή Πολιτικών Μηχανικών. Τον έτρωγε από μικρό το σαράκι της πολιτικής, ψαχνόταν και διάβαζε ώσπου τελικά αποφάσισε να δραστηριοποιηθεί ενεργά στην πολιτική στο σχήμα του Εγκέλαδου (ανήκει στην Αριστερή Ενότητα). Με υποτροφία σπούδασε Υπολογιστική Μηχανική ως μεταπτυχιακός στο Μόναχο της Γερμανίας για δύο χρόνια και κόντρα στο ρεύμα της εποχής, ο Γιάννος δεν έμεινε εκεί, αλλά επέλεξε να γυρίσει στην Ελλάδα και να το παλέψει. Σήμερα εργάζεται ως υπάλληλος μηχανικός σε ιδιωτική εταιρεία και παλεύει όπως λέει «για όσους δεν στάθηκαν τόσο τυχεροί» όσο αυτός που κατάφερε να γυρίσει στην Ελλάδα και να βρει δουλειά.
Τον ρωτώ γιατί επέλεξε να ασχοληθεί με την πολιτική. «Άρχισα να ασχολούμαι το 2005 όταν εντάχθηκα στον Εγκέλαδο (ανήκει στην Αρ. Εν.) στους Πολιτικούς Μηχανικούς, δηλαδή τον πρώτο καιρό που μπήκα στην σχολή μια περίοδο όπου η παιδεία σειόταν λόγω του ΔΙΚΑΤΣΑ και των εκκλησιαστικών πανεπιστήμιων κι αυτό για δυο λόγους, ο ένας ότι με έθελγε η συλλογική διαδικασία, ο δεύτερος ότι υπήρχαν ζητήματα στην εκπαίδευση και κάπως έτσι άρχισα να ασχολούμαι».
Πόσο σημαντικό είναι οι νέοι άνθρωποι να παίρνουν μέρος στην πολιτική;
Είναι σημαντικό να εκπροσωπείται κάθε κοινωνική κατηγορία και κάθε ηλικιακή κατηγορία στην πολιτική γιατί δεν είναι δυνατό να μπορέσει ένας άνθρωπος που είναι 60 χρονών να καταλάβει τα προβλήματα ενός 25άρη με τον ίδιο τρόπο. Δεν λέω ότι μπορεί να μην είναι θετικός αν ακούσει τα προβλήματα, αλλά δεν μπορεί να το κάνει με τον ίδιο τρόπο που θα το κάνει ένας νεότερος, είναι διαφορετικό να το βιώνεις. Το δεύτερο ζήτημα είναι ότι οι νέοι έχουν λιγότερες υποχρεώσεις, κυρίως οικογενειακές, και επομένως εξαρτήσεις και άρα δύνανται να είναι περισσότερο ασυμβίβαστοι, και τρίτον, επειδή δεν έχουν ζήσει τις χρυσές εποχές, δεν έχουν την επιθυμία να γυρίσουν στο παλιό.
Κάποιοι λένε «είναι νέος, άρα δεν έχει εμπειρία» πώς απαντάς σαν νέος υποψήφιος;
Κατ΄ αρχάς να σας πω δεν έχω ακούσει αυτό το επιχείρημα στους δρόμους και στις περιοδείες που κάνω καθόλου. Όσες φορές πετυχαίνω ανθρώπους που μιλάνε για την ηλικία το κάνουν με θετικό τρόπο, «αν δεν αναλάβετε εσείς οι νέοι ποιοι θα αναλάβουν» μου λένε. Κυρίως είναι αντίληψη των παλιότερων γιατί έχουν ένα αίσθημα συλλογικής ενοχής, κακώς, δεν θεωρώ ότι φταίνε όλοι. Πάντως η απάντηση σε αυτό είναι πρώτον ότι αυτοί που ήξεραν και ήτανε μεγάλοι μας έφτασαν εδώ που μας έφτασαν και δεύτερον ότι η ωριμότητα είναι σχετική, το ότι εγώ θα είμαι πιο ώριμος όταν είμαι 60 χρονών από ό,τι είμαι σήμερα, δε σημαίνει ότι κάποιος άλλος που είναι σήμερα 60 χρονών είναι οπωσδήποτε πιο ώριμος από εμένα.
Ποια είναι τα πρώτα πράγματα που θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ αν κερδίσει τις εκλογές;
Οι πυλώνες που βάζει η σύνοψη του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, όπως η επαναφορά της αξιοπρέπειας δηλαδή να αντιμετωπιστεί η ανθρωπιστική κρίση, σίτιση, στέγαση, μεταφορές, να έχουμε όλοι ρεύμα, ασφαλιστική κάλυψη, η επανεκκίνηση της οικονομίας και τρίτον πως θα επανέλθει δημοκρατία στην χώρα. Και τέταρτον την ανάκτηση της εργασίας.
Ποια είναι η γνώμη σου για τον αποκλεισμό των νέων από την εκλογική διαδικασία;
Ότι σαφώς θα έπρεπε να ψηφίσουν γιατί υπάρχει συνταγματική επιταγή και εκτός αυτού δόθηκαν και τεχνικές λύσεις από τον Συνήγορο του Πολίτη. Η κυβέρνηση επέλεξε ουσιαστικά να μην λύσει το θέμα για το λόγο ότι οι νέοι έχουν μια τάση να μην ψηφίζουν τα παλιά κόμματα, όπως ΝΔ και ΠΑΣΟΚ -άλλωστε αυτό έχει αποδειχθεί με την ανάλυση των προηγούμενων εκλογικών αναμετρήσεων- και επίσης επειδή οι μαθητές είχαν κινητοποιηθεί με το νέο λύκειο και ξέρουν ότι θα τους μαύριζαν. Αλλά υπάρχουν κι άλλες κατηγορίες που αποκλείονται, οι νέοι μετανάστες στο εξωτερικό και οι φοιτητές κυρίως λόγω των εξεταστικών για τις οποίες τίποτα δεν έκανε η κυβέρνηση ως προς την μετακίνησή τους, έστω να πάνε πίσω μια βδομάδα.
Τι θα ήθελες να αλλάξει στην ελληνική καθημερινότητα;
Θα ήθελα να βλέπω τον κόσμο να αρχίσει να χαμογελάει όλο και περισσότερο. Θα ήθελα να μειωθεί η ανεργία, να αρχίσουν δηλαδή να ανοίγουν θέσεις εργασίες για να ΄χει και ο κόσμος ελπίδα ότι θα βρει δουλειά. Στην συνέχεια είναι οι μεταφορές σε μια πόλη που ΄χει μεγάλους ρυθμούς, έχει και τεράστιο κυκλοφοριακό πρόβλημα ενώ αυτό θα μπορούσε να λυθεί με τα μέσα σταθερής τροχιάς, για παράδειγμα η γραμμή 4 του μετρό είναι στα χαρτιά εδώ και χρόνια, η στέγη και οι εργασίες σχέσεις που επικρατούν με τον μπαμπούλα της ανεργίας να χρησιμοποιείται σαν όπλο.
Στην Β’ Αθηνών που κατεβαίνεις;
Είναι πολλοί δήμοι και ο καθένας έχει διαφορετικά ζητήματα, αλλά την ίδια στιγμή έχουν και κοινά, το ζήτημα με τους χώρους πρασίνου το οποίο είναι και ζήτημα με την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων χώρων, το πάρκο Τρίτση, το Ελληνικό, η νέα Φιλαδέλφεια. Το άλλο είναι το μέτωπο στην θάλασσα, πως αυτή η πόλη θα αναπτύξει σχέση με το υδάτινο στοιχείο. Δεν μπορεί να είσαι στο Φάληρο 300 μέτρα από την θάλασσα και να μην το καταλαβαίνεις, οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες εκμεταλλεύονται το υδάτινο στοιχείο είτε είναι ποτάμι είτε είναι θάλασσα και οι υποτιθέμενοι ευρωπαϊστές δεν έχουν κοιτάξει καθόλου προς τα έξω τι γίνεται.
Κλείνοντας αυτή την συνέντευξη του ζητάμε να μας πει με μια πρόταση γιατί ένας νέος να πάει να ψηφίσει πόσο μάλλον να ασχοληθεί με την πολιτική, χωρίς να το πολυσκεφτεί μας λέει: «Γιατί ακριβώς επειδή δεν είμαστε όλοι ίδιοι, η συμμετοχή του μπορεί να αλλάξει τα πράγματα».
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.