Δεν γνωρίζω αν η Εθνική Ελλάδος μπάσκετ μπορεί να κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Σλοβενίας που μόλις ξεκίνησε, αυτό που γνωρίζω όμως είναι ότι το ρόστερ της έχει την δυναμική να την πάει πολύ μακριά μέσα στην διοργάνωση. Φανταστείτε μάλιστα σε αυτό το ρόστερ την θέση του Μάικ Μπράμος ή του Κώστα Σλούκα να είχε ο Δημήτρης Διαμαντίδης…
Πάνε ήδη τρία χρόνια από τότε που ο αρχηγός του Παναθηναϊκού αποφάσισε να αποχωρήσει από το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα σε ηλικία μόλις 30 ετών. Σε αυτά τα τρία χρόνια απουσίας του Καστοριανού άσου από τις αποστολές της «επίσημης αγαπημένης» η Εθνική Ελλάδος δεν έχει κατορθώσει να ανέβει τα σκαλιά του βάθρου.
Αντιθέτως μετά την 11η θέση στο Moυντομπάσκετ της Τουρκίας το 2010, όπου και φόρεσε και για τελευταία φορά τα γαλανόλευκα ο Διαμαντίδης, η «επίσημη αγαπημένη» έχει περιοριστεί στην 6η θέση του Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας ένα χρόνο αργότερα και σε έναν ντροπιαστικό αποκλεισμό από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012, χάρις στην ήττα-σοκ από την Νιγηρία στο προολυμπιακό τουρνουά που διεξήχθη στο Πουέρτο Ρίκο.
Στο Ευρωμπάσκετ ωστόσο της Σλοβενίας, το οποίο μετρά μόλις τρείς μέρες ζωής, οι ελπίδες για διάκριση για το συγκρότημα του Αντρέα Τρινκιέρι είναι κάτι παραπάνω από υπαρκτές. Η Εθνική Ελλάδος που μας παρουσίασε ο ιταλός τεχνικός στα φιλικά προετοιμασίας αλλά και τα πρώτα επίσημα παιχνίδια άφησε πολλές υποσχέσεις κυρίως στο επιθετικό κομμάτι όπου η πολυφωνία και η πλειάδα των επιλογών που υπάρχουν είναι ικανές να προκαλέσουν προβλήματα σε οποιονδήποτε αντίπαλο.
Όσον αφορά το κομμάτι της άμυνας, μπορεί σαφώς να μην θυμίζει εποχές Παναγιώτη Γιαννάκη, όταν και το ασφυκτικό zone press στα όρια του φάουλ «έπνιγε» τους αντιπάλους, ωστόσο με λίγη ακόμη δουλειά και περισσότερη αυτοσυγκέντρωση (η έλλειψη της οποίας φάνηκε στο προχθεσινοβραδινό ματς με τους Ρώσους) θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στα υψηλά στάνταρ της διοργάνωσης.
Και μίας και μιλάμε για άμυνα ας επιστρέψουμε στο επί 6 φορές καλύτερο αμυντικό της Ευρωλίγκα (2005 έως 2009 και 2011) Δημήτρη Διαμαντίδη. Το «χταπόδι» του ελληνικού μπάσκετ μπορεί πλέον να έχει «πατήσει» τα 33 του χρόνια, ωστόσο κανείς δεν θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι δεν θα είχε μία θέση στην αποστολή της Εθνικής Ελλάδας στο φετινό Ευρωμπάσκετ εφόσον φυσικά επιθυμούσε να δώσει το παρών.
Η παρουσία του και μόνο στην 12άδα του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος θα προκαλούσε, σε συνδυασμό και με τον πάντα παρόντα Βασίλη Σπανούλη (ας ελπίσουμε το ελαφρύ διάστρεμμα που το ταλαιπωρεί να μην εξελιχθεί σε κάτι σοβαρό), τρόμο στις αντίπαλες άμυνες, καθώς δεν είναι και λίγο ένας προπονητής να έχει στην διάθεσή του δύο από τα καλύτερα (αν όχι τα καλύτερα) γκαρντ του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Οι δύο τους, σε συνεργασία με τους υπόλοιπους 10 δεν θα είχαν να φοβηθούν καμία Γαλλία και καμία Ισπανία.
Όχι ότι τώρα έχουν. Ωστόσο σε μία νέα πιθανή σύγκρουση με τους Ισπανούς, που είναι γνωστό πως μας κόβουν τιμολόγιο, πιθανότατα ο 3D να μπορούσε να αλλάξει το ρου της ιστορίας. Και τότε το γεμάτο παράπονο για την απουσία του «Γιατί ρε Μήτσο;», να μπορούσε να μοιραστεί σε «Μπράβο ρε Μήτσο», «Μπράβο ρε Βασίλη», «Μπράβο ρε Κώστα»…
Κώστας Σωτηρόπουλος
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.