Γιώργος Αδαμόπουλος: Ο Γιάννης είναι όπως ο Μέσι και ο Ρονάλντο

“Δεν είναι υπερβολική η προβολή του Γιάννη, υπερβολικός είναι συχνά ο τρόπος που γίνεται”, δηλώνει στο 3pointmagazine, ο Γιώργος Αδαμόπουλος χρόνια δημοσιογράφος στον χώρο του μπάσκετ και του ΝΒΑ και νυν συνεργάτης του Basketblog. Όπως σημειώνει το ενδιαφέρον για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο είναι όμοιο με αυτό που παρατηρείται για τους κορυφαίους σε αναγνώριση ποδοσφαιριστές παγκοσμίως, Λιονέλ Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο. Από την άλλη μεριά, αυτό δεν δικαιολογεί σύμφωνα με τον Γ. Αδαμόπουλο, δημοσιεύματα με εθνικιστικό κιτς χαρακτήρα, φαινόμενα “φουστανέλα”, όπως τα χαρακτηρίζει.

Ολόκληρη η έρευνα για την επιρροή του Γιάννη Αντετοκούνμπο στην καθημερινότητα των ελληνικών media

1) Πόσο σημαντικά ιεραρχείται το περιεχόμενο και η ειδησεογραφία για τον Αντετοκούνμπο στο μέσο που εργάζεσαι; Και πώς αυτό αποτυπώνεται στην καθημερινή “ροή” του μέσου;

Οι επιδόσεις του Γιάννη Αντετοκούνμπο τα τελευταία 2-3 χρόνια, νομίζω ότι δικαιολογούν, την υπερβολική ίσως για κάποιους, προβολή. Υπερβολική για μένα δεν είναι η ποσότητα των θεμάτων όσο η ποιότητά τους. Το να μπαίνει μπροστά η «φουστανέλα», όπως το λέμε και να προβάλλεται λόγω της εθνικότητάς του. Κατά τ’ άλλα δεν είναι υπερβολικό ότι προβάλλεται, τα πηγαίνει περίφημα. Επιπλέον είναι πολύ πιο εύκολο σήμερα να δημιουργείται επιπλέον περιεχόμενο λόγω και των social media. Όταν ανεβάζει ένα βίντεο στο facebook ή στο Instagram, είναι αυτονόητο ότι θα προβληθεί αρκετά. Το θέμα είναι λοιπόν πώς γράφεται κάτι. Για παράδειγμα όταν αντιμετώπισε ο Αντετοκούνμπο τον Λεμπρόν, γράφτηκε «Λεμπρόν-Αντετοκούνμπο, σημειώσατε 2». Ο Γιάννης είχε βάλει περισσότερους πόντους, όμως η ομάδα του είχε ηττηθεί. Μου λες ότι τον κέρδισε, αλλά δεν μου γράφεις ποιος νίκησε.

Από κι έπειτα ο Γιάννης με τη συμπεριφορά του βοηθάει να γεννιούνται θέματα, όπως βοηθάει και ότι έχει βελτιώσει τα αγγλικά του. Πρόσφατο παράδειγμα είναι που τραγούδησε μαζί με τους Έλληνες ομογενείς τον εθνικό ύμνο. Το θέμα είναι όμως και εδώ πώς προβάλλεται το θέμα, ότι μπορεί να κυριαρχεί η εθνικοφροσύνη, η «φουστανέλα».

2) Τι είδους θεματολογία καλύπτεται για τον παίκτη;

Στα σάιτ θα βρεις όλα τα θέματα, με τη διαφορά ότι ειναι πιο άμεσα και διαδραστικά, όπως συμβαίνει με τα βίντεο. Στις εφημερίδες, στις 9 το πρωί ο άλλος περιμένει και θα βρει να διαβάσει για το παιχνίδι, στατιστικά ή κάποιο αφιέρωμα και ανάλυση.

3) Ποιοι είναι οι λόγοι που ο Αντετοκούνμπο συγκεντρώνει το ενδιαφέρον των ΜΜΕ. Είναι μόνο ότι είναι ένας πολύ καλός παίκτης του ΝΒΑ;

Η πολύ καλή απόδοση του Γιάννη, είναι ουσιαστικά θέμα διετίας. Τα ΜΜΕ στην Αμερική ασχολούνταν από την αρχή, καθώς είχε προσελκύσει το ενδιαφέρον τους λόγω και της ιστορίας της ζωής του που παρουσιάστηκε σαν παραμύθι. Από εκεί κι έπειτα βοηθάει πολύ και η στάση του Αντετοκούνμπο. Είναι πολύ σεμνός και ευγενικός.

Το 2015 είχα βρεθεί στο Λονδίνο φιλικό παιχνίδι που έδιναν οι Μπακς. Μπορούσες να μιλήσεις στον Αντετοκούνμπο μόνο βάσει προγράμματος του ΝΒΑ και υπήρχαν πολλά αιτήματα από κορυφαία μέσα ενημέρωσης όπως το BBC και το Guardian. Ο Αντετοκούνμπο ήταν βτρίνα της ομάδας σε αγωνιστικό, αλλά και επικοινωνιακό επίπεδο. Ήταν το πρόσωπο που είχε επιλεχθεί για την προώθηση των εισιτηρίων διαρκείας κι έβλεπες παντού μεγάλες αφίσες με δηλώσεις και ατάκες του

4) Θυμάσαι να έχει υπάρξει αντίστοιχη προβολή παίκτη;

Τα τελευταία χρόνια λόγω και των τεχνολογιών και των social media, δεν είναι κάτι σπάνιο η παραπάνω προβολή κορυφαίων παικτών. Οι Διαμαντίδης και Σπανούλης είναι δύο περιπτώσεις παικτών ας πούμε, που είναι αναγνωρισμένοι, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη.

Η περίπτωση του Ανετοκούνμπο ξεφεύγει ωστόσο από τα ελληνικά και ευρωπαϊκά όρια, καθώς είναι γνωστός στο ΝΒΑ και σε μια αγορά 300 εκατομμυρίων. Το 2013-2014 ο κόσμος τον έμαθε μέσα από αστεία βιντεάκια, γιατί δεν μπορούσαν να προφέρουν το όνομά του. Πλέον τα μεγάλα δίκτυα τον έχουν κατατάξει στην πρώτη δεκάδα των καλύτερων παικτών και άπαντες ξέρουν το όνομά του. Θα μπορούσε, σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, να προσεγγίζει την περίπτωση Γκάλη που εξελίχθηκε σε εθνικό ήρωα το 1987 και δεν εκτόξευσε τη χώρα μόνο μπασκετικά αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο, ωστόσο δεν μπορεί στην πραγματικότητα να γίνει σύγκριση, λόγω του ότι μιλάμε για διαφορετικές εποχές

5) Ποια άρθρα διαβάζει περισσότερο ο κόσμος;

Έχω την αίσθηση ότι ο κόσμος, ειδικά όταν μπαίνει από το κινητό βαριέται να διαβάσει. Του αρέσουν πιο πολύ τα βίντεο, που ο Γιάννης προσφέρει απλόχερα συμμετέχοντας σε πάρα πολλές θεαματικές φάσεις. Ο κόσμος προτιμά επίσης να δει μια δήλωση, κάτι που του εξάπτει την περιέργεια, ένα βίντεο με στιγμιότυπα ή να δει μια φωτογραφία. Στο instagram όπου γίνεται ανάρτηση φωτογραφιών, βλέπεις σε μια συνηθισμένη φωτογραφία του Αντετοκούνμπο από την προπόνηση 19.000 likes. Είναι σαφώς λιγότεροι όσοι θα επιλέξουν να διαβάσουν μια ανάλυση.

Άνθρωποι που δεν έβλεπαν ΝΒΑ, έχουν πλέον στρέψει το ενδιαφέρον τους εκεί λόγω του Γιάννη. Τους έχει “υποχρεώσει” να ψάξουν το πρωί να δουν τι έκανε το Μιλγούκι. Όπως ανοίγει κάποιος την Κυριακή το κινητό για να δει πόσο ήρθε η Μπαρτσελόνα ή διαβάσει πόσα γκολ έβαλε ο Μέση ή ο Ρονάλντο, κάνει το ίδιο για να δει το σκορ των Μπακς και τους πόντους του Αντετοκούνμπο

6) Υπάρχουν ρατσιστικές αντιδράσεις από αναγνώστες; Κι αν ναι, πώς αυτές εκφράζονται;

Υπάρχει δυστυχώς και ένα πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί, όταν δεν μπόρεσε τελικά να αγωνιστεί στο Ευρωμπάσκετ. Κόσμος που με σχόλια κάτω από άρθρα ένα μήνα πριν τον αποθέωνε και έγραφε διθυράμβους, μόλις έγινε γνωστή η είδηση για την απουσία του από την Εθνική, άρχισε να γράφει ρατσιστικά σχόλια και να ρωτάει “πόσο έλληνας είναι;”

7) Υπάρχει συμβολή στη μείωση του ρατσισμού με την προβολή του Αντετοκούνμπο;

Νομίζω ότι η δουλειά σε αυτό το κομμάτι γίνεται περισσότερο στη νεολαία και ιδίως στα μικρά παιδάκια 6-7 χρονών. Μπορεί για παράδειγμα να δει το πιτσιρικάκι ένα βίντεο που βλέπει ο μπαμπάς του με τον Αντετοκούνμπο, να ρωτήσει και να του πει ο μπαμπάς του ότι είναι Έλληνας. Συνεπώς, έτσι είναι πιο εύκολο για το παιδί να το αφομοιώσει και να το δεχτεί. Αντίθετα στους μεγαλύτερους ανθρώπους είτε είναι ρατσιστές, είτε όχι, οι αντιλήψεις δύσκολα διαφοροποιούνται.

8) Με ποιους τρόπους διαπιστώνεις να έχουν επενδύσει οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ στο ρεύμα για τον Αντετοκούνμπο;

Πριν τον Αντετοκούνμπο οι ειδήσεις για το ΝΒΑ ήταν 5 τη μέρα. Σήμερα είναι αυτές και άλλες τόσες που αφορούν τον Αντετοκούνμπο και παραπάνω. Ενδεικτικά να σου πω ότι ο ανιψιός μου, 8 χρονών, ξέρει τον Ντάμιαν Λίλαρντ και εγώ στην ηλικία του δεν γνώριζα ούτε τον Μάτζικ Τζόνσον, το νούμερο 1 του 1988. Όταν εργαζόμουν στη “Δημοκρατία” ήταν πολλές οι φορές, ομολογώ απρόσμενα, που είχα κάνει βασικό θέμα τον Γιάννη. Μπορεί να υποβάθμιζα ένα άλλο θέμα για να τον αναδείξω, γιατί ήταν αναγκαία, το απαιτούσε η δεοντολογία και αυτό που ήθελε το κοινό.

Τα μέσα, άρα και οι ιδιοκτήτες τους, ακολουθούν το ρεύμα για τον Αντετοκούνμπο και δεν είναι παράλογο. Ο Γιάννης προσφέρει αγωνιστικά την ανάγκη να υπάρχει σταθερή δημοσιογραφική κάλυψη. Το θέμα είναι όμως, όπως είπα και προηγουμένως, αυτό να γίνει με τον σωστό τρόπο. Όχι ενώ χάνει η ομάδα του, να το πηγαίνουμε φουστανέλα και να μιλάμε μόνο για την προσωπική του απόδοση.

9) Προσελήφθησαν επιπλέον δημοσιογράφοι για τις ανάγκες των σχετικών ρεπορτάζ;

Δυστυχώς δεν έχω διαπιστώσει κάτι τέτοιο με την έννοια αυτού που λέμε πρόσληψη με όλα τα προβλεπόμενα για τον εργαζόμενο. Το να επιλέξει ένας ιδιοκτήτης μέσου, να πάρει στη δουλειά του παιδί πανεπιστημίου ή απόφοιτο λυκείου και να του γράφει για τον Αντετοκούνμπο, χωρίς να έχει δικαιώματα, θα μου επιτρέψει να μην το λογίζω ως πρόσληψη. Το μπάσκετ έδωσε πράγματι δουλειές τη δεκαετία του ’90, περίοδο που εκτινάχθηκε το ενδιαφέρον, ωστόσο από τότε έχουν αλλάξει πολλά και ούτε η ανάγκη παραπάνω κάλυψης θεμάτων ΝΒΑ, έχει επιφέρει κάποια αλλαγή.