Πόσο αξίζει ο εξευτελισμός το 2014 σε μία ζεστή, άσχημη, βρώμικη και αφιλόξενη πόλη της Ελλάδας που τυχαίνει να είναι και η πρωτεύουσα; Ναι, για την Αθήνα μιλάω. Αυτή την πόλη “με άλλον αέρα”, όπως χαρακτηριστικά αναγράφεται πάνω σε κάποια Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Πράγματι, άλλος αέρας, θα συμπλήρωνα εγώ. Αυτός ο αέρας μιας εποχής που παρακμάζει. Ο αέρας μιας ταλαιπωρημένης και ξεπεσμένης νότας ενός, άλλοτε, ευτυχισμένου μεσοαστού που την έκανε σαν τα μούτρα του. Και πλέον παρακμάζει και αυτός και η ιδέα του.
Ο εξευτελισμός λοιπόν αξίζει 1.40 ευρώ. Ένα εισιτήριο που αν ακούσεις το “τιιιν”, αυτόματα μπαίνεις στην κατηγορία του “σωστού” πολίτη. Ειδάλλως, είσαι ένας τζαμπατζής.
–Ορίστε η κάρτα ανεργίας μου
(ξεκινά να γράφει το πρόστιμο)
– Σοβαρά τώρα; Θα με γράψετε; Σας δείχνω κάρτα ανεργίας.
(όλο το λεωφορείο ξεσηκώθηκε)
– Είστε σοβαρός γράφετε την κοπελίτσα ενώ είναι άνεργη;/ Καλά άνεργο άτομο γράφετε;/ Τί κάνετε εκεί δεν ντρέπεστε καθόλου;
– Τη δουλειά μου κάνω, λέει ο ελεγκτής, με την φάτσα του εξουσιαστή που έχει στόχο να σώσει τη χώρα από τους διεφθαρμένους “τζαμπατζήδες”. Ξέρετε ότι πολλοί χρησιμοποιούν την κάρτα ανεργίας για να μην πληρώνουν; Ας πάει να της το σβήσουν στα κεντρικά.
Είναι αλήθεια κύριε ελεγκτά. Ο στόχος της νέας γενιάς πλέον είναι να βγάζει κάρτες ανεργίας για να μπαίνει δωρεάν στα ΜΜΜ. Είστε έξυπνος, το βρήκατε.
Σε αυτά τα ΜΜΜ που λειτουργούν με συνθήκες του 1900. Τους καλοκαιρινούς μήνες περνάνε όταν και αν το θυμηθούν. Είναι παλιά, βρωμάνε, έχουν σκισμένα καθίσματα, χαλασμένες πόρτες και πολλές φορές ακούς και ένα “τακ-τακ-τακ” από κάποιο χαλασμένο εξάρτημα.
Τα ΜΜΜ θα έπρεπε να είναι δωρεάν με τους φόρους που πληρώνουμε. Κάποια πράγματα θεωρούνται “αγαθά δημόσια” για κάποιο λόγο.
Ας είναι όμως. Γνώρισα το ξεφτιλίκι στη 1 Αυγούστου προσπαθώντας να τρέξω σε υπηρεσίες όπως πχ να κάνω τα χαρτιά μου για αναπληρώτρια ώστε να φύγω για διακοπές στην πόλη των γονιών μου. Αλλά μάλλον ο στόχος είναι η κάρτα ανεργίας για να είμαι “τζαμπατζού”. Είναι ωραίο να γυρίζει ένα ολόκληρο λεωφορείο και να σε κοιτάζει. Είναι ωραίο γυρίζοντας από μία προσπάθεια “να κάνεις κάτι στη ζωή σου” να σε γράφουν λέγοντας “πολλοί εκμεταλλεύονται την κάρτα ανεργίας”.
Μια γαμημένη κάρτα ανεργίας, ένα σάπιο κτίριο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στο κέντρο της Αθήνας, πολλοί ενδιαφερόμενοι, περιμένοντας στην ουρά με ήρεμη ταραχή (γιατί ξέρουν ότι δεν θα προσληφθούν απλά “κάνω τα χαρτιά για να μην πω ότι δεν τα έκανα”), δουλεύουν για 300 ευρώ full time σε σχολεία (όπως ανέφερε μία συνάδελφος στην ουρά της πρωτοβάθμιας) και εγώ συμπληρώνω…και έχουν και θράσος να μπαίνουν χωρίς εισιτήριο στο λεωφορείο.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.