Όλη η προσοχή μας έχει πέσει πάνω στην Ευρώπη και στον τρόπο που διαχειρίζεται το ζήτημα των μεταναστών, γιατί πιστεύουμε πως όλος ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από την Ευρώπη μόνο. Κάποιοι ρωτούν κιόλας: “Γιατί οι πρόσφυγες δεν πάνε και στις αραβικές χώρες;”.
Ε, λοιπόν πάνε! Στην πραγματικότητα, οι πρόσφυγες που υπάρχουν στο Λίβανο μόνο, είναι περισσότεροι από αυτούς που υπάρχουν σε ολόκληρη την Ευρώπη. Σύμφωνα με τις επίσημες εκθέσεις του φορέα Ηνωμένων Εθνών Διαχείρισης Προσφύγων (UNHCR), o αριθμός των μεταναστών στο Λίβανο, την Ιορδανία και την Τουρκία είναι μεγαλύτερος από 2,5 εκατομμύρια. Αυτές οι χώρες αποτελούν λογικές επιλογές για την μετανάστευση των Σύριων, λόγω της κοντινής απόστασης, αλλά οι συνθήκες διαβίωσης εκεί είναι πάρα πολύ δύσκολες. Ολόκληρη η Ευρώπη προσπαθεί να δώσει βοήθεια σε 1 εκατομμύριο μόνο πρόσφυγες, ενώ αυτές οι χώρες με τις δύσκολες συνθήκες που ήδη έχουν, προσπαθούν να στηρίξουν οικονομικά και κοινωνικά πάνω από το διπλάσιο των ανθρώπων.
Οι παρακάτω εικόνες τραβήχτηκαν στο Λίβανο, σε καταυλισμούς για Σύριους πρόσφυγες, στις περιοχές Akkar και Bekaa Valley που συνορεύουν με την Συρία, από τον Frédéric Séguin, έναν φωτορεπόρτερ που προσπαθεί να απαθανατίσει τις ιστορίες των ανθρώπων στα διάφορα μέρη του πλανήτη.
Η κατάσταση πολιτικά είναι πολύ πιο περίπλοκη απ΄όσο μπορούμε να φανταστούμε για τους πρόσφυγες. Το Λιβανέζικο κράτος δεν τους αναγνωρίζει ως πρόσφυγες και δεν αναγνωρίζει καν την ύπαρξή τους στους καταυλισμούς. Αντ’ αυτού τους ζητά χρήματα για τη γη που καταλαμβάνουν.
Έτσι περίπου είναι οι σκηνές όπου μένουν. Συνήθως εγκαθίστανται για μικρό χρονικό διάστημα, αλλά καταλήγουν να παραμένουν για χρόνια.
Τα παιδιά δουλεύουν σε χωματερές σκουπιδιών για να μπορούν να βγάζουν και αυτά χρήματα και να μένουν στους καταυλισμούς.
Το φαγητό αν και δεν είναι πάντα πλήρες, φαίνεται να μην είναι το σημαντικότερο ζήτημα στον συγκεκριμένο καταυλισμό.
Ένα μωρό τριγυρίζει στον καταυλισμό.
Αυτή η γυναίκα υπέστη ένα τροχαίο ατύχημα πριν χρόνια και έχασε τον άντρα της. Πρέπει να κάνει αιμοκάθαρση κάθε βδομάδα, αλλά δεν υπάρχουν μέσα για αυτό. Οι εθελοντές και οι μικρές ΜΚΟ δεν μπορούν να κάνουν πολλά για αυτά τα περιστατικά και τα μεγάλα ιδρύματα σπάνια βοηθούν αυτούς τους καταυλισμούς.
Ένα παιδί με ειδικές ανάγκες βρίσκεται μόνο του λίγο πιο πέρα από τον καταυλισμό.
Στον καταυλισμό υπάρχουν πολλές γυναίκες που έχασαν τους συζύγους τους. Προσπαθούν όλες μαζί να ξεπεράσουν όσα έζησαν και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους.
Ο χειμώνας σε αυτούς τους καταυλισμούς μπορεί να είναι βαρύς και δυστυχώς δεν υπάρχουν πάντα οι κατάλληλες προμήθειες σε ρούχα για να προφυλάξουν τα άτομα που είναι εκεί.
Ένα μικρό κορίτσι ανάμεσα στους συγγενείς της. Περίπου 20 οικογένειες ζουν σε αυτόν τον καταυλισμό.
Ο άντρας θρηνεί για τον αδερφό του που χάθηκε μια μέρα πριν από τους βομβαρδισμούς. Αν και οι πρόσφυγες είναι ασφαλείς στον Λίβανο, οι βομβαρδισμοί συχνά ακούγονται ως εκεί και δεν τους αφήνουν να ξεχάσουν τον εφιάλτη που έζησαν.
Το νερό μεταφέρεται με διάφορους τρόπους στους καταυλισμούς. Δυστυχώς, δεν είναι πάντα καθαρό και μπορεί να προκαλέσει ασθένειες.
Σε κάθε καταυλισμό υπάρχει ένα μικρό μαγαζί που πουλάει είδη πρώτης ανάγκης. Αυτό μπορεί να μας κάνει να αναλογιστούμε πόσο μπορεί να διαρκέσουν τελικά αυτές οι κατασκηνώσεις, που σιγά σιγά μεταμορφώνονται σε χωριά.
Ένα μωρό κοιμάται στο χαλί, στη μέση της σκηνής.
Όλο το υλικό από τη δουλειά του φωτορεπόρτερ Frédéric Séguin μπορεί να βρεθεί εδώ.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.